טאָביט
/11:1 נאָך די דאָזיקע זאַכן איז טאָביאַס געגאַנגען, געלויבט גאָט װאָס ער האָט געגעבן
אים אַ בליענדיקע נסיעה, און האָט געבענטשט ראַגועל און זײַן װײַב עדנה, און איז געגאַנגען
אויף זײַן וועג ביז זיי האָבן זיך דערנענטערט צו נינוה.
/11:2 האָט רפֿאל געזאָגט צו טבֿיען: דו װײסט, ברודער, װי דו ביסט אַװעקגעגאַנגען.
דיין פאטער:
/11:3 לאָמיר זיך איילן פֿאַר דײַן װײַב, און צוגרײטן דאָס הױז.
/11:4 און נעם אין דײַן האַנט די גאַל פֿון די פֿיש. און זײ זײַנען געגאַנגען זײער װעג, און
דער הונט איז זײ נאכגעגאנגען.
/11:5 און אנה איז געזעסן און קוקנדיק אױף דעם װעג פֿאַר איר זון.
/11:6 און אַז זי האָט אים געזען קומען, אַזױ האָט זי געזאָגט צו זײַן פֿאָטער: זע, דײַן זון
קומט, און דער מאַן װאָס איז געגאַנגען מיט אים.
/11:7 האָט רפֿאל געזאָגט: איך װײס, טובֿיה, אַז דײַן פֿאָטער װעט עפֿענען זײַנע אױגן.
/11:8 דרום זאַלבסטו זײַנע אױגן מיט דער גאַל, און װעסט געפּרײצט װערן
דערמיט װעט ער רײבן, און די װײסקײט װעט אפפאלן, און ער װעט
זען דיך.
/11:9 און אנה איז אַרױסגעלאָפֿן, און איז געפֿאַלן אױפֿן האַלדז פֿון איר זון, און האָט געזאָגט צו
אים, זעענדיק, איך האָב דיך געזען, מײַן זון, פֿון װײַטער בין איך צופֿרידן מיט
שטאַרבן. און זײ האבן בײדע געװײנט.
/11:10 אױך טאָביט איז אַרױסגעגאַנגען צו דער טיר, און האָט זיך געטראָפֿן, אָבער זײַן זון איז געלאָפֿן
צו אים,
/11:11 און ער האָט אָנגענומען זײַן פֿאָטער, און ער האָט געשלאָגן פֿון דער גאל אױף זײַנע עלטערן.
אױגן, אַזױ צו זאָגן: האָפענונג, מײַן טאַטע.
/11:12 און אַז זײַנע אױגן האָבן אָנגעהויבן קלערן, האָט ער זײ געריבן;
/11:13 און די װײַסקײט האָט זיך אָפּגעמעקט פֿון די װינקלען פֿון זײַנע אױגן, און װען ער
דערזען זײַן זון, איז ער געפֿאַלן אױפֿן האַלדז.
/11:14 און ער האָט געװײנט, און געזאָגט: געבענטשט ביסטו, גאָט, און געבענטשט איז דײַן נאָמען.
אויף אייביק; און וואויל זענען אַלע דיינע הייליקע מלאכים:
/11:15 װאָרום דו האָסט געשלאָגן, און האָסט זיך דערבאַרימט אױף מיר, װאָרום אָט זע איך מײַן
זון טאָביאַס. און זײַן זון איז געגאַנגען זיך פֿרײען, און האָט דערצײלט זײַן פֿאָטער דעם גרױסן
דאס וואס איז געווען מיט אים אין מדיא.
/11:16 איז טאָביט אַרױסגעגאַנגען אַנטקעגן זײַן שװער בײַם טױער פֿון נינוה.
האָט זיך געפרייט און געלויבט גאָט, און די, וואָס האָבן אים געזען גיין, האָבן זיך געוואונדערט, מחמת
ער האט באקומען זײן ראיה.
/11:17 אָבער טובֿיה האָט געבראַכט פֿאַר זײ, װײַל גאָט האָט אים רחמנות געהאַט. און
אַז ער האָט גענענט צו זײַן טאָכטער שרה, האָט ער זי געבענטשט, אַזױ צו זאָגן:
דו ביסט באַגריסן, טאָכטער: גאָט זאָל זיין געבענטשט, וואָס האָט דיך געבראכט
אונדז, און געבענטשט זאָל זײַן דײַן פֿאָטער און דײַן מוטער. און עס איז געווען פרייד צווישן
אַלע זײַנע ברידער װאָס אין נינוה.
/11:18 און אַחיכָרוֹש, און נָשבס זײַן ברודערס זון, זײַנען געקומען;
/11:19 און טאָביאַס חתונה איז געווען זיבן טעג מיט גרויס פרייד.
