סיראַטש
/31:1 היטנדיק אויף אַ עשירות פֿאַרלענדט דאָס פֿלײש, און איר זאָרג טרײַבט
                                                   אַוועק שלאָפן.
/31:2 אַ היטונג װעט ניט לאָזן אַ מענטשן שלאָפֿן, אַזױ װי אַ געשװאַרג קרענק צעבראָכן
                                                                  שלאָף,
/31:3 דער רײַכער האָט אַ גרױס מי אין אײַנזאַמלען אַרײַן; און ווען ער
רוען זיך, ער איז אָנגעפילט מיט זייַנע מעדנים.
/31:4 דער אָרעמאַן אַרבעט מיט זײַן אָרעמאַן; און אַז ער לאָזט זיך אָפּ, איז ער
                                                         נאָך אָרעם.
/31:5 דער װאָס האָט ליב גאָלד, זאָל ניט גערעכטפארטיקט װערן, און דער װאָס גײט נאָך
            קאָרופּציע וועט האָבן גענוג דערפון.
/31:6 גאָלד איז געװען אַ צעװאַרגונג פֿון פֿיל, און זײער פֿאַרניכטונג איז געװען.
/31:7 אַ שטראָם איז דאָס פֿאַר די שלאַכטאָפּפֿער צו איר, און פֿאַר יעטװעדער נאַר.
                              וועט זיין גענומען מיט אים.
/31:8 װױל איז דער רײַך װאָס טרעפֿט זיך אָן אַ פֿעלער, און איז ניט אַװעק
                                                         נאָך גאָלד.
/31:9 װער איז ער? און מיר װעלן אים רופֿן ברוך־השם, װאָרום װוּנדערלעכע זאַכן האָט ער
                               געטאָן צװישן זײַן פֿאָלק.
/31:10 װער איז דערמיט געפּרוּװט געװאָרן, און איז געפֿונען געװאָרן גאַנץ? דעמאלט לאזט אים כבוד. וועלט געזונטהייט ארגאניזאציע
קען זיך באַליידיקן, און האָט ניט באַליידיקט? אָדער געטאָן שלעכטס, און ניט געטאָן?
/31:11 זײַן פֿאַרמעג זאָל באַפֿעסטיקט װערן, און די עדה זאָל דערצײלן זײנס
                                                                    צדקה.
/31:12 אַז דו ביסט געזעסן בײַם ברױפֿדיקן טיש, זאָלסט ניט זשעדנען אױף אים, און זאָלסט ניט זאָגן:
                                 עס איז פיל פלייש אויף עס.
/31:13 געדענק אַז אַ שלעכט אױג איז אַ בײז, און װאָס איז באַשאַפן װערן מער
שלעכט ווי אַן אויג? דעריבער וויינט עס ביי יעדן געלעגנהייט.
/31:14 שטרעק ניט אױס דײַן האַנט װוּהין זי קוקט, און שטרעק זי ניט מיט
                                                 אים אין די שיסל.
/31:15 זאָלסט ניט משפּטן דײַן חבֿר אַלײן, און זײַן פֿאַרשטענדלעך אין אַלץ.
/31:16 עסט אַזױ װי עס קומט אַ מענטש, דאָס װאָס שטײט פֿאַר דיר; און
שפּאַרן נאָט, כּדי דיך זאָל ניט פֿײַנט ווערן.
/31:17 לאָז זיך ערשט אָפּ פֿון װעגן װעגן; און זייט נישט אומזיניק, כדי דו זאלסט נישט זיין
                                                        באַליידיקן.
/31:18 אַז דו װעסט זיצן צװישן פֿיל, זאָלסטו ניט אַרױסגײן ערשט דײַן האַנט.
/31:19 גאָר אַ ביסל איז גענוג פֿאַר אַ געזאַנגענער מאַן, און ער נעמט ניט
                זיין ווינט איז קורץ אויף זיין בעט.
/31:20 פֿון מעסיקן עסן קומט אַ געזונטער שלאָף, ער איז אױפֿגעשטאַנען פרי, און זײַן שכל
מיט אים: אָבער דער ווייטיק פון וואַטשינג, און דער ווייטיק, און די ווייטיק פון די בויך,
                  זענען מיט אן אומבאפרידיקן מענטש.
/31:21 און אַז דו האָסט געצװוּנגען צו עסן, שטײ אױף, גײ אַרױס, בראָך, און דו
                                              וועט האָבן מנוחה.
/31:22 מײַן זון, הער מיך, און פֿאַראַכט מיך ניט, און צום לעצט װעסטו געפֿינען װי
איך האָב דיר געזאָגט: זײַ גיך אין אַלע דײַנע מעשׂים, און זאָל ניט קומען קײן קראַנקײט
                                                                 צו דיר.
/31:23 דער װאָס איז פֿרײלעך פֿון זײַן שפּײַז, װעלן פֿון אים גוט רעדן; און די
מע ן הא ט געגלויבט , דא ם רעכ ט פו ן זײ ן גוט ן הויזגעזינד .
/31:24 אָבער אַקעגן דעם װאָס איז אַ ניגון פֿון זײַן עסן װעט די גאַנצע שטאָט
מורמלען; און אין די עדות פֿון זײַן פּליטקייט זאָלן ניט מסופק ווערן.
/31:25 זאָלסט ניט באַװײַזן דײַן העלדישקײט אין װײַן; װאָרום װײַן האָט פֿאַרטיליקט אַ סך.
/31:26 דער אױװן פּרוּװט דעם ראַנד מיט טונקען;אַזױ װיין די הערצער פֿון דעם
                                              שטאלץ מיט שיכרות.
/31:27 װײַן איז גוט װי אַ לעבן פֿאַר אַ מענטשן, אױב מע זאָל אים געטרונקען װערן;
איז דען צו אַ מענטש וואָס איז אָן ווייַן? ווארים עס איז געמאכט געווארן צו פרייען מענטשן.
/31:28 װײַן, געטרונקען אין מאָס, און אין צײַט ברענגט אַ פֿרײד פֿון האַרצן, און
                         פריילעכקייט פון דער מיינונג:
/31:29 אָבער װײַן, שיכור פֿון איבעריק, מאַכט פֿאַרביטערונג פֿון דעם מוח, מיט
                            קריגערייען און קריגערייען.
/31:30 שיכּורקײט פֿאַרגרעסערט דעם גרימצאָרן פֿון אַ נאַר, ביז ער האָט זיך באַליידיקט;
                          שטאַרקייט, און מאַכט ווונדן.
/31:31 זאָלסט ניט שטראף דײַן חבֿר בײַם װײַן, און ניט פֿאַראַכטן אין זײַן פֿרײד;
גיב אים נישט קיין חרדישע רייד, און דריק נישט אויף אים מיט אים [צו
                                                             טרינקען.]