זכריה
/8:1 און דאָס װאָרט פֿון גאָט פֿון צבֿאות איז װידער געקומען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/8:2 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; איך בין געווען מקנא אויף ציון מיט גרויס
קנאות, און איך בין איר מקנא געווען מיט גרויס גרימצאָרן.
/8:3 אַזױ האָט געזאָגט גאָט; איך האָב זיך אומגעקערט קיין ציון, און איך וועל זיצן אין דער
צווישן ירושלים, און ירושלים וועט גערופן ווערן אַ שטאָט פון אמת; און
דער באַרג פֿון גאָט פֿון צבֿאות דער הײליקער באַרג.
/8:4 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; דאר ט װעל ן נא ך אלטע ר או ן אלטע
זיצן אין די גאסן פון ירושלים, און איטלעכער מיט זיין שטעקן אין זיין שטעקן
האַנט פֿאַר זייער עלטער.
/8:5 און די גאַסן פֿון דער שטאָט װעלן זײַן פֿול מיט ייִנגלעך און מײדלעך װאָס שפּילן זיך
די גאסן דערפון.
/8:6 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; אויב עס איז ווונדערלעך אין די אויגן פון די
איבערבלײַב פֿון דעם דאָזיקן פֿאָלק אין די דאָזיקע טעג, זאָל עס אױך זײַן װוּנדערלעך
מיינע אויגן? זאָגט גאָט פֿון צבֿאות.
/8:7 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; זע, איך וועל ראַטעווען מיין מענטשן פון די
מזרח לאַנד, און פון די מערב לאַנד;
/8:8 און איך װעל זײ ברענגען, און זײ װעלן זיצן אין מיטן פֿון ירושלים.
און זײ װעלן מיר זײַן צום פֿאָלק, און איך װעל זײ זײַן צום גאָט, אין אמת און אין אמתן
גערעכטיקייט.
/8:9 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; אײַערע הענט זאָלן זײַן שטאַרק, איר װאָס הערן
הײַנטיקע טעג די דאָזיקע װערטער פֿון מױל פֿון די נבֿיאים װאָס זײַנען געװען אין דער
טאָג װאָס איז געלעגן דער יסוד פֿון הױז פֿון גאָט פֿון צבֿאות, אַז
דער בית המקדש זאל בױט װערן.
/8:10 װאָרום פֿאַר די דאָזיקע טעג איז ניט געװען קײן שכר פֿאַר מענטשן, און קײן שכר פֿאַר בהמות;
און ניט געװען קײן שלום פֿאַר דעם װאָס איז אַרױסגײן אָדער אַרײן פֿון װעגן
די פּײַן, װאָרום איך שטעל אַלע מענטשן איטלעכער קעגן זײַן חבֿר.
/8:11 אָבער אַצונד װעל איך ניט זײַן צו דעם איבערבלײַב פֿון דעם דאָזיקן פֿאָלק, אַזױ װי אין דעם ערשטן
טעג, זאָגט גאָט פֿון צבֿאות.
/8:12 װאָרום דער זאָמען װעט באַגליקן; דער ווייַנשטאָק וועט געבן איר פרוכט, און די
ערד וועט געבן איר צאָל, און די הימלען געבן זייער טוי;
און איך װעל מאַכן אַרבן דאָס איבעריקע פֿון דעם דאָזיקן פֿאָלק.
/8:13 און עס װעט זײַן, אַזױ װי איר זײַט געװען אַ קללה צװישן די פֿעלקער, אָ
הויז פון יהודה, און הויז פון ישראל; אַזױ װעל איך אײַך העלפֿן, און איר װעט זײַן
אַ ברכה: זאָלסט ניט מורא האָבן, נאָר דײַנע הענט זאָלן שטאַרק זײַן.
/8:14 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; ווי איך געדאַנק צו באַשטראָפן איר, ווען דיין
די עלטערן האָבן מיך דערצערנט, זאָגט גאָט פֿון צבֿאות, און איך האָב תשובה געטאָן
נישט:
/8:15 און איך האָב װידער געטראַכט אין די דאָזיקע טעג צו טאָן גוט צו ירושלים און צו
דאָס הױז פֿון יהודה: זאָלסט ניט מורא האָבן.
/8:16 דאָס זײַנען די זאַכן װאָס איר זאָלט טאָן; רעד צו יעדן מאן דעם אמת
זײ ן חבר ; דורכפירן דעם משפט פון אמת און שלום אין דיין טויערן:
/8:17 און קײנער פֿון אײַך זאָל ניט פֿאַרטראַכטן קײן שלעכטס אין אײַערע הערצער אױף זײַן חבֿר;
און האָט ניט ליב קיין פאַלשע שבועה: פֿאַר אַלע די זאכן וואָס איך האַס, זאגט דער
האר.
/8:18 און דאָס װאָרט פֿון גאָט פֿון צבֿאות איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/8:19 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; דער תענית פון פערטן חודש, און דער תענית
פֿון פֿינפֿטן, און צום זיבעטן, און דעם תענית פֿון צענטן,
זאָל זײַן פֿאַר דעם הױז פֿון יהודה פֿרײד און פֿרײד, און פֿרײלעכע יום־טובֿים;
דעריבער האט ליב דעם אמת און שלום.
/8:20 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; עס װעט נאָך זײַן, אַז דאָרטן
קומען מענטשן, און די באוווינער פון פילע שטעט:
/8:21 און די באַװױנער פֿון אײן שטאָט װעלן גײן צו דער אַנדערער, אַזױ צו זאָגן: לאָמיר גײן
גיך צו מתפלל זיין פאר ה\', און זוכן דעם האר פון הצבאות: איך וועל
גיי אויך.
/8:22 יאָ, פֿיל פֿעלקער און שטאַרקע פֿעלקער װעלן קומען זוכן גאָט פֿון צבֿאות
אין ירושלים, און צו דאַוונען פֿאַר גאָט.
/8:23 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; אין יענע טעג װעט זײַן, אַז
צען מאַן װעלן אָנכאַפּן אַלע שפּראַכן פֿון די פֿעלקער
כאַפּט אָן דעם קאָפּ פֿון דעם ייִד, אַזױ צו זאָגן: מיר װעלן מיטגײן
איר: װאָרום מיר האָבן געהערט, אַז גאָט איז מיט אײַך.
