חכמת שלמה
/3:1 אָבער די נפֿשות פֿון די צדיקים זײַנען אין דער האַנט פֿון גאָט, און עס װעט זײַן
                              קיין יסורים רירן זיי נישט.
/3:2 אין די אױגן פֿון די אומפֿאַרשטענדלעכע זײַנען זײ געװאָרן שטאַרבן, און זײער אַװעקגײן איז
                                      גענומען פֿאַר צאָרעס,
/3:3 און זײ גײען פֿון אונדז צו זײַן אַ פֿאַרװיסטונג, אָבער זײ זײַנען אין שלום.
/3:4 װאָרום כאָטש זײ װערן באַשטראָפֿט אין די אױגן פֿון מענטשן, איז זײער האָפענונג פֿול
                                             פון ימאָרטאַליטי.
/3:5 און זײ װערן אַ ביסל געטריפֿט, װעלן זײ זײער באַלוינט װערן, װאָרום
גאָט האט זיי פּרוווד, און געפונען זיי ווערט פֿאַר זיך.
/3:6 אַזױ װי גאָלד אין אױװן האָט ער זײ געפּרוּװט, און זײ גענומען װי אַ בראַנד
                                                                    קרבן.
/3:7 און אין דער צײַט פֿון זײער באַזוכונג װעלן זײ שײַנען, און לױפֿן אַהין און צוריק
                            װי פונקען צװישן די שטערלעך.
/3:8 זײ װעלן משפּטן די פֿעלקער, און װעלן הערשן איבער די פֿעלקער, און
               זייער האר וועט קיניגן אויף אייביק.
/3:9 די װאָס פֿאַרטרויען זיך אין אים, װעלן פֿאַרשטײן דעם אמת, און אַזױ װי
זיין געטרייַ אין ליבע וועט בלייַבן מיט אים: פֿאַר חן און רחמנות איז צו זיין
קדושים, און ער האט אכטונג אויף זיינע אויסדערוויילטע.
/3:10 אָבער די רשעים װעלן באַשטראָפֿט װערן לױט זײערע פֿאַנטשאַפֿטן,
װאָס האָבן פֿאַרלאָזן די צדיקים, און פֿאַרלאָזן גאָט.
/3:11 װאָרום דער װאָס פֿאַראַכט חכמה און שפּײַז, איז אומגליק, און זײער האָפֿענונג.
איז אומזיסט, זייער מיאוס איז אומפריק, און זייערע מעשים אומניצלעך.
/3:12 נאַריש זײַנען זײערע װײַבער, און זײערע קינדער שלעכט;
/3:13 פֿאַרשאָלטן איז זײער זאָמען. פֿאַר װאָס איז ברוך דער עקרה װאָס איז
אומזיסט, װאָס האָט ניט געקענט דאָס זינדיקע בעט: זי זאָל האָבן פֿרוכט
                                         די וויזיט פון נשמות.
/3:14 און װױל איז דער סריס װאָס מיט זײַנע הענט האָט ניט געטאָן
זינד, און האָט ניט געטראַכט שלעכטס קעגן גאָט: פֿאַר אים וועט זיין
געגעבן די ספּעציעל טאַלאַנט פון אמונה, און אַ ירושה אין דעם היכל פון די
             האר מער פּאַסיק פֿאַר זיין מיינונג.
/3:15 װאָרום פּראַכט איז די פֿרוכט פֿון גוטן מי, און דער װאָרצל פֿון חכמה װעט
                                    קיינמאָל פאַלן אַוועק.
/3:16 די קינדער פֿון נואפים, זײ זאָלן ניט קומען צו זײערע
שלימות, און דער זאָמען פֿון אַן אומגערעכטן בעט װעט אױסגעװאָרצלט װערן.
/3:17 װאָרום כאָטש זײ װעלן לאַנג לעבן, װעלן זײ ניט גערעכנט װערן, און זײערע
            די לעצטע עלטער וועט זיין אָן כּבֿוד.
/3:18 אָדער אַז זײ שטאַרבן גיך, האָבן זײ ניט קײן האָפענונג, און ניט קײן טרייסט אין טאָג
                                                     פון פּראָצעס.
/3:19 װאָרום שרעקלעך איז דער סוף פֿון דעם אומגערעכטן דור.