סיראַטש
/33:1 מיט דעם װאָס האָט מוֹרא פֿאַר גאָט זאָל ניט זײַן קײן בײז; אָבער אין
נסיון אפילו ווידער וועט ער אים מציל זיין.
/33:2 אַ חכם האָט ניט פֿײַנט די תּוֹרה; אָבּער דער, וואָס איז דערין אַ חופּה, איז ווי
אַ שיף אין אַ שטורעם.
/33:3 אַ מאַן פֿון פֿאַרשטאַנד פֿאַרזיכערט זיך אױף דער תּוֹרה; און די תורה איז געטריי צו
אים, ווי אַ אָראַקעל.
/33:4 גרײט זיך אױס װאָס צו זאָגן, און אַזױ זאָלט איר געהערט װערן, און פֿאַרבינדן
לימעד, און דעמאָלט מאַכן ענטפֿערן.
/33:5 דאָס האַרץ פֿון די נאַרישע איז װי אַ װאָגן; און זיינע מחשבות זענען ווי
אַ ראָולינג אַקסלעטריע.
/33:6 װי אַ שפּאָט־פֿרײַנט איז אַ שטײן פֿערד, ער האַלט אונטער איטלעכן
װאָס זיצט אױף אים.
/33:7 פֿאַר װאָס גײט אײן טאָג איבער דעם אַנדערן, װען אין גאַנצן ליכט פֿון יעדן טאָג?
דאָס יאָר איז פֿון דער זון?
/33:8 מיט דעם װיסן פֿון גאָט האָבן זײ זיך אױסגעצײכנט, און ער האָט זיך פֿאַרביטן
צייטן און סעודות.
/33:9 עטלעכע פֿון זײ האָט ער געמאַכט הױכע טעג, און זײ געהייליקט, און עטלעכע פֿון זײ
האָט ער געמאַכט פּראָסטע טעג.
/33:10 און אַלע מענטשן זײַנען פֿון דער ערד, און אדם איז באַשאַפֿן געװאָרן פֿון דער ערד;
/33:11 אין פֿיל װיסן האָט זײ גאָט צעטײלט, און געמאַכט זײערע װעגן
דייווערס.
/33:12 עטלעכע פֿון זײ האָט ער געבענטשט און דערהויבן, און עטלעכע פֿון זײ האָט ער געהייליקט;
און ער האָט זיך גענענט צו זיך; אָבער עטלעכע פֿון זיי האָט ער געשאָלטן און גענידערט,
און האָט זיך אויסגעדרייט פֿון זייערע ערטער.
/33:13 אַזױ װי דער ליים איז אין דעם טעפּערס האַנט, עס צו מאַכן לױט זײַן װילן;
דער מענטש איז אין דער האַנט פֿון דעם װאָס האָט אים געמאַכט, זײ צו געבן אַזױ װי אים
בעסטער.
/33:14 גוט איז קעגן בײז, און לעבן קעגן טױט, אַזױ איז די פֿרומער
קעגן דעם זינדיקן, און דער זינדיקער קעגן די פרום.
/33:15 און קוק אױף אַלע װערק פֿון דעם העכסטן; און עס זענען צוויי און צוויי,
איינער קעגן דעם אנדערן.
/33:16 איך בין אױפֿגעשטאַנען לעצט פֿון אַלע, װי אײנער װאָס זאַמלט זיך נאָך די װײַנגײַטשײַער;
מיט דער ברכה פון גאָט האָב איך גענוצט, און איך האָב געטרעטן מיין וויינפּרעסס ווי אַ
זאַמלער פון ווייַנטרויבן.
/33:17 באַטראַכט, אַז איך האָב זיך געאַרבעט ניט נאָר פֿאַר מיר, נאָר פֿאַר אַלע װאָס זוכן
לערנען.
/33:18 הערט מיך צו, איר גרױסע מענטשן פֿון פֿאָלק, און הערט מיט אײַערע אױערן, איר
שרים פון דער עדה.
/33:19 זאָלסט ניט געבן דײַן זון און דײַן װײַב, דײַן ברודער און דײַן פֿרײַנט מאַכט איבער דיר
דו לעבט, און ניט געבן דיין פארמעגן צו אן אנדערן, כדי עס זאל דיר נישט תשובה טאן, און
דו בעטסט ווידער צו דעם זעלבן.
/33:20 װאָרום דו לעבט און האָסט אין דיר אָטעם, גיב דיך ניט איבער צו
קיין.
/33:21 װאָרום בעסער איז אַז דײַנע קינדער זאָלן דיך זוכן, אײדער דו
זאָלסט שטיין צו זייער העפלעכקייט.
/33:22 היט אײַך אין אַלע דײַנע װערק די אייבערשטער; לאָזן נישט אַ פלעק אין
דיין כּבֿוד.
/33:23 אין דער צײַט װאָס דו װעסט ענדיקן דײַנע טעג, און פֿאַרענדיקן דײַן לעבן,
צעטיילט דיין ירושה.
/33:24 פֿוס, אַ שטעקעלע, און לאַסט, פֿאַרן אײזל; און ברויט, תיקון, און
אַרבעט, פֿאַר אַ קנעכט. .
/33:25 אַז דו װעסט מאַכן דײַן קנעכט צו אַרבעטן, װעסטו געפֿינען רו, אָבער אױב דו לאָזט.
גייט ער ליידיק, ער וועט זוכן פרייהייט.
/33:26 אַ יאָך און אַ קאָלנער בויגן דעם האַלדז; אַזױ זײַנען פּײַניקונגען און פּײַניקונגען פֿאַר אַ
בייז משרת.
/33:27 שיק אים צו אַרבעטן, ער זאָל ניט זײַן ליידיק; װאָרום בטלנות לערנט פיל
בייז.
/33:28 שטעל אים אָן צו אַרבעטן װי עס איז אים פּאַסיק;
שווערע פעטערס.
/33:29 אָבער זײַט ניט איבעריק צו קיינעם; און אָן דיסקרעשאַן טאָן גאָרנישט.
/33:30 אַז דו האָסט אַ קנעכט, זאָל ער דיר זײַן אַזױ װי דיר, װאָרום דו ביסט דיר.
האסט אים געקויפט מיט א פרייז.
/33:31 אַז דו האָסט אַ קנעכט, בעט אים פֿאַר אַ ברודער, װאָרום דו האָסט באַדאַרפֿט.
אים, װי פֿון דײַן אײגענעם זעל: אױב דו װעסט אים בײז בעטן, און ער אַנטלױפֿט פֿון אים
דיך, אין וועלכן וועג וועסטו גיין אים זוכן?
