זפאניה
/1:1 דאָס װאָרט פֿון גאָט װאָס איז געװען צו צפֿניה דעם זון פֿון כושי דעם זון
פון גדליהו דעם זון פון אמאריהן דעם זון פון חזקיהו, אין די טעג פון
  יאשיהו דער זון פון אמון דעם מלך פון יהודה.
/1:2 אַלצדינג װעל איך פֿאַרלענדן פֿון לאַנד, זאָגט גאָט.
/1:3 איך װעל פֿאַרלענדן מענטשן און בהמה; איך װעל פֿאַרצערן די פֿױגלען פֿון הימל,
און די פיש פֿון ים, און די שטראָם מיט די רשָעים
איך װעל פֿאַרשניטן דעם מענטשן פֿון לאַנד, זאָגט גאָט.
/1:4 און איך װעל אױסשטרעקן מײַן האַנט אױף יהודה און אױף אַלע
איינוואוינער פון ירושלים; און איך װעל פֿאַרשניטן דאָס איבעריקע פֿון בַעַל
דאָס דאָזיקע אָרט, און דער נאָמען פֿון די כמרים מיט די כּהנים;
/1:5 און די װאָס בוקן אױף די הױזשפּײַכן פֿאַר דעם חיל פֿון הימל; און זיי
װאָס בוקן און װאָס שװערן בײַ גאָט, און װאָס שװערן בײַ מלחם;
/1:6 און די װאָס האָבן זיך אומגעקערט פֿון גאָט; און די וואָס האָבן ניט
האָט געזוכט גאָט, און ניט געפֿרעגט פֿאַר אים.
/1:7 שטיל פֿאַר דעם פּנים פֿון גאָט דער האַר, פֿאַר דעם טאָג פֿון גאָט
איז נאָענט, װאָרום גאָט האָט געבראַכט אַ שלאַכטאָפּפֿער, ער האָט געבראַכט זײַן
                                                                    געסט.
/1:8 און עס װעט זײַן אין טאָג פֿון גאָטס שלאַכטונג, בין איך
וועט באַשטראָפן די פֿירשטן, און דעם מלך ס קינדער, און אַלע וואָס זענען
                         אנגעטאן מיט מאָדנע קליידונג.
/1:9 אױך אין דעם זעלבן טאָג װעל איך באַשטראָפֿן אַלע װאָס שפּרינגען אױף דער שװעל,
װא ם זא ל אנפיל ן ד י הײזע ר פו ן זײער ע הארן .
/1:10 און עס װעט זײַן אין יענעם טאָג, זאָגט גאָט, װעט עס זײַן
זיין דער רעש פון אַ געשריי פון די פיש טויער, און אַ ייוול פון די
      רגע, און אַ גרויס קראַשינג פון די היללס.
/1:11 װײל, איר באַװױנער פֿון מכתש, װאָרום דאָס גאַנצע סוחרפֿאָלק איז פֿאַרשניטן
אַראָפּ; אַלע װאָס טראָגן זילבער װערן פֿאַרשניטן.
/1:12 און עס װעט זײַן אין יענער צײַט, װעל איך פֿאַרזוכן ירושלים
מיט ליכט, און באַשטראָפן די מענטשן וואָס זענען געזעצט אויף זייער לעגס: אַז
זאָגט אין זײער האַרצן: גאָט װעט ניט טאָן גוטס, און ער װעט ניט טאָן שלעכטס.
/1:13 דרום װעט זײַן זײער פֿאַרמעג אַ בױף, און זײערע הײַזער
װיסטעניש: זײ װעלן אױך בױען הײַזער, אָבער ניט באַװױנען אין זײ; און זיי
וועט פלאנצן ווייַנגאָרטן, אָבער ניט טרינקען זייַן ווייַן.
/1:14 נאָנט איז דער גרויסער טאָג פֿון גאָט, ער איז נאָענט, און ייִלט זיך זײער אַװדאי
דער קָול פֿון דעם טאָג פֿון גאָט: דאָרטן שרײַען דער גיבור
                                                                 ביטער .
/1:15 דער טאָג איז אַ טאָג פֿון גרימצאָרן, אַ טאָג פֿון צרה און נויט, אַ טאָג פֿון
װיסטעניש און װיסטעניש, א טאג פון פינצטערניש און טרויעריק, א טאג פון
                     וואלקנס און געדיכט פינצטערניש,
/1:16 אַ טאָג פֿון שופר און שרעק קעגן די באַפֿעסטיקטע שטעט און קעגן
                                                  די הויכע טורעם.
/1:17 און איך װעל ברענגען נויט אױף די מענטשן, זײ זאָלן גײן װי בלינדע;
װײַל זײ האָבן געזינדיקט צו גאָט, און זײער בלוט װעט זײַן
אויסגעגאסן ווי שטויב, און זייער פלייש ווי מיסט.
/1:18 און ניט זײער זילבער און זײער גאָלד זאָלן זײ ניט מציל זײַן אין דעם
טאָג פֿון דעם גרימצארן פֿון גאָט; אָבער דאָס גאַנצע לאַנד װעט פֿאַרצערט װערן פֿון דעם
פֿײַער פֿון זײַן קנאה, װאָרום ער װעט מאַכן אַ גיך אַנטרײַסן פֿון אַלע
                                    די װאָס זיצן אין לאַנד.