חכמת שלמה
/16:1 דרום זײַנען זײ װערט באַשטראָפֿט מיט דעם גלײַכן, און מיט דער המון
פון בהמות געמוטשעט.
/16:2 אָנשטאָט װאָס אַ שטראָף, גײענדיק מיט דײַן פֿאָלק,
האָסט צוגעגרײט פֿאַר זײ פֿלײש פֿון אַ פֿרעמדן געשמאַק, װאַכטל צו דערװעקן
זייער אַפּעטיט:
/16:3 צום סוף, כּדי זײ װעלן צו עסן, פֿאַר דעם מיאוסן אױגן פֿון דעם
די בהמות, וואָס זיי האָבן געשיקט צווישן זיי, זאָלן אפילו דאָס, וואָס זיי דארפן באַגערן;
אבע ר ד י דאזיק ע ליידן , מי ט א קורצע ר פלאץ , האב ן געקענ ט פארטײדיק ן װערן
פון אַ מאָדנע טעם.
/16:4 װאָרום עס איז געמוזט געװען, אַז אױף זײ זאָל קומען אַ טיראַנין
שטראָף, וואָס זיי קען נישט ויסמיידן: אָבער צו די זאָל עס נאָר זיין
האט געװיזן װי זײערע פײנט װערן געמוטשעט.
/16:5 װאָרום װען די שרעקלעכע פֿעסטקײט פֿון בהמות איז געקומען אױף די דאָזיקע, און זײ
אומגעקומען מיט די שטעכן פֿון קרומע שלאַנגען, דײַן גרימצאָרן האָט ניט אויסגעהאַלטן
אלץ:
/16:6 אָבער זײ זײַנען געװען דערשראָקן פֿאַר אַ קלײנע צײַט, כּדי זײ זאָלן זײַן
געווארנט, מיט אַ צייכן פון ישועה, צו שטעלן זיי אין דערמאָנונג פון
דאָס געבאָט פֿון דײַן תּוֹרה.
/16:7 װאָרום דער װאָס האָט זיך אַװעקגעקערט צו אים, איז ניט ניצול געװאָרן דורך דער זאַך װאָס ער האָט זיך געטאָן
געזען, אָבער דורך דיר, אַז איז דער גואל פון אַלע.
/16:8 און אין דעם האָסטו מודה געװען דײַנע פֿײַנט, אַז דו ביסט דאָס.
באַפרייטער פון אַלע בייז:
/16:9 פֿאַר זײ זײַנען געהרגעט געװאָרן די בײסן פֿון גראָזשפּילן און פליגן, און דאָרטן איז ניט געװען
געפונען קיין סגולע פֿאַר זייער לעבן: פֿאַר זיי זענען געווען ווערט צו זיין באשטראפט דורך
אַזאַ.
/16:10 אָבער דײַנע זין האָבן ניט געטראָפֿן די צײן פֿון גיפֿטיקע שלאנגן, װאָרום דײַנע
רחמנות איז געווען שטענדיק דורך זיי, און געהיילט זיי.
/16:11 װאָרום זײ זײַנען געשטױסן געװאָרן, זײ זאָלן געדענקען דײַנע װערטער; און זענען געווען
גיך געראטעוועט, אז זיי זאלן נישט פאלן אין טיפע פארגעסן
שטענדיק טראכט צו דיין גוטסקייט.
/16:12 װאָרום ניט קײן קרײַטעכץ און ניט קײן שפּײַכלונג האָט זײ געמאַכט.
געזונט, אָבער דיין וואָרט, גאָט, וואָס געזונט אַלע זאכן.
/16:13 װאָרום דו האָסט אַ מאַכט פֿון לעבן און טױט, דו פֿירט צו די טױערן פֿון
גענעם, און ברענגען אַרויף ווידער.
/16:14 טאַקע אַ מענטש הרגעט דורך זײַן רשעות, און דער גײַסט, װען ער איז אַװעק
אַרויס, קערט זיך ניט צוריק; און די נשמה, וואָס איז אויפֿגענומען געוואָרן, קומט ווידער ניט.
/16:15 אָבער עס איז ניט מעגלעך צו אַנטלױפֿן דײַן האַנט.
