זכריה
/7:1 און עס איז געװען אין פֿערטן יאָר פֿון דעם מלך דָריוֹשן, איז דאָס װאָרט פֿון
גאָט איז געקומען צו זכריהן אין פֿערטן טאָג פֿון נײַנטן חוֹדש
אין טשיסלאו;
/7:2 און זײ האָבן געשיקט צום הױז פֿון גאָט שֶרֶזֶר, און רגֶמֶלֶך, און
זײערע מענער, צו דאַוונען פֿאַר גאָט,
/7:3 און צו רעדן צו די כּהנים װאָס זײַנען געװען אין הױז פֿון גאָט פֿון גאָט
צבָאות און צו די נביאים, אַזוי צו זאָגן: זאָל איך וויינען אין פינפטן חודש?
צעשיידן זיך, ווי איך האָבן געטאן די אַזוי פילע יאָרן?
/7:4 און דאָס װאָרט פֿון גאָט פֿון צבֿאות איז געקומען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/7:5 רעד צו דעם גאַנצן פֿאָלק פֿון לאַנד, און צו די כּהנים, אַזױ צו זאָגן: װען?
איר האָט געפאסט און געטרויערט אין פינפטן און זיבעטן חודש, די זיבעציק
יאָרן, האָט איר גאָר געפֿאַסט צו מיר, אַפֿילו צו מיר?
/7:6 און אַז איר האָט געגעסן, און אַז איר האָט געטרונקען, האָט איר ניט געגעסן
איר, און טרינקען פֿאַר זיך?
/7:7 זאָלט איר ניט הערן די װערטער װאָס גאָט האָט געשריגן פֿון די ערשטע
נביאים, ווען ירושלים איז געווען באַוווינען און אין וווילטאָג, און די שטעט
דערפֿון רונד אַרום איר, װען מענטשן האָבן באַװױנט דעם דָרום און דעם פּלױן?
/7:8 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו זכריהן, אַזױ צו זאָגן:
/7:9 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות, אַזױ צו זאָגן: טוט אַ אמתן משפּט, און װײַז.
רחמנות און רחמים איטלעכער צו זיין ברודער:
/7:10 און ניט דריקן די אַלמנה, און ניט דעם יתום, דעם פֿרעמדן, און ניט דעם
אָרעם; און קײנער פֿון אײַך זאָל זיך ניט פֿאָרשטעלן קײן שלעכטס קעגן זײַן ברודער אין דײַן
הארץ.
/7:11 אָבער זײ האָבן ניט געװאָלט צוהערן, און האָבן אָפּגעטאָן די אַקסל, און האָבן זיך אָפּגעשטעלט
זײערע אױערן, אַז זײ זאָלן ניט הערן.
/7:12 יאָ, זײ האָבן געמאַכט זײער האַרץ װי אַ שטײן, כּדי זײ זאָלן ניט הערן
די תּוֹרה, און די ווערטער וואָס ה\' צבָאות האָט געשיקט אין זיין גייסט
דורך די ערשטע נביאים: דעריבער איז געקומען אַ גרויס גרימצארן פון גאָט פון גאָט
מחנות.
/7:13 דרום איז עס געװען, אַזױ װי ער האָט געשריגן, און זײ האָבן ניט געהערט;
אַזױ האָבן זײ געשריגן, און איך האָב ניט געהערט, זאָגט גאָט פֿון צבֿאות.
/7:14 אָבער איך האָב זײ צעשפּרײט מיט אַ שטורעם צװישן אַלע פֿעלקער װאָס זײ זײַנען זײ
נישט געוואוסט. אַזױ איז דאָס לאַנד געװען װיסט נאָך זײ, און קײנער איז ניט אַריבערגעגאַנגען
דורך און זיך ניט אומגעקערט, װאָרום דאָס ליבלעכע לאַנד האָט מען געלײגט אַ װיסטעניש.
