סיראַטש
/36:1 דערבאַרימט זיך אױף אונדז, יהוה, גאָט פֿון אַלעמען, און זע אונדז!
/36:2 און שיק דײַן מורא אױף אַלע פֿעלקער װאָס זוכן דיך ניט.
/36:3 הײב אױף דײַן האַנט אױף די פֿרעמדע פֿעלקער, און זאָלן זײ זען דײַן
קראַפט.
/36:4 אַזױ װי דו ביסט געהייליקט געװאָרן אין אונדז פֿאַר זײ, אַזױ זאָלסטו געגרײסט װערן צווישן
זיי פאַר אונדז.
/36:5 און זײ זאָלן דיך װיסן, אַזױ װי מיר האָבן דיך געקענט, אַז ס\'איז ניטאָ קײן גאָט
נאָר דו, גאָט.
/36:6 מאַכט נײַע צײכנס, און מאַכט אַנדערע מאָדנע װוּנדער;
רעכטן אָרעם, כּדי זײ זאָלן מאַכן דײַנע װוּנדערשאַפֿטן.
/36:7 הײב אױף גרימצאָרן, און אױסגיסן גרימצאָרן;נעם אַװעק דעם פֿײַנט, און
צעשטערן דעם פייַנט.
/36:8 מאַכט קורץ די צײַט, געדענק דעם בונד, און זאָלן זײ דערצײלן דײַן
ווונדערלעך אַרבעט.
/36:9 זאָל פֿאַרלענדט װערן דער אַנטרונענער פֿון גרימצאָרן פֿון פֿײַער; און לאָזן זיי
אומקומען װאָס דריקן דאָס פֿאָלק.
/36:10 שלאָגט אונטער די קעפּ פֿון די פֿירשטן פֿון די פֿעלקער, װאָס זאָגן: דאָרטן.
איז ניט אַנדערש אָבער מיר.
/36:11 זאַמלט צונױף אַלע שבֿטים פֿון יעקבֿ, און זאָלסט זײ אַרבן, פֿון װעגן
די אָנהייב.
/36:12 גאָט, דערבאַרימט דאָס פֿאָלק װאָס דײַן נאָמען װערט גערופֿן און אױף אים
ישׂראל, װאָס דו האָסט גערופֿן דײַן בכָור.
/36:13 זײַ דערבאַרימדיק מיט ירושָלַיִם, דײַן הײליקער שטאָט, דעם אָרט פֿון דײַן רו.
/36:14 פֿול צִיון מיט דײַנע אומרעדנדיקע רײד, און דײַן פֿאָלק מיט דײַן פּראַכט.
/36:15 זאָג עדות צו די װאָס דו האָסט ירש פֿון אָנהײב,
און אויפשטיין נביאים וואָס זענען געווען אין דיין נאָמען.
/36:16 באַלוינונג די װאָס װאַרטן אױף דיר, און דײַנע נבֿיאים זאָלן געפֿונען װערן געטרײַ.
/36:17 גאָט, הער די תּפֿילה פֿון דײַנע קנעכט, לױט דער ברכה פֿון
אַהרן איבער דײַן פֿאָלק, כּדי אַלע װאָס זיצן אױף דער ערד זאָלן װיסן
אַז דו ביסט יהוה, דער אייביקער גאָט.
/36:18 דער בויך פֿאַרצערט אַלע פֿלײש, אָבער אײן פֿלײש איז בעסער פֿון דעם אַנדערן.
/36:19 אַזױ װי דער געשמאַק פֿאַרשײדט פֿאַרשײדענע זײַטן;אַזױ טוט דאָס האַרץ פֿון
פארשטאנד פאלשע רעדעס.
/36:20 אַ פֿאַרפֿאָרשטער האַרץ מאַכט שװער, אָבער אַ מאַן פֿון איבערלעבונג װעט
פארגילט אים.
/36:21 איטלעכן מאַן װעט אַ פֿרױ נעמען, און אײן טאָכטער איז בעסער פֿון דער אַנדערער.
/36:22 די שײנקײט פֿון אַ פֿרױ פֿרײלט דאָס פּנים, און אַ מאַן האָט גאָרנישט ליב
בעסער.
/36:23 אױב עס איז גוטהאַרציקייט, עניוות און טרייסט אין איר צונג, איז ניט
איר מאַן ווי אנדערע מענטשן.
/36:24 דער װאָס קריגט אַ װײַב, הייבט אָן אַ אײגנטום, אַ הילף װי ער איז,
און אַ זײַל פֿון מנוחה.
/36:25 װוּ עס איז נישטאָ קײן אַף, דאָרטן װערט אױסגערויבט דאָס אײגנטום, און דער װאָס האָט ניט
פרוי וועט וואַנדערן אַרויף און אַראָפּ טרויער.
/36:26 װער װעט פֿאַרטרויען אַ גוטן גנבֿ, װאָס גײט איבער פֿון שטאָט צו שטאָט?
אַזוי [ווער וועט גלויבן] אַ מענטש וואָס האָט קיין הויז, און וואוינט ערגעץ
נעמט אים די נאַכט?
