טאָביט
/6:1 און זײ זײַנען געגאַנגען אױף זײער װעג, זײַנען זײ געקומען אין אָװנט צום טײַך
טיגריס, און זײ האָבן דאָרטן געלעגן.
/6:2 און אַז דער יונגערמאַן איז אַראָפּגעגאַנגען זיך װאַשן, איז אַ פֿיש אַרױסגעשפּרונגען
דעם טײַך, און וואָלט אים פֿאַרצערט.
/6:3 האָט דער מלאך צו אים געזאָגט: נעם די פֿיש. און דער יונגערמאַן האָט זיך אָנגענומען
פון די פיש, און האט עס צוגעצויגן צו לאַנד.
/6:4 צו װעמען האָט דער מלאך געזאָגט: עפֿנט די פֿיש, און נעם דאָס האַרץ און די לעבער
און די גאַל, און שטעלן זיי אויף זיכער.
/6:5 האָט דער יונגערמאַן געטאָן אַזױ װי דער מלאך האָט אים באַפֿױלן; און ווען זיי האבן
האָבן געבראָטן די פֿיש, האָבן זײ עס געגעסן; דערנאָך זײַנען זײ בײדע געגאַנגען אױף זײער װעג,
ביז זיי האָבן זיך דערנענטערט צו עקבאַטאַן.
/6:6 האָט דער יונגערמאַן געזאָגט צו דעם מלאך: ברודער עזריה, װאָס איז דאָס צו זײַן
דאָס האַרץ און די לעבער און די פֿיש פֿון די פֿיש?
/6:7 און ער האָט צו אים געזאָגט: אָנרירט דאָס האַרץ און די לעבער, צי אַ שטן אָדער אַן
בייז גייסט קאָנפליקט קיין, מיר מוזן מאַכן אַ רויך דערפון איידער דער מענטש אָדער
די פֿרױ, און דער צד זאָל זיך מער ניט צערענען.
/6:8 און די גאַל, עס איז גוט צו זאַלבן אַ מאַן װאָס האָט אין זײַן װײַסקײט
אױגן, און ער װעט געזונט װערן.
/6:9 און אַז זײ האָבן גענענט צו שטורעם,
/6:10 האָט דער מלאך געזאָגט צום יונגן מאַן: ברודער, הײַנט װעלן מיר זיך אָפּשטעלן
ראגועל, וואס איז דיין קוזין; ער האָט אױך אײן טאָכטער אײנציקע, װאָס הײסט שרה; איך
װעט רעדן פֿאַר איר, כּדי זי זאָל דיר געגעבן װערן פֿאַר אַ װײַב.
/6:11 װאָרום צו דיר איז דאָס רעכט פֿון איר, װײַל דו ביסט פֿון איר נאָר.
קרובים.
/6:12 און די דינסט איז שיין און קלוג; אַצונד, הערט מיר צו, און איך װעל רעדן
צו איר פאטער; און ווען מיר צוריקקומען פון Rages מיר וועלן פייַערן די
חתונה: פֿאַר איך וויסן אַז ראַגועל קען נישט חתונה איר צו אנדערן לויט
צו דער תורה פון משה, אָבער ער זאָל זיין שולדיק אין טויט, ווייַל די רעכט
פֿון ירושה געהערט צו דיר מער ווי צו אַלע אַנדערע.
/6:13 האָט דער יונגערמאַן געענטפֿערט דעם מלאך: איך האָב געהערט, ברודער עזריה
אַז די דאָזיקע דינסט איז געגעבן געוואָרן צו זיבן מענטשן, וואָס זענען אַלע געשטאָרבן אין דער
חתונה קאַמער.
/6:14 און אַצונד בין איך דער אײנציקער זון פֿון מײַן פֿאָטער, און איך האָב מורא, אַז איך װעל אַרײַנקומען.
צו איר, איך שטאַרבן, ווי די אנדערע פריער: פֿאַר אַ שלעכט גייסט האט ליב איר,
וואָס טוט ניט שאַטן קיין גוף, אָבער די וואָס קומען צו איר; דעריבער איך אויך
האָט מורא, אַז איך זאָל נישט שטאַרבן, און איך ברענג דאָס לעבן פֿון מײַן פֿאָטער און מײַן מוטער
מיר צו דער קבֿר מיט צער, פֿאַר זיי האָבן קיין אנדערע זון צו באַגראָבן זיי.
/6:15 האָט דער מלאך צו אים געזאָגט: געדענקסטו ניט די געזעצן װאָס
דײַן פֿאָטער האָט דיר געגעבן, אַז דו זאָלסט חתונה האָבן מיט דײַן אייגענעם װײַב
קרובים? פֿאַר װאָס הער מיך, מײַן ברודער; װאָרום זי װעט דיר געגעבן װערן
פרוי; און טאָן ניט מאַכן קיין חשבון פון דעם בייז גייסט; פֿאַר די זעלבע נאַכט
זאָל זי דיר געגעבן װערן אין חתונה.
/6:16 און אַז דו װעסט אַרײַן אין דער חתונה־קאַמער, זאָלסטו נעמען דעם
אַש פֿון ריח, און פֿון האַרצן און לעבער זאָלט מען אַרױפֿלײגן אױף זײ
די פיש, און זאָלסט מאַכן אַ רויך מיט אים:
/6:17 און דער שטן װעט דערשמעקן, און װעט אַנטלױפֿן, און מער ניט קומען
מער: אָבּער ווען דו וועסט קומען צו איר, שטיי אויף אייך ביידע, און דאַוונען צו
גאָט דער ראַכמאָנעסדיק, וואָס וועט דערבאַרימען אויף דיר, און ראַטעווען איר: מורא
ניט, װאָרום זי איז באַשטימט צו דיר פֿון אָנהייב אָן; און דו זאלסט
היט זי, און זי זאָל גײן מיט דיר. דערצו רעכן איך אַז זי
וועט דיר געבערן קינדער. איצט, ווען טוביאַס האט געהערט די זאכן, ער
האָט זי ליב געהאַט, און זײַן האַרץ איז געװען מיט איר.
