חכמת שלמה
/13:1 פֿאַרװאָס זײַנען פֿון נאַטור אַלע מענטשן, װאָס זײַנען אומוויסנדיק פֿון גאָט, און האָבן געקענט
ניט פֿון די גוטע זאַכן, װאָס מען זעט, װײסט דעם װאָס איז: ניט דורך
באטראכטנדיק די ארבעט האבן זיי אנערקענט דעם ארבעטס-מאכער;
/13:2 אָבער ער האָט גערעכנט אָדער פֿײַער, אָדער װינט, אָדער די שנעלע לופט, אָדער דער קרײַז פֿון דעם
שטערן, אָדער די גוואַלדיק וואַסער, אָדער די ליכט פון הימל, צו זיין די געטער
וואָס רעגירן די וועלט.
/13:3 מיט װעמענס שײנקײט האָט זײ זײ געמאַכט פֿאַר געטער, אױב זײ האָבן זיך געפֿעלן; לאָזן זיי
וויסן ווי פיל בעסער דער האר פון זיי איז: פֿאַר דער ערשטער מחבר פון שיינקייט
האָט זיי באַשאַפֿן.
/13:4 אָבער אױב זײ זײַנען געװוּנדערט געװאָרן פֿון זײער שטאַרקײט און שטאַרקײט, לאָזן זײ
פֿאַרשטײט פֿון זײ, װיפֿל מעכטיקער ער איז, װאָס האָט זײ געמאַכט.
/13:5 װאָרום פֿון דער גרױסקײט און דער שײנקײט פֿון די באַשעפֿענישן, איז די
דער מאכער פון זיי ווערט געזען.
/13:6 אָבער דערפֿאַר זײַנען זײ נאָך דער קלענער צו באַשולדיקן, װאָרום זײ זײַנען מעגליך
טועה, זוכן גאָט, און פאַרלאַנג צו געפֿינען אים.
/13:7 װאָרום זײ זײַנען באַקאַנט מיט זײַנע װערק, זוכן זײ אים פֿײַנט, און
גלויבן זייער ראיה: ווייַל די זאכן זענען שיין וואָס זענען געזען.
/13:8 אָבער מע זאָל זײ ניט מוחל זײַן.
/13:9 װאָרום אױב זײ װאָלטן געקאָנט אַזױפֿיל װיסן, זאָלן זײ אַיפֿן אױף דער װעלט;
װי אַזױ האָבן זײ ניט גיכער דערפֿון גאָט דערפֿון?
/13:10 אָבער אומגליק זײַנען זײ, און אױף טױטע איז זײער האָפענונג, װאָס רופֿט זײ
געטער, וואָס זענען די מעשים פון מענטשן ס הענט, גאָלד און זילבער, צו ווייַזן קונסט
אין, און געראָטן פון בהמות, אָדער אַ שטיין גוט פֿאַר גאָרנישט, די אַרבעט פון
אַן אַלטע האַנט.
/13:11 און אַ סטאָליער װאָס האָט געפֿאַלן האָלץ, נאָכדעם װי ער האָט אָפּגעזאָגט אַ בױם, טרעפֿן זיך
פֿאַר דעם צוועק, און גענומען אַוועק אַלע די בילן מיט אַ ידעאַל רונד אַרום, און
הָאט עֶר זִיךְ גִיזָאגְט, אוּן הָאט גִיזָאגְט אִין דֶער כְּלִי פַארְדֶערְט צוּם דֶעם
דינסט פון מענטשן ס לעבן;
/13:12 און נאָכדעם װי ער האָט פֿאַרבראַכט דאָס אָפּזאָגן פֿון זײַן אַרבעט, צו באַאַרבעטן זײַן פֿלײש, האָט ער אָנגעפֿילט
זיך;
/13:13 און ער האָט גענוצט דעם אָפּשפּרונג פֿון די װאָס האָבן ניט געדינט, זײנדיק אַ
א קרומע שטיק האלץ, און פול מיט קנויטן, האט עס פלײסיק אויסגעשניטן,
װע ן ע ר הא ט שוי ן גארניש ט געהא ט צ ו טאן , או ן ע ר הא ט זי ך געמאכ ט מי ט זײנ ע בקיאות
פֿאַרשטאַנד, און געמאַכט עס צו די בילד פון אַ מענטש;
/13:14 אָדער ער האָט זי געמאַכט װי אַן אומװערדיקע בהמה, זי איבערגעלײגט מיט װערמיליאָן, און מיט
פֿאַרב, פֿאַרבירט עס רויט, און באַדעקן יעדן אָרט אין אים;
/13:15 און אַז ער האָט פֿאַר אים געמאַכט אַ באַקוועם אָרט, זאָלסטו עס אַרײַנטאָן אין אַ װאַנט, און
געמאכט עס שנעל מיט אייַזן:
/13:16 װאָרום ער האָט געמאַכט פֿאַר אים, אַז עס זאָל ניט פֿאַלן, װײַל ער האָט געװוּסט אַז עס איז געװען
ניט געקענט זיך העלפן; װאָרום דאָס איז אַ געשטאַלט, און דאַרף הילף;
/13:17 און ער מאַכט מתפּללים פֿאַר זײַן פֿאַרמעג, פֿאַר זײַן װײַב און זײַן קינדער, און איז
ניט פאַרשעמט צו רעדן צו דעם וואָס האט קיין לעבן.
/13:18 פֿון װעגן געזונט רופֿט ער אױף דעם שװאַך, װאָרום דאָס לעבן מתפלל צו אים
וואָס איז טויט; ווארים הילף בעט אַניוועסדיק אַז וואָס האט מינדסטער מיטל צו
העלף: און פֿאַר אַ גוטן נסיעה בעט ער פֿון דעם, וואָס קען נישט שטעלן אַ פֿיס
פאָרויס:
/13:19 און צו געווינען און קריגן, און צו גוטן דערפֿאָלג פֿון זײַנע הענט, בעט ער
פיייקייט צו טאָן פון אים, וואָס איז מערסט ניט ביכולת צו טאָן עפּעס.
