חכמת שלמה
/4:1 בעסער איז ניט צו האָבן קײן קינדער, און צו האָבן מעלה, פֿאַר דער דערמאָנונג
דערפון איז אומשטארבלעך: מחמת עס איז באקאנט מיט גאָט און מיט מענטשן.
/4:2 װען עס איז פֿאָרגעקומען, נעמען מען דערפֿון אַ משל; און ווען עס איז ניטאָ, זיי
גלוסט עס: עס טראָגט אַ קרוין, און נצחון אויף אייביק, ווייל באקומען
דער נצחון, שטרעבונג פֿאַר ונטעפילעד ריוואָרדז.
/4:3 אָבער די מערטנדיקע פֿרויען פֿון די רשעים װעלן ניט טרייען, און ניט טיפֿן
וואָרצל פון ממזר סליפּס, ניט לייגן קיין פעסט יסוד.
/4:4 װאָרום כאָטש זײ בליען אַ צײַט אין צװײגן; נאָך שטייענדיק ניט לעצטע,
זײ װעלן געציטערט װערן מיטן װינט, און דורך דעם שטאַרקן װינטן
                                   וועט זיין וואָרצל אויס.
/4:5 די אומפֿאַרענדיקטע צװײגן װעלן צעבראָכן װערן, זײער פֿרוכט אומניצלעך,
ניט רייפּ צו עסן, יאָ, טרעפן פֿאַר גאָרנישט.
/4:6 װאָרום קינדער װאָס זײַנען געבאָרן געװאָרן פֿון אומגעזעצלעכע געלעגער זײַנען עדות פֿון רשעות
           קעגן זייערע עלטערן אין זייער פראצעס.
/4:7 אָבער כאָטש דער צדיק װערט פֿאַרהיטן מיטן טױט, װעט ער זײַן אַרײַן
                                                                  מנוחה.
/4:8 װאָרום ניט אַן ערלעכער עלטער איז ניט דער װאָס שטײט אין דער צײַט, און ניט
      וואָס איז געמאסטן דורך נומער פון יאָרן.
/4:9 אָבער חכמה איז די גרױע האָר פֿאַר מענטשן, און אַן אומגעשפּעטיקט לעבן איז עלטער.
/4:10 ער האָט געפֿעלן גאָט, און איז אים ליב געװאָרן, און ער האָט געלעבט צװישן זינדיקע
                              איז איבערגעזעצט געוואָרן.
/4:11 יאָ, גיך איז ער אַװעקגענומען געװאָרן, כּדי די רשעות זאָלן זײַן בײַטן
פֿאַרשטאַנד, אָדער אָפּנאַר, פֿאַרפאַלן זיין נשמה.
/4:12 װאָרום די פֿאַרשײדעניש פֿון שענדלעכקײט פֿאַרשטערט די ערלעכע זאַכן;
און די וואַנדערינג פון קאַנקופּסענסע טוט אַנדערמיין די פּשוט מיינונג.
/4:13 ער, װאָס איז געשטאַנען אין אַ קורצער צײַט, האָט דערפֿילט אַ לאַנגע צײַט;
/4:14 װאָרום זײַן זעל האָט ליב גאָט, דרום האָט ער אים געאײַלט אָפּצונעמען פֿון אים
                                                  צװישן די רשעים.
/4:15 דאָס האָט דאָס פֿאָלק געזען, און האָט ניט פֿאַרשטאַנען, און זײ האָבן דאָס ניט אַרײַנגעלייגט
זייער מחשבות, אַז זיין חן און רחמנות איז מיט זיינע קדושים, און אַז ער
                האט אכטונג צו זיין אויסדערוויילט.
/4:16 אַזױ װעלן דער טױטער צדיקים פֿאַרמישטן די רשָעים װאָס זײַנען
לעבעדיק; און יוגנט וואָס איז באַלד שליימעסדיק די פילע יאָרן און עלטער פון
                                                     די אומגערעכט.
/4:17 װאָרום זײ װעלן זען דעם סוף פֿון די חכמים, און װעלן ניט פֿאַרשטײן װאָס
גאָט האָט געמאַכט פֿון אים אין זײַן עצה, און צו װאָס האָט גאָט
                                 שטעלן אים אין זיכערקייט.
/4:18 זײ װעלן אים זען, און אים פֿאַראַכט; אָבער גאָט וועט לאַכן זיי צו פאַרצווייפלונג:
און זײ װעלן װײַטער זײַן אַ נפֿש, און אַ חרפה צװישן די
                                              טויט אויף אייביק.
/4:19 װאָרום ער װעט זײ צערײַסן, און זײ אַראָפּװאַרפֿן מיטן קאָפּ, זײ זאָלן זײַן
ספּיטשלאַס; און ער זאָל זײ שאָקלען פֿון דעם יסוד; און זיי וועלן
װערט אינגאנצען פארװיסט, און זײט אין צער; און זייער דערמאָנונג זאָל
                                                            אומקומען.
/4:20 און אַז זײ װעלן אַרױפֿטאָן די חשבונות פֿון זײערע זינד, זאָלן זײ קומען מיט
מורא האָבן: און זייערע אייגענע זינד וועלן זיי איבערצייגן צו זייער פּנים.