טאָביט
/1:1 דאָס בוך פֿון די װערטער פֿון טאָביט דעם זון פֿון טאָביעל דעם זון פֿון אַנאַניעל
דער זון פֿון עדועל דעם זון פֿון גבֿאלן, פֿון דעם זאָמען פֿון עָשָׂאל, פֿון דעם שבט פֿון
נעפטאלי;
/1:2 װאָס איז אַרױסגעפֿירט געװאָרן אין געפֿאַנגענשאַפֿט אין דער צײַט פֿון עֶנֶמְסָר דעם מלך פֿון אשור
פון תיסבע, וואָס איז ביי דער רעכטער האַנט פון דער שטאָט וואָס איז גערופן
כְּדֵין נַפְתְּלִי בְּגָלִיל לְעֵילָּא עֵשָׂר.
/1:3 איך טאָביט בין געגאַנגען אַלע טעג פֿון מײַן לעבן אין די װעגן פֿון אמת און
גערעכטיקייט, און איך האָב געטאָן אַ סך צדקה צו מיינע ברידער און מיין פאָלק, וואָס
געקומען מיט מיר קײן נינוה אין לאַנד פֿון אשור.
/1:4 און אַז איך בין געװען אין מײַן לאַנד, אין לאַנד פֿון ישׂראל, נאָך געװען
יונג, דער גאנצער שבט פון נפתלי איז געפאלן פון דעם הויז פון
ירושָלַיִם, װאָס איז אױסגעקליבן געװאָרן פֿון אַלע שבֿטים פֿון ישׂראל, װאָס אַלע
די שבטים זאָלן מקריב זיין דאָרט, ווו דער היכל פון די וווינאָרט פון
דער אייבערשטער איז געהייליקט געוואָרן און געבויט פאַר אַלע צייטן.
/1:5 און אַלע שבֿטים װאָס האָבן זיך צונױפֿגערוקט, און דאָס הױז פֿון מײַן פֿאָטער
נפֿתּלי, מקריב געווען צו דעם פרך בַּעַל.
/1:6 אָבער איך אַלײן בין אָפֿט געגאַנגען קײן ירושָלַיִם אױף די יוֹם־טובֿים, אַזױ װי עס איז געװען באַשטימט
צו דעם גאַנצן פֿאָלק פֿון ישׂראל דורך אַן אײביקן געזעץ, מיט דעם
ערשטפרוכטן און צענדליקער אויפמערקונג מיט דעם ערשטן שערן; און
האָב איך זײ געגעבן בײַם מזבח צו די כֹּהנים, די קינדער פֿון אַהרן.
/1:7 דעם ערשטן צענטן טייל פֿון דער גאַנצער צאָל האָב איך געגעבן צו די קינדער פֿון אַהרן, װאָס
געדינט אין ירושלים: אן אנדער צענט טייל איך פארקויפן, און געגאנגען, און
פארבראכט עס יעדער יאָר אין ירושלים:
/1:8 און דעם דריטן האָב איך געגעבן צו די װאָס עס איז געפֿעלן געװאָרן, אַזױ װי מײַן דבֿורה
טאטע־מאמע האט מיר באפוילן, װײל איך בין געבליבן א יתום פון מײן
פאטער.
/1:9 דערצו, װען איך בין געװען אַ מענטש, האָב איך חתונה געהאַט מיט מײַנער אַנאַ
אײגענעם משפּחה, און פֿון איר האָב איך געבאָרן טובֿיהן.
/1:10 און אַז מע האָט אונדז אַװעקגעפֿירט אין געפֿאַנגענשאַפֿט קײן נינוה, אַלע מײַנע ברידער און
די װאָס זײַנען געװען פֿון מײַן משפּחה, האָבן געגעסן פֿון ברױט פֿון די פֿעלקער.
/1:11 אָבער איך האָב מיך געהאַלטן פֿון עסן;
/1:12 װײַל איך האָב געדאַכט גאָט מיט מײַן גאַנצן האַרצן.
/1:13 און דער אייבערשטער האָט מיר געגעבן חן און לײַטזעליקײט פֿאַר שׂונאים, כּדי איך
איז געווען זיין פאַרוואַלטער.
/1:14 און איך בין אַרײַן אין מדין, און איך בין אַװעקגעפֿאָרן מיט גבֿאֵלן דעם ברודער
גבריאל, אין ראגעס א שטאט פון מדיא צען טאלאנטן זילבער.
/1:15 און װי עֶשֶׂסָר איז געשטאָרבן, איז זײַן זון סנחריב געװאָרן מלך אױף זײַן אָרט;
וועמענס נחלה איז געווען דערשראקן, אַז איך קען נישט גיין אין מדי.
/1:16 און אין דער צײַט פֿון פײַנט האָב איך געגעבן אַ סך צדקה צו מײַנע ברידער, און איך האָב געגעבן
מייַן ברויט צו די הונגעריק,
/1:17 און מײַנע קלײדער צו די נאַקעט, און אױב איך האָב געזען עמיצער פֿון מײַן פֿאָלק טױט אָדער אַ װאָרף.
װעגן די װענט פֿון נינוה האָב איך אים באַגראָבן.
/1:18 און אױב דער מלך סנחריב האָט דערשלאָגן אײנעם, װען ער איז געקומען, און איז אַנטלאָפֿן
פֿון יהודה האָב איך זיי באַגראָבן אין געהיים; װאָרום אין זײַן גרימצאָרן האָט ער דערהרגעט אַ סך; אָבער
די קערפערס זענען נישט געפונען געווארן, ווען מען האט זיי געזוכט פון דעם מלך.
/1:19 און אַז אײנער פֿון די נינוװים איז געגאַנגען און האָט זיך באַקלאָגט אױף מיר צום מלך,
אַז איך האָב זײ באַגראָבן, און מיך באַהאַלטן; פארשטענדליך אז מען האט מיך געזוכט
צו טױט װערן, האָב איך מיך צוריקגעצויגן פֿון מורא.
/1:20 און אַלע מײַנע פֿאַרמעגן איז אַװעקגענומען געװאָרן, און קײן זאַך איז ניט געװען
האָט מיך איבערגעלאָזט לעבן מײַן װײַב אנה און מײַן זון טוביאַס.
/1:21 און ניט פֿינף און פֿופֿציק טעג זײַנען דורכגעגאַנגען, אײדער צװײ פֿון זײַנע זין האָבן געשלאָגן
אים, און זײ זײַנען אַנטלאָפֿן אױף די בערג פֿון אַרַת; און זיין סאַרטעדאָן
אַ זון האָט געקיניגט אין זײַן אָרט; וואָס האָט באַשטימט איבער זיין פאָטערס חשבון, און
איבע ר אל ע זײנ ע געשעפטן , אחיחרוש ש מײ ן ברודער , ענאלס זון .
/1:22 און אַחיכרוס האָט געבעטן פֿאַר מיר, און איך האָב זיך אומגעקערט קײן נינוה. איצט אַכיאַטשרוס
איז געווען אַ שענקער און אַ היטער פון דעם זיגלען, און אַ פאַרוואַלטער און אַ משגיח פון
און סַרְכֶדוֹן האָט אים געשטעלט לעבן אים, און ער איז געווען מיין
ברודערס זון.
