טאָביט
/8:1 און אַז זײ האָבן געגעסן סעודה, האָבן זײ אַרײַנגעבראַכט צו איר טוביָהן.
/8:2 און װי ער איז געגאַנגען, האָט ער דערמאָנט די װערטער פֿון רפֿאלן, און האָט גענומען די אַש
פֿון די פּאַרפומען, און אַרױפֿטאָן דאָס האַרץ און די לעבער פֿון דעם פֿיש.
און האָט דערמיט געמאַכט אַ רויך.
/8:3 דער װאָס האָט געשמעקט, װען דער בײזער גײַסט האָט געשמעקט, איז ער אַנטלאָפֿן אין דער ערד
די עקן פֿון מִצרַיִם, און דער מלאך האָט אים געבונדן.
/8:4 און נאָכדעם װי זײ זײַנען בײדע אײַנגעשלאָסן געװאָרן, איז טוביָה אױפֿגעשטאַנען פֿון דער
בעט, און האָט געזאָגט: שװעסטער, שטײ אױף, און לאָמיר בעטן, אַז גאָט זאָל דערבאַרימען
אויף אונדז.
/8:5 האָט טאָביאַס אָנגעהויבן זאָגן: געבענטשט ביסטו, גאָט פֿון אונדזערע עלטערן, און דו גאָט פֿון אונדזערע עלטערן.
וואויל איז דיין הייליק און פּראַכט נאָמען אויף אייביק; זאָלן די הימלען בענטשן
דיך און אַלע דײַנע באַשעפֿענישן.
/8:6 האָסט געמאַכט אדם, און האָסט אים געגעבן זײַן װײַב חוה פֿאַר אַ העלפֿער און פֿאַרהאַלטן;
זיי זענען געקומען די מענטשן: דו האסט געזאגט: עס איז ניט גוט אַז דער מענטש זאָל זיין
אַליין; לאָמיר מאַכן צו אים אַ הילף ווי אים.
/8:7 און אַצונד, גאָט, נעם איך די דאָזיקע מײַנע שװעסטער ניט פֿאַר באַגער, נאָר פֿאַר גערעכטיקײט;
דעריבע ר רחמנותדיקע ר פארארדנ ט א ז מי ר זאל ן אלט ן אינאיינעם .
/8:8 האָט זי געזאָגט מיט אים: אָמן.
/8:9 און זײ זײַנען בײדע געשלאָפֿן יענע נאַכט. און ראַגועל איז אױפֿגעשטאַנען, און איז געגאַנגען און האָט געמאַכט אַ
גרוב,
/8:10 אַזױ צו זאָגן: איך האָב מורא, ער זאָל ניט זײַן אױך טױט.
/8:11 אָבער אַז ראַגועל איז אַרײַן אין זײַן הױז,
/8:12 האָט ער געזאָגט צו זײַן װײַב עדנה. שיק איינע פון די דינסטן און זאל זי זען
צי ער לעבט: אויב ער איז ניט, אַז מיר זאלן באַגראָבן אים, און קיינער ווייסט
עס.
/8:13 און די דינסט האָט געעפֿנט די טיר, און איז אַרײַן, און האָט געפֿונען בײדע שלאָפנדיק.
/8:14 און איז אַרױסגעגאַנגען, און האָט זײ דערצײלט אַז ער לעבט.
/8:15 האָט ראַגועל געלויבט גאָט, און געזאָגט: גאָט, דו ביסט ווערט געלויבט צו װערן.
מיט אַלע ריינע און הייליקע לויב; דעריבער לאָזן דיך לויבן מיט דיין הייליקע
אַלע דײַנע באַשעפֿענישן; און זאָלן דיך לויבן אַלע דײַנע מלאכים און דײַנע אויסדערוויילטע
אויף אייביק.
/8:16 דו ביסט צו לױבן, װאָרום דו האָסט מיך געמאַכט; און דאָס איז נישט
קום צו מיר וואס איך האב פארדעכטיגט; נאָר אַזױ װי דו האָסט געטאָן מיט אונדז
דיין גרויס רחמנות.
/8:17 זאָלסט געלויבט װערן, װײַל דו האָסט רחמנות געהאַט אױף צװײ װאָס זײַנען געװען
נאָר געבוירן קינדער פֿון זייערע עלטערן: שענק זיי רחמנות, גאָט, און
ענדיקן זייער לעבן אין געזונט מיט פרייד און רחמנות.
/8:18 האָט ראַגועל באַפֿױלן זײַנע קנעכט צו אָנפֿילן דאָס קבֿר.
/8:19 און ער האָט געהאַלטן פֿערצן טעג די חתונה.
/8:20 װאָרום אײדער די טעג פֿון דער חתונה זײַנען פֿאַרענדיקט געװאָרן, האָט ראַגועל געזאָגט
אים מיט אַ שבועה, ער זאָל ניט אַװעקגײן ביז די פערצן טעג פֿון דער
חתונה זענען אויסגעגאנגען;
/8:21 און ער זאָל נעמען די האַלב פֿון זײַן פֿאַרמעג, און גײן אין זיכערקײט צו זײַן
פאטער; און זאָל האָבן די מנוחה ווען איך און מיין פרוי זענען טויט.
