סיראַטש
/42:1 מיט די דאָזיקע זאַכן זאָלסטו ניט שעמען, און זאָלסט ניט פֿאַרזינדיקן קײן מענטש
דערמיט:
/42:2 פֿון דער תּוֹרה פֿון דעם העכסטן, און זײַן בונד; און פון דין צו
באַרעכטיקן די רשעים;
/42:3 פֿון חשבון מיט דײַנע שותּפֿים און דײַנע רײַזע; אָדער פון די טאַלאַנט פון די
העריטאַגע פון פריינט;
/42:4 פֿון גענויקייט פֿון וואָג און וויכט; אָדער באַקומען פיל אָדער קליין;
/42:5 און פֿון דעם גלײַכגילטיקן פֿאַרקויף פֿון סוחרים; פון פיל קערעקשאַן פון קינדער;
און צו מאַכן די זייַט פון אַ בייז קנעכט צו בלוטיקן.
/42:6 פֿאַרזיכערונג איז גוט, װוּ איז אַ בײזע װײַב; און שװײַג, װוּ אַ סך
הענט זענען.
/42:7 גיב אַלצדינג אין צאָל און אין וואָג; און שטעלן אַלץ אין שרייבן אַז
דו גיבסט ארויס אדער נעמט אריין.
/42:8 זאָלסט ניט שעמען זיך צו זאָגן די אומחכמים און נאַרישע, און די אַלטע
וואָס קריגט זיך מיט די יונגע: אַזוי וועסטו זיין באמת
געלערנט און באוויליקט פון אַלע לעבעדיק מענטשן.
/42:9 דער פֿאָטער װעקט אױף פֿאַר דער טאָכטער, װען קײנער װײס ניט; און די זאָרג
װאָרום זי נעמט אַװעק דעם שלאָף;
בלום פון איר עלטער; און זי האָט חתונה געהאַט, כּדי זי זאָל ניט פֿײַנט ווערן:
/42:10 אין איר בתולים, כּדי זי זאָל ניט פֿאַראומרײניקט װערן און אַרײַנקומען מיט קינדער
איר פאטערס הויז; אוּן הָאט זִיךְ אַ מַאן אִיז זִי זִיךְ מְיַישֵׁב גִיוֶוען
זיך; און אַז זי האָט חתונה, זאָל זי ניט זײַן עקרה.
/42:11 היטן אַ זיכערן װאַך איבער אַ בושהדיקער טאָכטער, כּדי זי זאָל דיך נישט מאַכן אַ
לאַכט צו דײַנע פֿײַנט, און אַ לשון־קודש אין שטאָט, און אַ חרפה
צװישן דעם פֿאָלק, און שעמט דיך פֿאַר דעם המון.
/42:12 זע ניט די שײנקײט פֿון יעטװעדער גוף, און זיצט ניט צװישן װײַבער.
/42:13 װאָרום פֿון קלײדער קומט אַ מאָל, און פֿון װײַבער רשעות.
/42:14 בעסער איז די אומשולדיקקײט פֿון אַ מאַן, װי אַ העפלעכע פֿרױ, אַ פֿרױ, איך
זאָגן, וואָס ברענגט בושה און חרפה.
/42:15 אַצונד װעל איך געדענקען די װערק פֿון גאָט, און דערצײלן די זאַכן װאָס איך
האָבן געזען: אין די ווערטער פון גאָט זענען זיינע מעשים.
/42:16 די זון װאָס לײַכט קוקט אױף אַלצדינג, און איר אַרבעט
איז פול מיט די כבוד פון די האר.
/42:17 גאָט האָט ניט געגעבן קײן מאַכט צו די הײליקע צו דערצײלן אַלע זײַנע
וואונדערליכע מעשים, וואס דער אייבערשטער האט פעסט באזעצט, אז
אַלץ וואָס איז קען זיין געגרינדעט פֿאַר זיין כבוד.
/42:18 ער זוכט דעם טיפֿעניש, און דאָס האַרץ, און באַטראַכט זײער קונצן
מחשבות, װאָרום גאָט װײס אַלץ װאָס מע קען װיסן, און ער זעט
די וואונדער פון דער וועלט.
/42:19 ער דערציילט די פֿאַרגאַנגענהייט און צו קומען, און ער אַנטפּלעקט
די טרעפ פון באהאלטענע זאכן.
/42:20 קײן געדאַנק אַנטלױפֿט אים, און קײן װאָרט איז ניט באַהאַלטן פֿון אים.
/42:21 די גלענצנדיקע מעשׂים פֿון זײַן חכמה האָט ער באַצירט, און ער איז פֿון
אײביק ביז אײביק: צו אים זאל גארנישט צוגעםן װערן, און ניט קאן
ער װערט געמינערט, און ער דאַרף ניט קײן יעץ.
/42:22 אָ, װי באַגערט זײַנען אַלע זײַנע װערק! און אז א מענטש זאל זען אפילו צו א
אָנצינדן.
/42:23 אַלע די דאָזיקע זאַכן לעבט און בלײַבט אױף אײביק פֿאַר אַלע זאַכן, און זײ זײַנען אַלצדינג
געהארכזאם.
/42:24 אַלץ איז טאָפּל אײנער קעגן אַנדערן, און ער האָט גאָרנישט געמאַכט
ימפּערפיקט.
/42:25 אײן זאַך באַשטײט דאָס גוטס אָדער דאָס אַנדערע, און װער װעט זאַט װערן
זען זיין כבוד?
