סיראַטש
/40:1 פֿאַר איטלעכן מענטשן װערט באַשאַפֿן אַ גרױסע אַרבעט, און אױף דעם איז אַ שװער יאָך
קינדער פֿון אדם, פֿון דעם טאָג װאָס זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון זײער מוטערס בױט, ביז
דער טאָג וואָס זיי צוריקקומען צו די מוטער פון אַלע זאכן.
/40:2 זײער דמיון װעגן קומענדיקע, און דעם טאָג פֿון טױט, צרות.
זייערע מחשבות, און פחד פון הארץ;
/40:3 פֿון דעם װאָס זיצט אױף דעם טראָן פֿון פּראַכט, צו דעם װאָס איז דערנידעריקט
ערד און אש;
/40:4 פֿון דעם װאָס טראָגט פּורפּל און אַ קרוין, צו דעם װאָס איז אָנגעטאָן.
אַ לײַנען פֿאָלק.
/40:5 גרימצאָרן און קנאה, צרות און אומװערלעכקײט, מורא פֿאַר טױט, און כּעס, און
קריגערייַ, און אין דער צייט פון מנוחה אויף זיין בעט זיין נאַכט שלאָפן, טוישן
זיין וויסן.
/40:6 אַ ביסל אָדער גאָרנישט איז זײַן רו, און דערנאָך איז ער אין זײַן שלאָף, אַזױ װי אין
אַ טאָג פֿון וואַך היטן, צערודערט אין דער זעונג פֿון זײַן האַרצן, ווי ער
זענען אנטלאפן פון א קאמף.
/40:7 אַז אַלץ איז זיכער, װעקט ער זיך, און װוּנדערט זיך, אַז די מורא איז גאָרנישט.
/40:8 צו אַלע לײַבער, אי מענטשן און אַ בהמה, און דאָס איז
זיבן מאָל מער אויף זינדיקע.
/40:9 טױט און בלוט־פֿאַרגיסונג, קריג, און שװערד, אומגליקן, הונגער,
צרה, און די פּלאָג;
/40:10 די דאָזיקע זײַנען באַשאַפֿן געװאָרן פֿאַר די רשָעים, און פֿון װעגן זײערע זײַנען געקומען די
מבול.
/40:11 אַלץ װאָס פֿון דער ערד װעט זיך אומקערן צו דער ערד, און דאָס
װאָס פֿון די װאַסערן קערט זיך צוריק אין ים.
/40:12 אַלע ברית און אומרעכט װעלן אױסגעמעקט װערן, אָבער אמתע האַנדלונג װעט זײַן
פאַרטראָגן אויף אייביק.
/40:13 די פֿאַרמעג פֿון די אומרעכט װעט פֿאַרטריקנט װערן װי אַ טײַך, און װעט פֿאַרשװינדן װערן
מיט רעש, װי א גרויםער דונער אין רעגן.
/40:14 װען ער עפֿנט זײַן האַנט, װעט ער זיך פֿרײען, אַזױ װעלן קומען פֿאַרברעכער
צו גאָרנישט.
/40:15 די קינדער פֿון די רשעים װעלן ניט אַרױסברענגען פֿיל צװײגן, נאָר זײ זײַנען
ווי טמא וואָרצלען אויף אַ שווערן שטיין.
/40:16 דאָס גראָז װאָס װאַקסט אױף יעטװעדער װאַסער און ברעג פֿון אַ טײַך, זאָל אַרױפֿגעצויגן װערן
איידער אַלע גראָז.
/40:17 די פֿרוכטקײט איז װי אַ פֿרוכטיקער גאָרטן, און דער רחמנות איז געבליבן
אויף אייביק.
/40:18 צו אַרבעטן און זיך צופֿרידן מיט װאָס אַ מענטש האָט, איז אַ זיס לעבן;
דער װאָס טרעפֿט אַן אוצר, איז איבער זײ בײדן.
/40:19 קינדער און דער בױען פֿון אַ שטאָט װײַטער דער נאָמען פֿון אַ מענטשן;
אן אומשולדיק פרוי ווערט גערעכנט איבער זיי ביידע.
/40:20 װײַן און מוזיק פֿרײען דאָס האַרץ, אָבער די ליבשאַפֿט צו חכמה איז איבער זײ
ביידע.
/40:21 די רײַער און דער שפּײַכלער מאַכן אַ זיסן ניגון, אָבער אַ ליבלעכע צונג איז
איבער זיי ביידע.
/40:22 דײַן אױג באַגערט לײַטזעליקײט און שײנקײט, אָבער מער פֿון בײדע תּבֿואה בעת עס
איז גרין.
/40:23 אַ פֿרײַנט און אַ באַגלייטער טרעפֿט זיך קײנמאָל ניט שלעכט, אָבער העכער בײדע איז אַ װײַב מיט
איר מאן.
/40:24 ברידער און הילף זײַנען קעגן צײַט פֿון צרה, אָבער צדקה װעט מציל זײַן
מער ווי זיי ביידע.
/40:25 גאָלד און זילבער מאַכן זיכער דעם פֿוס, אָבער דער עצה איז געשאַצט אויבן
זיי ביידע.
/40:26 עשירות און שטאַרקייט הייבן אויפֿן האַרץ, אָבער די מורא פֿאַר גאָט איז אויבן
זיי ביידע: עס איז ניט נויט אין דער מורא פון גאָט, און עס דאַרף ניט
צו זוכן הילף.
/40:27 די מורא פֿאַר גאָט איז אַ פרוכטבאַר גאָרטן, און באַדעקן אים איבער אַלע
כבוד.
/40:28 מײַן זון, פֿירט ניט קײן בעטלערס לעבן; װאָרום בעסער איז צו שטאַרבן, װי צו בעטן.
/40:29 עס זאָל ניט זײַן דאָס לעבן פֿון דעם װאָס איז אָפֿהענגיק פֿון אַן אַנדער מאַן
גערעכנט פֿאַר אַ לעבן; װאָרום ער פֿאַרזינדיקט זיך מיט פֿרעמדע פֿלײש; אָבער
א חכם וואס איז גוט געברענגט וועט זיך היטן דערפון.
/40:30 בעט איז זיס אין מױל פֿון אַ בושה, אָבער דאָרטן אין זײַן בויך
וועט ברענען א פייער.
