טאָביט
/5:1 האָט טאָביאַס געענטפֿערט און געזאָגט: פֿאָטער, איך װעל טאָן אַלץ װאָס דו
האסט מיר באפוילן:
/5:2 אָבער װי קען איך באַקומען דאָס געלט, אַז איך קען אים ניט?
/5:3 האָט ער אים געגעבן דעם האַנטשריפֿט, און האָט צו אים געזאָגט: זוך דיר אַ מענטש
וואָס קען גיין מיט דיר, בשעת איך נאָך לעבן, און איך וועל געבן אים לוין.
און גײ און נעם דאָס געלט.
/5:4 און אַז ער איז געגאַנגען זוכן אַ מאַן, האָט ער געפֿונען רפֿאלן װאָס איז געװען
מלאך.
/5:5 אָבער ער האָט ניט געװוּסט; און ער האָט צו אים געזאָגט: קענסטו גײן מיט מיר קײן שטורעם?
און דו קענסט גוט די ערטער?
/5:6 צו װעמען האָט דער מלאך געזאָגט: איך װעל גײן מיט דיר, און איך װײס גוט דעם װעג;
װאָרום איך האָב געהאַלטן בײַ אונדזער ברודער גבֿאֵלן.
/5:7 האָט טאָביאַס צו אים געזאָגט: בלײַבט פֿאַר מיר, ביז איך דערצײל מײַן פֿאָטער.
/5:8 האָט ער צו אים געזאָגט: גײ און בלײַבט ניט. איז ער אַרײַנגעגאַנגען און האָט געזאָגט צו זײַנעם
טאַטע, זע, איך האָב געפֿונען איינער, וואָס וועט גיין מיט מיר. דערנאָך האָט ער געזאָגט,
רוף אים צו מיר, כּדי איך זאָל װיסן פֿון װאָסער שבֿט ער איז, און צי ער איז
א געטריימאן צו גיין מיט דיר.
/5:9 האָט ער אים גערופֿן, און ער איז אַרײַן, און זײ האָבן באַגראָקט אײנער דעם אַנדערן.
/5:10 האָט טאָביט צו אים געזאָגט: ברודער, װײַז מיר פֿון װאָסער שבֿט און װאָס דו משפּחה
קונסט.
/5:11 צו וועמען ער האָט געזאָגט: זוך אַ שבט אָדער אַ משפּחה, אָדער אַ געדונגענער.
צו גײן מיט דײַן זון? האָט טאָביט צו אים געזאָגט: איך װאָלט װיסן, ברודער, דײַן
משפּחה און נאָמען.
/5:12 האָט ער געזאָגט: איך בין עזריה, דער זון פֿון חנאַניאַ דעם גרויסן, און פֿון דײַן
ברידער .
/5:13 האָט טאָביט געזאָגט: באַגריסונג ביסטו, ברודער; זייט איצט נישט אין כעס אויף מיר,
ווייַל איך האָב געפֿרעגט צו וויסן דיין שבט און דיין משפּחה; װאָרום דו ביסט
מײַן ברודער, פֿון אַן ערלעכער און גוטער שטאַנד, װאָרום איך קען אַנאַניאַס און
יונתן, זין פֿון יענעם גרויסן שׂמאַי, בעת מיר זײַנען געגאַנגען צוזאַמען קיין ירושלים
צו דינען, און געבראכט די בכָור, און די צענטל פון די פרוכטן; און
זיי האבן זיך נישט פארפירט מיט דעם טעות פון אונדזערע ברידער: מיין ברודער דו
קונסט פון אַ גוט לאַגער.
/5:14 אָבער זאָג מיר, װאָס זאָל איך דיר געבן? װילסטו אַ דרכם אַ טאָג, און
דאס נייטיק, ווי צו מיין אייגן זון?
/5:15 און אױך אױב איר װעט זיך אומקערן זיכער, װעל איך צוגעבן עפּעס צו דײַן לוין.
/5:16 און זײ האָבן זיך געפֿעלן. האָט ער געזאָגט צו טבֿיָהן: גרײט דיך צו
די נסיעה, און גאָט שיקט דיר אַ גוטע נסיעה. און ווען זיין זון האט
האָט אַלץ צוגעגרײט צום װעג, האָט זײַן פֿאָטער געזאָגט: גײ מיט דעם
מענטש, און גאָט, וואָס וואוינט אין הימל, גליקלעך דיין וועג, און די
מלאך פון גאָט האַלטן איר פירמע. און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען בײדע, און די יונגע
מענטש ס הונט מיט זיי.
/5:17 און זײַן מוטער אנה האָט געװײנט, און האָט געזאָגט צו טאָביטן: װאָס האָסטו אַװעקגעשיקט אונדזערע?
זון? איז ער ניט דער שטעקן פֿון אונדזער האַנט, אין גײן און אַרױסגײן פֿאַר אונדז?
/5:18 זאָלסט ניט זשעדנען צו לייגן געלט צו געלט, נאָר זאָל עס זײַן װי אַ מױל אין אַכטונג
פון אונדזער קינד.
/5:19 װאָרום דאָס װאָס גאָט האָט אונדז געגעבן צו לעבן מיט אונדז איז גענוג.
/5:20 האָט טאָביט צו איר געזאָגט: זאָג ניט, מײַן שװעסטער; ער װעט זיך אומקערן אַרײַן
זיכערקייט, און דײַנע אױגן װעלן אים זען.
/5:21 װאָרום דער גוטער מלאך װעט אים באַגײן, און זײַן װעג װעט זײַן
בליענדיק, און ער וועט זיך אומקערן זיכער.
/5:22 און זי האָט געענדיקט געװײן.
