חכמת שלמה
/8:1 פֿון אײן עק ביזן אַנדערן גײט די חכמה מיט שטאַרקײט, און זי טוט זיס
סדר אַלע זאכן.
/8:2 איך האָב זי ליב, און זי געזוכט פֿון מײַן יוגנט, איך האָב זי געװאָלט מאַכן פֿאַר מײַן
מאַן, און איך איז געווען אַ ליבהאָבער פון איר שיינקייט.
/8:3 אין װאָס זי איז באַקאַנט מיט גאָט, גרײסט זי איר אדלשטאַנד, יאָ,
דער האר פון אלץ האט זי ליב געהאט.
/8:4 װאָרום די סודות פֿון דער װיסן פֿון גאָט איז זי, און אַ ליבהאָבער
פון זיינע ווערק.
/8:5 אױב אַ עשירות איז אַן אײגנטום אין דעם דאָזיקן לעבן; וואָס איז רייך
ווי חכמה, וואָס טוט אַלץ?
/8:6 און אױב דער חכמה אַרבעט; ווער פון אַלע וואָס זענען איז אַ כיטרע אַרבעטער ווי
זי?
/8:7 און אַז אַ מאַן האָט ליב גערעכטיקײט, איז איר אַרבעט מעלות, װאָרום זי
לערנט געמאַכטקייט און חכמה, גערעכטיקייט און שטאַרקייט: וואָס זענען אַזעלכע
זאכן, ווי ען קענען האָבן גאָרנישט מער רעוועכדיק אין זייער לעבן.
/8:8 אַז אַ מאַן װיל אַ סך איבערלעבונג, װײס זי די אַלטע, און
הָאט זִיךְ גִיוָוארְט זִיךְ דֶערְצֵיילְט;
רעדעס, און קאן אויסקלערן טונקעלע זאצן: זי פאראויס סימנים און
וואונדער, און די געשעענישן פון צייטן און צייטן.
/8:9 דרום האָב איך זי געטראַכט צו נעמען צו מיר, צו לעבן מיט מיר, װיסנדיק אַז זי
וואָלט זיין אַ קאָונסעלאָר פון גוט זאכן, און אַ טרייסט אין דאגות און טרויער.
/8:10 פֿון װעגן איר װעל איך האָבן אַ שאַצונג צװישן דעם המון, און כּבֿוד
מיט די עלטערע, כאָטש איך בין יונג.
/8:11 איך װעל געטראָפֿן װערן אין משפּט, און װעל באַװוּנדערט װערן אין משפּט.
די ראיה פון גרויסע מענטשן.
/8:12 אַז איך האַלטן מײַן צונג, װעלן זײ זיך אָפּהאַלטן פֿון מײַן פֿרײַע, און אַז איך רעד,
זײ װעלן מיר געבן אַ גוטן אױער; אױב איך רעד פיל, זאָלן זײ אַרײַנלײגן זײערע
הענט אויף זייער מויל.
/8:13 און מיט איר װעל איך קריגן אומאָרפֿלעכקײט, און איך װעל אַװעקלאָזן
הינטער מיר אַן אײביק אָנדענק צו די װאָס קומען נאָך מיר.
/8:14 איך װעל אײַנשטעלן די פֿעלקער, און די פֿעלקער װעלן זיך אונטערטעניקן
מיר.
/8:15 שרעקלעכע טיראַנץ װעלן מוֹרא האָבן, װען זײ הערן נאָר פֿון מיר; איך זאל
געפינט זיך גוט צווישן דעם פאלק, און העלדיש אין מלחמה.
/8:16 נאָכדעם װי איך בין געקומען אין מײַן הױז, װעל איך מיך רוען מיט איר, פֿאַר איר
שמועס האָט ניט קיין ביטערקייט; און צו לעבן מיט איר האט קיין צער,
אָבער פרייד און פרייד.
/8:17 און איך האָב די דאָזיקע זאַכן געטראַכט אין מיר, און איך האָב זײ געטראַכט אין מײַן
האַרץ, ווי אַז צו זיין אַלליעד צו חכמה איז ימאָרטאַליטי;
/8:18 און עס איז גרױס פֿאַרגעניגן צו האָבן איר פֿרײַנדשאַפֿט; און אין איר מעשים
הענט זענען ינפאַנאַט עשירות; און אין דער געניטונג פון זיצונג מיט איר,
פּרודאַנס; און אין רעדן מיט איר, אַ גוט באַריכט; איך געגאנגען וועגן זוכן
ווי צו נעמען זי צו מיר.
/8:19 װאָרום איך בין געװען אַ װיציק קינד, און איך האָב געהאַט אַ גוטן גײַסט.
/8:20 יאָ, בעסער, בין איך אַרײַנגעקומען אין אַ אומפֿאַרזיכערט גוף.
/8:21 אָבער, אַז איך האָב געזען אַז איך קען זי ניט אַנדערש באַקומען,
סײַדן גאָט האָט איר מיר געגעבן; און דאָס איז געווען אַ נקודה פון חכמה אויך צו וויסן
וועמענס טאַלאַנט זי איז געווען; איך האב מתפלל געווען צו ה\', און אים געבעטן, און מיט
מיין גאנצע הארץ האב איך געזאגט,
