חכמת שלמה
/11:1 אין דער האַנט פֿון דעם הײליקן נבֿיא האָט זי באַגליקט זײערע מעשׂים.
/11:2 זײ זײַנען געגאַנגען דורכן מדבר װאָס איז ניט באַװױנט געװאָרן, און האָבן גערוט
געצעלטן אין ערטער וואו עס איז נישט געלעגן קיין וועג.
/11:3 זײ האָבן זיך געשטעלט אױף זײערע פֿײַנט, און זײ האָבן זיך נוקם געװען פֿון זײערע פֿײַנט.
/11:4 אַז זײ זײַנען געװען דאָרשטיק, האָבן זײ דיך גערופֿן, און מען האָט זײ געגעבן װאַסער
פֿון דעם פֿלענצנדיקן פֿעלדז, און זײער דאָרשט איז אױסגעלײגט געװאָרן פֿון האַרטן
שטיין.
/11:5 װאָרום מיט װאָס זײַנען זײערע פֿײַנט באַשטראָפֿט געװאָרן, מיט דעם זײַנען זײ אַרײַן
זײע ר נויט , אי ז געװע ן בענעפיט .
/11:6 װאָרום אָנשטאָט אַן אײביקן רױסנדיקן טײַך, צעשראָקן מיט ברודיק בלוט,
/11:7 פֿאַר אַ באַשײמעניש פֿון יענעם געבאָט װאָס די קינדער זײַנען געװען
דערשלאָגענע, האָסט זיי געגעבן אַ סך וואַסער מיט אַ מיטל וואָס זיי
נישט געהאפט אויף:
/11:8 און דערצײלט מיט יענעם דאָרשט, װי דו האָסט באַשטראָפֿט זײערע פֿײַנט.
/11:9 װאָרום װען זײ זײַנען געפּרוּװט געװאָרן, אָבער אין רחמנות, האָבן זײ געװוּסט װי אַזױ
די רשעים זײַנען געמשפּט געוואָרן אין גרימצאָרן און געפּײַניקט, דאָרשט אין דעם אַנדערן
שטייגער ווי די גערעכטע.
/11:10 װאָרום די האָסטו געטענהט און געפּרוּװט װי אַ פֿאָטער, אָבער דער אַנדערער, װי אַ פֿאָטער.
מֶלֶךְ שָׂרָר, האָסטוּ מִשְׁפָּטְטוּ אוּן האָסט שטראָפן.
/11:11 סײַ זײ זײַנען געװען ניטאָ, אָדער זײ זײַנען געװען, זײַנען זײ געװען צערודערט.
/11:12 װאָרום אַ צװײטער טרויער איז געקומען אױף זײ, און אַ קרעכצן פֿאַר דער אָנדענק
זאכן פאַרגאַנגענהייט.
/11:13 װאָרום װען זײ האָבן געהערט פֿון זײערע אײגענע שטראָף, װאָס זײ זאָלן גערן זײַן,
זײ האבן געהאט א געפיל פון גאט.
/11:14 פֿאַר װעמען זײ האָבן געהאַלטן מיט שפּאָט, װען ער איז לאַנג פֿריִער אַרױסגעװאָרפֿן געװאָרן
בײַם אַרויסוואַרפֿן פֿון די קליינע קינדער, אים צום סוף, ווען זיי האָבן געזען וואָס
געקומען צו פאָרן, זיי באַווונדערן.
/11:15 אָבער פֿון װעגן די נאַרישקײטן פֿון זײער רשעות װאָס זײ זײַנען מיט זײ
פארפירט האבן זיי געבוקט שלאנגן אן קיין שכל, און די געוואלדיגע בהמות, דו
האט געשיקט אויף זיי אַ פּלאַץ פון ומגליקלעך חיות פֿאַר נקמה;
/11:16 כּדי זײ זאָלן װיסן, אַז מיט װאָס אַ מענטש זינדיקט, אױך דערמיט
זאָל ער באַשטראָפן װערן.
/11:17 פֿאַר דײַן אַלמעכטיקער האַנט, װאָס האָט געמאַכט די װעלט פֿון ענין אָן אַ פֿאָרעם,
געוואלט ניט מיטל צו שיקן צווישן זיי אַ פּלאַץ פון בערז אָדער צאָרנדיק
לײבן,
11:18 אָדער אומבאַקאַנט ווילד חיות, פול מיט גרימצארן, נייַ באשאפן, אָטעמען אויס
אדער א פײערדיקע פארע, אדער שמוציקע ריחות פון צעשפרײטן רויך, אדער שיסערײ
שוידערלעכ ע פינקל ן פו ן זײער ע אויגן :
/11:19 און ניט נאָר די שאָדן קען זײ גלײַך שיקן, נאָר אױך די
א שרעקליכע ראיה פארניכטעט זיי אינגאנצען.
/11:20 יאָ, און אָן די דאָזיקע זײַנען זײ אַראָפּגעפֿאַלן מיט אײן בליק, זײענדלעך
גערודפט פון נקמה, און צעוואָרפן דורך דעם אָטעם פון דיין
מאַכט: אָבער דו האָסט באַשטעלט אַלץ אין מאָס און אין צאָל און
וואָג.
/11:21 װאָרום דו קענסט באַװײַזן דײַן גרױס שטאַרקײט אין אַלע צײַטן, װען דו װילסט; און
ווער קען וויטסטאַנד די מאַכט פון דיין אָרעם?
/11:22 װאָרום די גאַנצע װעלט איז פֿאַר דיר װי אַ קלײן קערבל,
יאָ, ווי אַ טראָפּ פון מאָרגן טוי וואָס פאַלט אַראָפּ אויף דער ערד.
/11:23 אָבער דו האָסט דערבאַרימט אױף אַלעמען; װאָרום דו קענסט טאָן אַלץ, און דו װינקסט
אויף די זינד פון מענטשן, ווייַל זיי זאָל מתקן.
/11:24 װאָרום דו האָסט ליב אַלצדינג װאָס איז, און דו האָסט גאָרנישט פֿאַרעמט
דו האָסט געמאַכט, װאָרום קײנמאָל װאָלט דו קײן זאַך ניט געמאַכט, אױב דו
האט עס פיינט.
/11:25 און װי אַזױ האָט עפּעס געקאָנט אױסהאַלטן, װען ניט דײַן װילן איז געװען? אָדער
שוין אפגעהיט, אויב נישט גערופן דורך דיר?
/11:26 אָבער דו שאַרסט אַלץ, װאָרום זײ זײַנען דײַן, גאָט, דו ליבהאָבער פֿון נפֿשות.
