סיראַטש
/29:1 דער דערבאַרימטער װעט לײענען צו זײַן חבֿר; און ער אַז
                       מחזק זיין האַנט היטן די מצוות.
/29:2 לײענט צו דײַן חבֿר אין צײַט פֿון זײַן נויט, און באַצאָל דײַן חבֿר.
                                     ווידער אין רעכט צייַט.
/29:3 היטן דײַן װאָרט, און האַלט געטרײַ מיט אים, און װעסט שטענדיק געפֿינען
              די זאַך וואָס איז נייטיק פֿאַר דיר.
/29:4 פֿיל, אַז מע האָט זײ געלײענט אַ זאַך, האָבן זײ גערעכנט פֿאַר געפֿונען געװאָרן, און זײ אַרײַנגעזעצט
                     צו צרה וואָס האָט זיי געהאָלפן.
/29:5 ביז ער װעט באַקומען, װעט ער קושן אַ מענטשןס האַנט; און פֿאַר זיין
די געלט פון דעם חבר וועט ער רעדן אונטערטעניק, אָבער ווען ער זאָל צוריקצאָלן, ער
וועט פאַרלענגערן די צייט, און צוריקקומען ווערטער פון טרויער, און באַקלאָגנ זיך אויף די
                                                                  צייַט.
/29:6 אױב ער װעט שטאַרקן, װעט ער קוים באַקומען די האַלב, און ער װעט רעכענען װי
ער האט עס געפונען: אויב ניט, האט ער אים צוגענומען פון זיין געלט, און ער האט
ער האָט אים געמאַכט אַ פֿײַנט אָן סיבה: ער באַצאָלט אים מיט קללות און
ריילינגז; וּבְגִין כָּבוֹד עִלָּאָה אִים בְּשָׂמָה.
/29:7 און אַ סך האָבן זיך אָפּגעזאָגט צו לײענען פֿאַר אַנדרע מענער, פֿון מורא
                                              צו ווערן פארפירט.
/29:8 אָבער דו האָסט געדולד מיט אַ מאַן מיט אַן אָרעמאַן, און זאָג ניט צו זאָגן.
                                                         אים רחמנות.
/29:9 העלף דעם אָרעמאַן פֿון װעגן דעם געבאָט, און קער אים ניט אָפּ פֿון װעגן
                                        פון זיין אָרעמקייַט.
/29:10 פֿאַרליר דײַן געלט פֿאַר דײַן ברודער און דײַן פֿרײַנט, און זאָל ניט רײַסן אונטער
                                             א שטײן צו פארלירן.
/29:11 שטעל אַרײַן דײַן אוצר לױט די געבאָט פֿון דעם העכסטן, און
         עס זאָל דיר ברענגען מער נוץ ווי גאָלד.
/29:12 פֿאַרשלאָס נדבֿה אין דײַנע שפּאַצירן, און עס װעט דיך מציל זײַן פֿון אַלץ
                                                                      צרה.
/29:13 בעסער פֿון אַ גבֿיר װעט ער מלחמה האַלטן פֿאַר דיר צו דײַנע פֿײַנט
                                     שילד און שטאַרק שפּיז.
/29:14 אַן ערלעכער מאַן איז זיכער פֿאַר זײַן חבֿר, אָבער דער חצוף װיל
                                                 פֿאַרלאָזן אים.
/29:15 ניט פֿאַרגעסן די פֿרײַנדשאַפֿט פֿון דײַן זיכערקײט, װאָרום ער האָט געגעבן זײַן לעבן פֿאַר
                                                                      דיר.
/29:16 אַ זינדיקער װעט אומקערן די גוטע נחלה פֿון זײַן פֿאַרזיכערונג;
/29:17 און דער װאָס האָט אַן אומדאַנקען, װעט אים דאָס איבערלאָזן
                                        האט אים איבערגעגעבן.
/29:18 די שװערשאַפֿט האָט אָפּגעטאָן אַ סך גוטן, און זײ געשאָקלט װי אַ כוואַליע פֿון
דער ים: גבורים האט ער פארטריבן פון זייערע הײַזער, אַזוי אַז זיי
         ארומגעוואנדערט צווישן פרעמדע פעלקער.
/29:19 אַ שלעכטער, װאָס פֿאַרברעגט די געבאָט פֿון גאָט, װעט אַרײַנפֿאַלן אין
בטחון: און דער, וואס גייט אונטער און גייט נאך די געשעפטן פון אנדערע
װאָרום געװינס װעט אַרױפֿפֿאַלן אין קלײדער.
/29:20 העלף דײַן חבֿר לױט דײַן מאַכט, און היט זיך אַז דו אַלײן.
                                    פאַלן ניט אין די זעלבע.
/29:21 דער עיקר פֿון לעבן איז װאַסער, און ברױט, און קלײדער, און אַ הױז
                                                      צו דעקן בושה.
/29:22 בעסער איז דאָס לעבן פֿון אַן אָרעמאַן אין אַ שלעכטן הױז, װי אַ צאַרטע צאָל
                                אין אן אנדערן מאן\'ס הויז.
/29:23 סײַ קליין אָדער גרױס, האַלט דיך צופֿרידן, אַז דו זאָלסט ניט הערן
                                           חרפה פון דיין הויז.
/29:24 װאָרום אַ אומגליק לעבן איז צו גײן פֿון הױז צו הױז, װאָרום װוּ דו ביסט
אַ פרעמדער, דו טאָרסט ניט עפֿענען דײַן מױל.
/29:25 זאָלסט פֿאַרהערן און סעודה, און ניט האָבן אַ דאַנק;
                                        הערן ביטערע ווערטער:
/29:26 קום, פֿרעמדער, און מאַכט אַ טיש, און שפּײַ מיך פֿון װאָס דו האָסט.
                                                                  גרייט.
/29:27 גיב אָרט, דו פֿרעמדע, צו אַן ערלעכן מאַן; מײַן ברודער קומט צו זײַן
          געלײגט, און איך האב נויט אין מיין הױז.
/29:28 דאָס איז שװער פֿאַר אַ מאַן מיט פֿאַרשטאַנד; די אויפרייס פון
        חדר-צימער, און חרפה פון דעם בעל-מלאָכה.