סיראַטש
/46:1 יאָשקע דער זון פֿון נבֿיא איז געװען אַ העלדיש אין די מלחמות, און איז געװען דער נאָכפֿאָלגער פֿון
משה אין פּראָפעסיעס, וואָס לויט זיין נאָמען איז געמאכט גרויס פֿאַר די
ראַטעווען פון די אויסדערוויילטע פון גאָט, און נעמען נקמה פון די שונאים וואָס
איז אױפֿגעשטאַנען אױף זײ, כּדי ער זאָל שטעלן ישׂראל אין זײער נחלה.
/46:2 װי אַ גרױסע כּבֿוד האָט ער געהאַט, װען ער האָט אױפֿגעהױבן זײַנע הענט און אױסגעשטרעקט
                                זיין שווערד קעגן די שטעט!
/46:3 װער איז געשטאַנען פֿאַר אים אַזױ? װאָרום גאָט אַלײן האָט געבראַכט זײַנע פֿײַנט
                                                                 צו אים.
/46:4 איז די זון ניט אומגעגאַנגען מיט זײַנע מיטלען? און איז ניט געווען איין טאָג אַזוי לאַנג ווי
                                                                  צוויי?
/46:5 ער האָט גערופֿן צו דעם העכסטן גאָט, װען די פֿײַנט האָבן אים געדריקט
יעדער זייט; און דער גרויסער האר האט אים געהערט.
/46:6 און מיט האָגלשטײנער פֿון שטאַרקער מאַכט האָט ער געמאַכט פֿאַלן די מלחמה
אויף די פֿעלקער, און אין דעם אַראָפּגאַנג [פֿון בית-חורון] האָט ער זיי פֿאַרטיליקט
וואָס האָבן זיך קעגנגעשטעלט, כּדי די פֿעלקער זאָלן וויסן זייער כּוח, מחמת
ער האָט מלחמה געהאַלטן אין די אויגן פון גאָט, און ער איז נאכגעגאנגען דעם גוואַלדיק.
/46:7 אױך אין דער צײַט פֿון משהן האָט ער געטאָן אַ חֶסד, ער און כּלבֿ דער זון
פֿון יפֿון, אַז זײ האָבן זיך אַנטקעגנגעשטעלט דער עדה, און האָבן אָפּגעהאַלטן דעם
מענטשן פון זינד, און באַרויקן די רשעים געמורמלט.
/46:8 און פֿון זעקס הונדערט טױזנט מענטשן צו פֿוס, זײַנען זײ באַהאַלטן געװאָרן צו צװײ
ברענג זײ צו דער נחלה, ביזן לאַנד װאָס פֿליסט מיט מילך
                                                         און האָניק.
/46:9 און גאָט האָט געגעבן שטאַרקײט צו כּלבֿן, װאָס איז געבליבן מיט אים צו זײַן
זקנות ,אזוי ער איז אריין אין די בומות פון הארץ ,און זיינע
                 זוימען באקומען עס פֿאַר אַ ירושה:
/46:10 כּדי אַלע קינדער פֿון ישׂראל זאָלן זען אַז עס איז גוט צו נאָכפאָלגן דעם
                                                                      האר.
/46:11 און װעגן די ריכטער, איטלעכער מיט נאָמען, װאָס זײַן האַרץ איז ניט געגאַנגען אַ
זנות, און ניט אַװעקגעגאַנגען פֿון גאָט, זאָל געבענטשט װערן זײער אָנדענק.
/46:12 זאָלן בלײַען זײערע בײנער פֿון זײער אָרט, און זײ זאָלן זײַן נאָמען
וואָס זענען געווען כּבֿוד ווערן ממשיך אויף זייערע קינדער.
/46:13 שמואל דער נבֿיא פֿון {dn גאָט}, זײַן גאָט ליב, האָט אױפֿגעשטעלט אַ
 מלכות, און געזאלבט פירשטן איבער זיין פאלק.
/46:14 לויט דער תּוֹרה פֿון גאָט האָט ער געמשפּט די עדה, און גאָט האָט געהאַט
                                                    כבוד צו יעקבן.
/46:15 דורך זײַן געטרײַשאַפֿט איז ער געפֿונען געװאָרן אַן אמתער נבֿיא, און דורך זײַן װאָרט איז ער געװען
               באקאנט צו זיין געטרייַ אין זעאונג.
/46:16 ער האָט גערופֿן צו דעם שטאַרקן גאָט, װען זײַנע פֿײַנט האָבן אים געדריקט
יעדער זײַט, װען ער האָט אױפֿגעבראַכט דאָס זויגענע שעפּס.
/46:17 און {dn גאָט} האָט געדונערט פֿון הימל, און מיט אַ גרױס גערודער האָט אים געמאַכט זײַן
                                                        קול צו הערן.
/46:18 און ער האָט פֿאַרטיליקט די פֿירשטן פֿון די טירן, און אַלע האַרן פֿון דעם.
                                                            פּלשתּים.
/46:19 און פֿאַר זײַן לאַנגן שלאָף האָט ער געטענהט פֿאַר די אױגן פֿון גאָט
און זײַן געזאַלבטער, איך האָב ניט גענומען קיין מענטשן ס סכוירע, אַזוי פיל ווי אַ שוך.
           און קיינער האָט אים נישט באַשולדיקט.
/46:20 און נאָך זײַן טױט האָט ער נבֿיאות געזאָגט, און האָט אָנגעזאָגט דעם מלך זײַן סוף, און
האָט אױפֿגעהױבן זײַן קָול פֿון דער ערד אין נבואה, אױסצומעקן די
                                         רשעות פון די מענטשן.