חכמת שלמה
/9:1 גאָט פֿון מײַנע עלטערן, און יהוה פֿון חֶסד, װאָס האָט געמאַכט אַלצדינג
                                                       דיין וואָרט,
/9:2 און ער האָט באַשטימט דעם מענטשן דורך דײַן חכמה, ער זאָל הערשן
               די באשעפענישן וואס דו האסט געמאכט,
/9:3 און באַשטעלט די װעלט לויט יושר און גערעכטיקײט, און טו
                                            משפט מיט אַ ישר לב:
/9:4 גיב מיר חכמה, װאָס זיצט בײַ דײַן טראָן; און פארווארפן מיך נישט פון צווישן
                                                     דיינע קינדער:
/9:5 װאָרום איך בין דײַן קנעכט, און דער זון פֿון דײַן דינסט, בין אַ שװער, און פֿון אַ
קורץ צייט, און צו יונג פֿאַר די פארשטאנד פון דין און געזעצן.
/9:6 װאָרום כאָטש אַ מענטש זאָל ניט זײַן אַזױ שלים צװישן די מענטשן־קינדער, אױב
דײַן חכמה זאָלט ניט זײַן מיט אים, ער װעט ניט גערעכנט װערן.
/9:7 האָסט מיך אױסדערװײלט צו זײַן אַ מלך פֿון דײַן פֿאָלק, און אַ ריכטער פֿון דײַנע זין.
                                                         און טעכטער:
/9:8 האָסט מיר באַפֿױלן צו בױען אַ הֵיכל אױף דײַן הײליקן באַרג, און אַן
מזבח אין דער שטאָט וואָס דו וואוינסט אין דעם, אַן ענלעכקייט פון דעם הייליקן
משכן װאָס דו האָסט צוגעגרייט פֿון אָנהייב אָן.
/9:9 און די חכמה איז געװען מיט דיר, װאָס קען דײַנע מעשים, און איז געװען נוכח װען
האָסט געמאַכט די וועלט, און האָסט געוווּסט וואָס איז פּאַסיק אין דײַנע אויגן, און
                                       רעכט אין דיין געבאָט.
/9:10 שיק זי פֿון דײַנע הײליקן הימל, און פֿון דעם טראָן פֿון דײַן פּראַכט,
כּדי זי זאָל זיך אָנשטעלן מיט מיר, כּדי איך זאָל וויסן וואָס איז
                                                          נחת צו דיר.
/9:11 װאָרום זי װײס און פֿאַרשטײט אַלץ, און זי װעט מיך פֿירן
ניכטער אין מײַנע מעשׂים, און מיך היטן אין איר מאַכט.
/9:12 און מײַנע מעשׂים װעלן באַװיליק זײַן, און דאַן װעל איך משפּטן דײַן פֿאָלק
צַדִּיק, אוּן זַאי זַכָּאָה אִיז זִיךְ אוֹיךְ מְיַישֵׁב מִיט אָבִי.
/9:13 װאָרום װאָסער מענטש איז דער, װאָס קען װיסן דעם עצה פֿון גאָט? אָדער ווער קען טראַכטן
                           װאָס איז דער װילן פֿון גאָט?
/9:14 װאָרום די מחשבות פֿון שטאַרביקע מענטשן זײַנען אומגליק, און אונדזערע מחשבות זײַנען נאָר
                                                              ומזיכער.
/9:15 װאָרום דער פֿאַרדאָרביקער גוף דראַפּט אַראָפּ די נשמה, און דאָס ערדישע
משכן ווייגט אַראָפּ דעם מיינונג וואָס טראכט אויף פילע זאכן.
/9:16 און קוים טאָן מיר טרעפן די זאכן וואָס זענען אויף דער ערד און מיט
אַרבעט טאָן מיר געפֿינען די זאכן וואָס זענען פֿאַר אונדז: אָבער די זאכן וואָס זענען
                                ווער האט געזוכט אין הימל?
/9:17 און דײַן עצה װאָס האָט געקענט, אַחוץ דו גיב חכמה, און שיק דײַן
                   רוּחַ הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא?
/9:18 װאָרום אַזױ זײַנען די װעגן פֿון די לעבעדיקע אױף דער ערד איבערגעקערט געװאָרן, און מענטשן
מע ן הא ט געלערנ ט דאס , ווא ס אי ז די ר געפעלן , או ן מע ן הא ט געראטעוועט
                                                           דורך חכמה.