Дар бораи
Зеро ки барои мо тифле таваллуд ёфтааст, ба мо писаре дода шудааст;
ва ҳукумат бар дӯши ӯ хоҳад буд; ва ӯ
номи Аҷоиб, Машваратчӣ, Қудратманд номида мешавад
Худо, Падари ҷовидонӣ, Шоҳзодаи сулҳ.
Аз афзоиши ҳукумат ва сулҳ он ҷо хоҳад буд
бар тахти Довуд ва бар салтанати ӯ интиҳо набошад,
фармон дихад ва онро бо хукм ва бо
адолатро аз ин пас то абад. Гайрати
Худованди лашкарҳо ин корро хоҳад кард.
Ишаъё 9:6-7
