סיראַטש
/24:1 די חכמה װעט זיך לױבן, און זיך רוקן אין מיטן פֿון איר פֿאָלק.
/24:2 אין דער עדה פֿון דעם העכסטן זאָל זי עפֿענען איר מױל, און
נצחון פֿאַר זיין מאַכט.
/24:3 איך בין אַרױסגעגאַנגען פֿון מױל פֿון דעם העכסטן, און האָב צוגעדעקט די ערד װי אַ
וואָלקן.
/24:4 איך בין געזעסן אין דער הײכן, און מײַן טראָן איז אין אַ װאָלקנדיקן זײַל.
/24:5 אַלײן בין איך אַרומגעגאַנגען דעם רױט פֿון הימל, און בין געגאַנגען אין דער אונטערשטן
טיף.
/24:6 אין די כוואליעס פֿון ים און אין דער גאַנצער ערד, און אין אַלע פֿעלקער און אין אַלע פֿעלקער
פאָלק, איך גאַט אַ פאַרמעגן.
/24:7 מיט אַלע די דאָזיקע האָב איך געזוכט רו, און אין װעמען זײַן נחלה זאָל איך בלײַבן?
/24:8 און דער באַשעפֿער פֿון אַלץ האָט מיר געגעבן אַ געבאָט, און דער װאָס האָט מיך געמאַכט
האָט געמאַכט רוען מײַן מִשכּן, און האָט געזאָגט: זאָל דײַן װױן אין יעקבֿ;
און דײַן נחלה אין ישׂראל.
/24:9 ער האָט מיך באַשאַפֿן פֿון אָנהייב אָן פֿאַר דער װעלט, און איך װעל קײנמאָל ניט
דורכפאַלן.
/24:10 אין הײליקן מִשכּן האָב איך געדינט פֿאַר אים; און אזוי בין איך געגרינדעט געווארן אין
סיאָן.
/24:11 אַזױ האָט ער מיר געגעבן אַ רו אין דער ליבהאָבער שטאָט, און אין ירושלים איז מיר געװען
קראַפט.
/24:12 און איך האָב געװאָרצלט אין אַ ערלעכן פֿאָלק, אין דעם חלק פֿון דעם
האר ס ירושה.
/24:13 איך בין דערהױבן געװאָרן װי אַ צעדערבוים אין לבֿנון, און װי אַ ציפּרעססבוים אױף דעם
בערג פון חרמון.
/24:14 איך בין דערהויבן געװאָרן, װי אַ טײטלבױם אין עֶן-גָדִי, און װי אַ רויזן־פֿלאַנצן אין
יריחו, ווי אַ שיין זית אין אַ אָנגענעם פעלד, און געוואקסן ווי אַ
פלאַך בוים ביי די וואַסער.
/24:15 איך האָב געגעבן אַ זיסן ריח װי צימערינג און שפּאַלט, און איך האָב געגעבן אַ
אַ אָנגענעם רייעך ווי דער בעסטער מיירה, ווי גאַלבאַנום, און אַניקס, און זיס
סטאָראַקס, און ווי די רויך פון קטורת אין דעם משכן.
/24:16 װי אַ טערפּאַנטין-בוים האָב איך אױסגעשטרעקט מײַנע צװײגן, און מײַנע צװײגן זײַנען
די צווייגן פון כבוד און חן.
/24:17 אַזױ װי דער װײַנשטאָק האָב איך געבראַכט אַ ליבן ריח, און מײַנע בלומען זײַנען די
פרוכט פון כּבֿוד און עשירות.
/24:18 איך בין די מוטער פֿון ליבשאַפֿט, און מורא, און װיסן, און הײליק האָפענונג;
דעריבער, זייענדיק אייביק, איך בין געגעבן צו אַלע מיינע קינדער וואָס זענען געהייסן
אים.
/24:19 קומט צו מיר, אַלע װאָס װילסט מיך, און זאַט זיך מיט מײַן
פירות.
/24:20 װאָרום מײַן אָנדענק איז זיסער פֿון האָניק, און מײַן נחלה פֿון דער
כאַניקאָום.
/24:21 די װאָס עסן מיך װעלן נאָך הונגערן, און די װאָס טרינקען מיר װעלן נאָך זײַן
זייט דאָרשטיק.
/24:22 דער װאָס הערט מיר, װעט קײן מאָל ניט פֿאַרשעמט װערן, און די װאָס אַרבעטן דורך מיר
וועט נישט פעלן.
/24:23 דאָס אַלץ איז דאָס בוך פֿון דעם בונד פֿון דעם העכסטן גאָט
די תורה װאָס משה האָט באַפֿױלן פֿאַר אַ נחלה צו די עדות
יעקב.
/24:24 זאָלסט ניט זײַן שטאַרק אין גאָט; כּדי ער זאָל אײַך באַפֿעסטיקן, קלײַבט זיך צו
אים: װאָרום יהוה אַלמעכטיקער איז גאָט אַלײן, און אַחוץ אים איז ניטאָ
אנדערע גואל.
/24:25 אַלץ פֿאַלט ער מיט זײַן חכמה, אַזױ װי פֿיזאָן, און װי תּגריס אין דער
צייט פון די נייַ פירות.
/24:26 ער מאַכט פֿאַרמערט דעם פֿאַרשטאַנד, אַזױ װי פרת, און װי דער יַרדן אין
די צייט פון שניט.
/24:27 ער מאַכט באַװײַזן די לערע פֿון װיסן װי דאָס ליכט, און װי גאון אין
די צייט פון ווינטידזש.
/24:28 דער ערשטער מאַן האָט זי ניט געקענט גאָר; מער װעלן זי ניט געפֿינען די לעצטע
אויס.
/24:29 װאָרום אירע מחשבות זײַנען מער פֿון דעם ים, און אירע עצות טיפֿער פֿון
די גרויסע טיפעניש.
/24:30 און איך בין אַרױסגעגאַנגען װי אַ טײַך פֿון אַ טײַך, און װי אַ שטראָם אין אַ גאָרטן.
/24:31 איך האָב געזאָגט: מײַן בעסטן גאָרטן װעל איך באַװאַסערן, און מײַן גאָרטן װעל איך פֿיל באַװאַסן
בעט: און זע, מײַן טײַך איז געװאָרן אַ טײַך, און מײַן טײַך איז געװאָרן אַ ים.
/24:32 איך װעל נאָך מאַכן לערן צו שײַנען װי דער פֿרי, און װעל אַרױסשיקן
איר ליכט װײט.
/24:33 איך װעל נאָך אױסגיסן לערע װי נבואה, און זי איבערלאָזן צו אַלע תּקופֿות.
אלץ.
/24:34 זע, איך האָב זיך ניט געאַרבעט נאָר פֿאַר מיר, נאָר פֿאַר אַלע װאָס
זוכן חכמה.
