חכמת שלמה
/17:1 װאָרום גרױס זײַנען דײַנע משפּטים, און זײ קענען ניט אױסרעדן;דעריבער
אומגעריכטע נפשות האבן זיך טועה געווען.
/17:2 װאָרום װען אומגערעכטע האָט געטראַכט צו דריקן דאָס הײליקן פֿאָלק; זיי זייַנען
פארשלאסן אין זייערע הײַזער, די געפאנגענע פון פינצטערניש, און צוגעבונדן מיט
ד י בונד ן פו ן א לאנגע ר נאכט , זײנע ן געלעגן , גרו ם פו ן אײביק
השגחה.
/17:3 װאָרום בעת זײ האָבן געזאָלט ליגן באַהאַלטן אין זײערע פֿאַרהאָרגענע זינד, זײַנען זײ געװען
צעוואָרפן אונטער אַ טונקל שלייער פון פארגעסן, זייַענדיק שרעקלעך דערשטוינט,
אוּן הָאט זִיךְ מְיַישֵׁב גִיוֶוען.
/17:4 װאָרום ניט דער װינקל װאָס האָט זײ געהאַלטן, זאָל זײ ניט אָפּהיטן פֿון מורא;
געקלונגען [ווי פון וואַסער] אַראָפּפאַלן געקלונגען אַרום זיי, און טרויעריק זעונגען
האָט זיך באַוויזן צו זיי מיט שווערע פּנים.
/17:5 קײן מאַכט פֿון פֿײַער האָט זײ ניט געקענט ליכט, און דאָס ליכטיקע האָט ניט געקענט
פלאַמען פון די שטערן פאַרטראָגן צו לייטאַן אַז שרעקלעך נאַכט.
/17:6 נאָר אַ פֿײַער האָט זיך באַװיזן פֿון זיך אַלײן, זײער אַ שרעקלעכער פֿײַער.
ווארים זיי זענען זייער דערשראָקן, זיי געדאַנק די זאכן וואָס זיי געזען צו זיין
ערגער ווי דער מראה וואס זיי האבן נישט געזען.
/17:7 די אילוזיעס פֿון כּישוף קונסט, זײ זײַנען אַראָפּגעבראַכט געװאָרן, און זײערע
די חכמת התנשאות האט מען געטענהט מיט חרפה.
/17:8 װאָרום די װאָס האָבן צוגעזאָגט צו פֿאַרטרײַבן שרעק און צרות פֿון אַ קראַנקן
נשמה , זײנע ן זי ך קראנ ק געװע ן פו ן פחד , װער ט צ ו לאכן .
/17:9 װאָרום כאָטש קײן שרעק האָט ניט מורא געהאַט פֿאַר זײ; נאָך זיין דערשראָקן מיט בהמות
וואָס איז דורכגעגאנגען, און כיסינג פון שלאַנג,
/17:10 זײ זײַנען געשטאָרבן פֿון מורא, פֿאַרלייקנדיק, אַז זײ האָבן געזען די לופט, װאָס האָט ניט געקענט
זייַט ווערן אַוווידאַד.
/17:11 װאָרום דאָס בײז, פֿאַרמשפּט פֿון איר אײגענעם עדות, איז זײער שרעקלעכער, און
ווייל געדריקט מיט געוויסן, פאראויסזאגט שטענדיק שווערע זאכן.
/17:12 װאָרום קײן מורא איז גאָרנישט אַנדערש, נאָר אַ פֿאַרראָטן פֿון די שפּײַזונגען
אָפפערס.
/17:13 און די דערוואַרטונג פֿון אינעװײניק, װאָס איז ווייניקער, רעכנט מער די אומוויסנדיקײט
ווי די סיבה וואָס ברענגט די יסורים.
/17:14 אָבער זײ זײַנען געשלאָפֿן דעם זעלבן שלאָף אין יענע נאַכט, װאָס איז טאַקע געװען
ניט פאַרטראָגן, און וואָס געקומען אויף זיי אויס פון די דנאָ פון באַשערט
גענעם,
/17:15 זײ זײַנען געװען טײװל געצערנט מיט פֿאַרשײדענע באַװײַזונגען, און טײלװײז פֿאַרשװעכט, זײערע
דאָס האַרץ האָט זײ פֿאַרלאָזט, װאָרום אַ פּלוצעמדיק אַ מורא, און ניט געזוכט, איז געקומען
זיי.
/17:16 און איטלעכער װאָס דאָרטן איז אַראָפּגעפֿאַלן, איז געהאַלטן געװאָרן פֿאַרשװאָרגן אין אַ תּפֿיסה.
אָן אײַזערנע באַרס,
/17:17 װאָרום צי ער איז געװען אַ מאַן, אָדער אַ פּאַסטעך, אָדער אַ אַרבעטער אין פֿעלד,
מע ן הא ט אי ם איבערגענומע ן או ן הא ט אויסגעטראג ן דע ם נויטיק , װא ס הא ט ניש ט געקענ ט זײן
אַוווידאַד: פֿאַר זיי אַלע געווען געבונדן מיט איין קייט פון פינצטערניש.
/17:18 צי עס איז געװען אַ פֿײַפֿנדיקער װינט, אָדער אַ געזאַנג פֿון פֿױגלען צװישן
די צעשפּרייטע צווייגן, אָדער אַ וואוילגעפעלן פאַל פון וואַסער פליסנדיק ווייאַלאַנטלי,
/17:19 אָדער אַ שרעקלעכער קָול פֿון אַראָפּגעוואָרפֿן שטײנער, אָדער אַ לױפֿן װאָס קען ניט זײַן
געזען פון סקיפּינג בהמות, אָדער אַ ראָרינג קול פון רובֿ ווילד ווילד חיות,
אָדער אַ ווידערקאָל פון די פּוסט בערג; די דאָזיקע זאַכן האָבן זיי געמאַכט
צו שווימען פֿאַר מורא.
/17:20 װאָרום די גאַנצע װעלט האָט געשײַנט מיט קלאָר ליכט, און קײנער האָט זיך ניט געשטערט
זייער אַרבעט:
/17:21 נאָר איבער זײ איז אױסגעשפּרײט געװאָרן אַ שװער נאַכט, אַ בילד פֿון יענער פֿינצטערניש
וואָס זאָלן זיי דערנאָך באַקומען, אָבער זיי זענען געווען פֿאַר זיך
מער שווער ווי די פינצטערניש.
