סיראַטש
/34:1 פֿאַלש און פֿאַלש זײַנען די האָפֿענונגען פֿון אַ מענטש אָן פֿאַרשטאַנד, און חלומות
                                              הייבן אויף נאַרן.
/34:2 דער װאָס טראַכט אױף חלומות, איז אַזױ װי דער װאָס כאַפּט אַ שאָטן, און
                                           גייט נאך דעם ווינט.
/34:3 די זעאונג פֿון חלומות איז אַן ענלעכקײט פֿון אײן זאַך צום אַנדערן, אַזױ װי
           די געשטאַלט פון אַ פּנים צו אַ פּנים.
/34:4 פֿון אַן אומרײנער זאַך װאָס קאָן מען רײניקן? און פֿון דער זאַך וואָס איז
                              פאַלש וואָס אמת קען קומען?
/34:5 פֿאַרזאָרגן, און װאָרזאָגן, און חלומות, זײַנען פֿאַרבײַט, און דאָס האַרץ
פאַנטאַסטיש, ווי אַ פרוי \'ס האַרץ אין אַרבעט.
/34:6 אױב זײ װערן ניט געשיקט פֿון דעם העכסטן אין דײַן באַזוכונג, זאָלסט דײַן ניט שטעלן
                                                    הארץ אויף זיי.
/34:7 װאָרום פֿיל האָבן פֿאַרפֿירט חלומות, און זײ האָבן פֿאַרלאָזט װאָס האָבן זיך פֿאַרטרוי
                                                               אין זיי.
/34:8 די תּוֹרה װעט געפֿונען װערן גאַנץ אָן ליגנס, און חכמה איז שלימות
                                                    א געטריי מויל.
/34:9 אַ מאַן װאָס איז געפֿאָרן, װײס אַ סך; און דער וואָס האָט פיל
                     דערפאַרונג וועט דערקלערן חכמה.
/34:10 דער װאָס האָט ניט קײן דערפאַרונג, װײס װינציק, אָבער דער װאָס איז געפֿאָרן איז
                                              פול מיט פּרוּווט.
/34:11 אַז איך בין געפֿאָרן, האָב איך געזען אַ סך; און איך פארשטיי מער ווי איך קען
                                                          אויסדריקן.
/34:12 איך בין אָפֿט מאָל געװען אין טױטספֿאָר, און פֿון װעגן די דאָזיקע בין איך מציל געװען
                                                                    זאכן.
/34:13 דער גײַסט פֿון די װאָס האָבן מורא פֿאַר גאָט, װעט לעבן; װאָרום זײער האָפענונג איז אין
                                       דער װאָס ראַטעװעט זײ.
/34:14 דער װאָס האָט מורא פֿאַר גאָט, זאָל ניט מוֹרא האָבן און ניט מוֹרא האָבן; װאָרום ער איז זײַן האָפענונג.
/34:15 װױל איז די זעל פֿון דעם װאָס האָט מוֹרא פֿאַר גאָט, צו װעמען קוקט ער?
                              און װער איז זײַן שטאַרקײט?
/34:16 װאָרום די אױגן פֿון גאָט זײַנען אױף די װאָס האָבן אים ליב, ער איז זײער שטאַרק
שוץ און שטאַרק בלייַבן, אַ פאַרטיידיקונג פון היץ, און אַ דעקן פון די
זון אין מיטאג, א היטונג פון שטראָפן, און אַ הילף פון פאַלינג.
/34:17 ער הײבט אױף די נשמה, און ליכטיקט די אױגן, ער גיט געזונט, לעבן,
                                                             און ברכה.
/34:18 דער װאָס שלאַכטן פֿון אַן אומרעכט געשאַפֿן זאַך, זײַן קרבן איז
לעכערלעך; און די מתנות פון אומגערעכט מענטשן זענען נישט אנגענומען.
/34:19 דער אייבערשטער האָט ניט געפֿעלט אין די אָפּשײדונגען פֿון די רשָעים; אויך נישט
איז ער געפֿאַלן פֿאַר זינד דורך די פילע קרבנות.
/34:20 דער װאָס ברענגט אַ קרבן פֿון די פֿאַרמעגן פֿון דעם אָרעמאַן, טוט אַזױ װי אײנער
        הרגעט דעם זון פאַר זיין פאָטערס אויגן.
/34:21 דאָס ברױט פֿון דעם אָרעמאַן איז זײער לעבן;דער װאָס באַװילט אים דערפֿון
                                               א מענטש פון בלוט.
/34:22 דער װאָס נעמט אַװעק זײַן חבֿרס לעבן, הרגעט אים; און ער אַז
דער ארבעטער פון זיין שכר איז א בלוט פארגיסטער.
/34:23 אַז אײנער בױט, און דער אַנדערער ציט אַראָפּ, װאָס האָבן זײ דען
                                                     אָבער אַרבעט?
/34:24 אַז אײנער בעט, און דער אַנדערער שעלט, װעמעס קָול װעט גאָט הערן?
/34:25 דער װאָס װאַשט זיך נאָכן אָנרירן פֿון אַ טױטן, אױב ער רירט זיך
                           װידער, װאָס הערט זײַן װאַשן?
/34:26 אַזױ איז עס מיט אַ מאַן װאָס פֿאַסט פֿאַר זײַנע זינד, און גײט װידער, און
טוט דאָס זעלבע: ווער וועט הערן זיין תפילה? אָדער וואָס טוט זיין דערנידעריקונג
                                                               נוץ אים?