/16:16 װאָרום די רשעים װאָס האָבן געלייקנט דיך צו קענען, זײַנען געשלאָגן געװאָרן פֿון שטאַרקײט.
פֿון דײַן אָרעם: מיט מאָדנער רעגנס, האָגל און רעגן, זײַנען זײ געװען
גערודפ ט , א ז ז ײ האב ן ניש ט געקענ ט אויסמיידן , או ן דור ך פײע ר זענע ן ז ײ געװען
קאַנסומד.
/16:17 װאָרום, װאָס איז זײער צו װוּנדערט, איז דאָס פֿײַער געװען מער שטאַרקײט אין דער
װאַסער, װאָס בלײַבט אַלצדינג, װאָרום די װעלט קעמפֿט פֿאַר די
צדיקים.
/16:18 װאָרום אַ מאָל איז די פֿלאַם פֿאַרמאַכט געװאָרן, כּדי זי זאָל ניט פֿאַרברענען
בהמות וואס זענען געשיקט געווארן קעגן די רשעים; אָבער זיך קען זען און
זע אַז זיי זענען גערודפט מיט דעם משפט פון גאָט.
/16:19 און אין אַן אַנדער צײַט ברענט עס צװישן װאַסער איבער דער
מאַכט פֿון פֿײַער, כּדי זי זאָל פֿאַרטיליקן די פֿרוכטן פֿון אַן אומגערעכטן לאַנד.
/16:20 אַנשטאָט װאָס דו שפּײַסט דײַן פֿאָלק מיט שפּײַז פֿון מלאכים, און
האָט זיי געשיקט פון הימל ברויט צוגעגרייט אָן זייער אַרבעט, קענען צו
צופֿרידן מיט יעדן מענטשן, און שטימען מיט יעדן טעם.
/16:21 װאָרום דײַן שפּײַז האָט אָנגעזאָגט דײַנע קינדער דײַן זיסקײט, און דינען
צום אפעטיט פון דעם עסטער, האט זיך געמיטן לויט יעדן מאן.
/16:22 אָבער שניי און אייז האָבן פֿאַרטראָגן דאָס פֿײַער, און האָבן ניט צעלאָזן, כּדי זײ זאָלן װיסן
דאָס פֿײַער, וואָס האָט געברענט אין האָגל, און געציטערט אין רעגן, האָט פֿאַרטיליקט
די פירות פון די שונאים.
/16:23 אָבער דאָס האָט װידער פֿאַרגעסן זײַן אײגענעם כּוח, אַז דער צדיק
קען זיין דערנערט.
/16:24 װאָרום די באַשעפֿעניש װאָס דינט דיר, װאָס איז דער מאַכער, פֿאַרמערט זײַן
שטאַרקייט קעגן די אומגערעכטע פֿאַר זייער שטראָף, און פֿאַרמאַכט זיין
שטאַרקייט פֿאַר די נוץ פון די וואס שטעלן זייער צוטרוי אין דיר.
/16:25 דרום איז עס פֿאַרענדערט געװאָרן אין אַלע מאָדעס, און איז געװען צוגעהערט
צו דיין חן, וואָס שפּייזט אַלץ, לויט די פאַרלאַנג פון
די וואָס האָבן נויט:
/16:26 כּדי דײַנע קינדער, גאָט, װאָס דו האָסט ליב, זאָלן װיסן, אַז דאָס איז ניט
דאָס וואַקסט פון פרוכטן וואָס שפּייזט מענטשן, אָבער אַז דאָס איז דיין וואָרט,
וואָס היט די וואָס שטעלן זייער צוטרוי אין דיר.
/16:27 װאָרום װאָס איז ניט פֿאַרטיליקט געװאָרן פֿון פֿײַער, װאָרעם מיט אַ ביסל
זון שטראַל, באַלד צעלאָזן אַוועק:
/16:28 כּדי עס זאָל געװוּסט װערן, אַז מיר זאָלן פֿאַרהיטן די זון דיר צו געבן
א דאנק , און אין טאג , דאווענען צו דיר .
/16:29 װאָרום די האָפענונג פֿון די אומבאדאנקן װעט צעגײן װי דער װינטער
פראָסט, און וועט אַנטלאָפן ווי ניט-נוץ וואַסער.
