סיראַטש
/47:1 און נאָך אים איז אױפֿגעשטאַנען נתן צו זאָגן נבֿיאות אין דָוִדס צײַט.
/47:2 אַזױ װי דאָס פֿעטס פֿון דעם פֿרידאָפּפֿער, אַזױ איז דוד אױסגעקליבן געװאָרן
פֿון די קינדער פֿון ישׂראל.
/47:3 ער האָט זיך געשפּילט מיט לײבן, װי מיט גידים, און מיט בערן װי מיט שעפּסן.
/47:4 האָט ער ניט געטײט אַ ריז, װען ער איז נאָך געװען יונג? און ער האָט ניט אַוועקגענומען
חרפה פון די מענטשן, ווען ער האָט אויפגעהויבן זיין האַנט מיט דעם שטיין אין
די שלאַנג, און שלאָגן אַראָפּ די באַרימערייַ פון גאָליאַט?
/47:5 װאָרום ער האָט גערופֿן דעם העכסטן גאָט; און ער האָט אים געגעבן שטאַרקייט אין זײַן האַנט
רעכטע האנט צו טייטן דעם גוואַלדיקן קריגער, און אויפשטעלן זיין האָרן
מענטשן.
/47:6 און דאָס פֿאָלק האָט אים מכבד געװען מיט צען טױזנט, און אים געלויבט אין דער
ברכות פון גאָט, אַז ער האָט אים געגעבן אַ קרוין פון כבוד.
/47:7 װאָרום ער האָט פֿאַרטיליקט די פֿײַנט פֿון אַלע זײַטן, און האָט פֿאַרשװעכט
פּלִשתּים זייַנע שׂונאים, און זיי האָבּן צעבראכן זייער האָרן צו דעם
טאָג.
/47:8 אין אַלע זײַנע װערק האָט ער געלויבט דעם הײליקטן העכסטן מיט װערטער פֿון כּבֿוד;
מיט זײַן גאַנצן האַרצן האָט ער געזונגען לידער און ליב געהאַט דעם, וואָס אים האָט געמאַכט.
/47:9 און ער האָט געשטעלט זינגער פֿאַרן מזבח, כּדי זײ זאָלן מיט זײערע קָולות קענען
מאַכט זיסן ניגון, און זינגט טאָג־טעגלעך אין זײערע לידער.
/47:10 ער האָט באַפֿעסטיקט זײערע יוֹם־טובֿים, און ער האָט אײַנגעשטעלט די יום־טובֿים ביזן טאָג
סוף, כּדי זיי זאָלן לויבן זײַן הייליקן נאָמען, און כּדי דער היכל זאָל
געזונט פון מאָרגן.
/47:11 גאָט האָט צוגענומען זײַנע זינד, און האָט אױפֿגעהױבן זײַן האָרן אױף אײביק;ער האָט אים געגעבן
אַ בונד פֿון מלכים, און אַ טראָן פֿון כּבֿוד אין ישׂראל.
/47:12 נאָך אים איז אױפֿגעשטאַנען אַ קלוגער זון, און פֿון װעגן אים איז ער געזעסן אין גאַנצן.
/47:13 שלמה האָט געקיניגט אין אַ פֿרידלעכן צײַט, און ער איז געשאַפֿן געװאָרן; װאָרום גאָט האָט אַלץ געמאַכט
שטיל רונד ארום אים, ער זאל בויען א הויז אין זיין נאמען, און
גרייט זײַן הײליקטום אױף אײביק.
/47:14 װי ביסטו געװען קלוג געװען אין דײַן יוגנט, און אָנגעפֿילט װי אַ מבול מיט
שכל!
/47:15 דײַן זעל האָט צוגעדעקט די גאַנצע ערד, און האָסט זי אָנגעפֿילט מיט פֿינצטערניש
משלים.
/47:16 דײַן נאָמען איז װײַט געגאַנגען צו די אינזלען; אוּן פאַר דייַן שלום ביסטו געווען באליבט.
/47:17 די לענדער האָבן זיך געחידושט פֿון דיר פֿון װעגן דײַנע געזאַנג, און שפּריכװאָרטן, און
משלים און ינטערפּריטיישאַנז.
/47:18 אין דעם נאָמען פֿון יהוה גאָט, װאָס מע רופֿט יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל,
האָסט געקליבן גאָלד ווי צין, און זילבער געמערט ווי בליי.
/47:19 האָסט געבויגן דײַנע לענדן פֿאַר װײַבער, און דורך דײַן לײַב ביסטו געבראַכט געװאָרן.
אין אונטערטעניק.
/47:20 האָסט באַפֿעסטיקט דײַן כּבֿוד, און דײַן זאָמען האָסטוּ פֿאַראומרײניקט;
האָט געבראַכט גרימצאָרן אויף דײַנע קינדער, און האָט זיך צער געטאָן אױף דײַן נאַרישקײט.
/47:21 איז דאָס מלוכה צעטײלט געװאָרן, און פֿון אפֿרים האָט געליטן אַ װידערשפּעניקער.
מלכות.
/47:22 אָבער גאָט װעט ניט אָפּלאָזן זײַן חֶסד, און קײנער פֿון זײַנע
מעשים װעלן אומקומען, און ער װעט ניט אָפּשנײַדן די נױט פֿון זײַנע אױסדערװײלטע, און
דעם זאָמען פֿון דעם, װאָס האָט אים ליב, װעט ער ניט צונעמען; דערפֿאַר האָט ער געגעבן
אַ רעשטן צו יעקבן, און פֿון אים אַ שורש צו דָוִדן.
/47:23 אַזױ האָט זיך גערוט שלמה מיט זײַנע עלטערן, און פֿון זײַן זאָמען האָט ער איבערגעלאָזן הינטער זיך
רבֿעָם, אַפֿילו די נאַרישקייט פֿון פֿאָלק, און איינער וואָס האָט ניט געהאַט
פֿאַרשטענדעניש, װאָס האָט אָפּגעקערט דאָס פֿאָלק דורך זײַן עצה. עס איז געווען
און יָרָבעָם דער זון פֿון נבֿטן, װאָס האָט געזינדיקט ישׂראל, און האָט באַװיזן
אפרים דרך החטא:
/47:24 און זײערע זינד זײַנען זײער געמערט געװאָרן, װאָס זײ זײַנען פֿאַרטריבן געװאָרן
דאָס לאַנד.
/47:25 װאָרום אַלע שלעכטס האָבן זײ געזוכט, ביז די נקמה איז אױף זײ געקומען.
