סיראַטש
/35:1 דער װאָס היט די תּוֹרה, ברענט גענוג אָפּשײדונג, דער װאָס גיט אַכטונג
צו דעם געבאט גיט מען א שלום קרבן.
/35:2 דער װאָס פֿאַרלאַנגט אַ גוטן תּקופֿה, גיט פֿרױ מעל; און דער, וואָס גיט
צדקה קרבן תהילה.
/35:3 אַװעקצוגײן פֿון שלעכטס איז אַ גוטן זאַך צו גאָט; און צו
פֿאַרלאָזן אומגערעכטיקייט איז אַ נחת.
/35:4 זאָלסט ניט באַװײַזן זיך לײדיק פֿאַר גאָט.
/35:5 װאָרום דאָס אַלץ זאָל געטאָן װערן פֿון װעגן דעם געבאָט.
/35:6 דאָס קרבן פֿון דעם צדיק מאַכט פֿעט דעם מזבח, און דעם זיסן ריח
דערפון איז פארן אייבערשטן.
/35:7 דאָס שלאַכטאָפּפֿער פֿון אַ גערעכטן איז באַנעם. און דער דענקמאָל דערפון
וועט קיינמאל נישט פארגעסן ווערן.
/35:8 גיט גאָט זײַן כּבֿוד מיט אַ גוטן אױג, און זאָלסט ניט פֿאַרמינערן
ערשטע פֿרױ פֿון דײַנע הענט.
/35:9 װײַז אין אַלע דײַנע מתנות אַ פֿרײלעכן פּנים, און הײסט דײַן מעשר.
מיט פרייד.
/35:10 גיב דעם העכסטן אַזױ װי ער האָט דיך באַרײַכערט; און ווי דו
האָסט באַקומען, געבן מיט אַ פריילעך אויג.
/35:11 װאָרום גאָט פֿאַרגילט, און ער װעט דיר געבן זיבן מאָל אַזױפֿיל.
/35:12 טראַכט ניט צו פֿאַרדאָרבן מיט מתּנות; װאָרום אַזעלכע װעט ער ניט באַקומען: און
צוטרוי זיך נישט צו אומגערעכט קרבנות; װאָרום גאָט איז אַ ריכטער, און מיט אים
איז קיין כבוד פון מענטשן.
/35:13 קײן מאַן װעט ער ניט אָננעמען אױף אַן אָרעמאַן, און ער װעט הערן דעם
תפילה פון די אונטערדריקט.
/35:14 ער װעט ניט פֿאַראַכטן די געבעט פֿון דעם יתום; און נישט די אלמנה,
ווען זי גיסט אויס איר קלאג.
/35:15 רינען ניט די טרערן אַראָפּ פֿון דער אַלמנהס באַקן? און איז ניט איר געשריי קעגן
דער װאָס מאַכט זײ צופֿאַלן?
/35:16 דער װאָס דינט גאָט זאָל באַװיליקט װערן, און זײַן תּפֿילה
וועט דערגרייכן ביז די וואלקנס.
/35:17 די תּפֿילה פֿון די אַניוועסדיקן דורכגײן די װאָלקן, און ביז עס קומט דערנענטערט ער זיך.
וועט ניט זיין טרייסט; און וועט ניט אַוועקגיין, ביז דער אייבערשטער וועט
זע צו משפּטן מיט גערעכטיקייט, און טאָן אַ משפט.
/35:18 װאָרום גאָט װעט ניט אָפּשפּאַרן, און דער גביר װעט ניט געדולד
צו זיי, ביז ער האט געשלאגן די לענדן פון די רחמנות,
אוּן הָאט גִיזָאגְט נִקְמָא דִי גוֹדִים; ביז ער האט אוועקגענומען דעם
פֿיל פֿרעמדע, און צעבראָכן דעם סצעפּטער פֿון אומגערעכט;
/35:19 ביז ער האָט אָפּגעגעבן איטלעכער לױט זײַנע מעשׂים און צו דעם
מעשים פֿון מענטשן לױט זײערע מחשבות; ביז ער האט געמשפט די סיבה
פֿון זײַן פֿאָלק, און האָט זײ געמאַכט פֿרײען מיט זײַן חֶסד.
/35:20 רחמנות איז אַ צײַט אין דער צײַט פֿון פּײַן, װי װאָלקן פֿון רעגן אין דער
צייט פון טריקעניש.
