סיראַטש
/22:1 פֿאַרגלײַכט װערט אַ שפּױער מיט אַ שמוציקן שטײן, און איטלעכער װעט שיסן
אים ארויס צו זיין חרפה.
/22:2 אַ שפּױער איז פֿאַרגלײַכט מיט דעם שמוץ פֿון אַ מיסט, איטלעכער װאָס
נעמט עס אַרויף וועט שאָקלען זיין האַנט.
/22:3 אַ שלעכטער מאַן איז דער שאַנד פֿון זײַן פֿאָטער װאָס האָט אים געבאָרן;
[נאַרישע] טאָכטער איז געבוירן צו זיין אָנווער.
/22:4 אַ קלוגע טאָכטער זאָל ברענגען אַ נחלה צו איר מאַן, אָבער זי
לעבט אומ ערלעך איז איר פֿאָטערס כבדות.
/22:5 די דאַרפֿטיקע פֿאַרשעמט אי איר פֿאָטער און אי איר מאַן, נאָר זײ
בײדע װעלן זי פֿאַראַכטן.
/22:6 אַ מעשה פֿון צײַט איז װי אַ געזאַנג אין טרויער, אָבער מלקות און
תיקון פון חכמה זענען קיינמאָל אויס פון צייט.
/22:7 דער װאָס לערנט אַ נאַר, איז װי דער װאָס קלעבט צונױף אַ שערד, און װי
דער, וואָס וועקט איינער פון אַ געזונטן שלאָף.
/22:8 דער װאָס דערצײלט אַ נאַר צו אַ נאַר, רעדט צו אײנעם אין אַ שלאָף, װען ער
האָט ער דערצײלט זײַן מעשׂה, װעט ער זאָגן: װאָס איז דער ענין?
/22:9 אַז קינדער לעבן ערלעך און האָבן מיט װאָס, זאָלן זײ צודעקן דעם
בייסקייט פון זייערע עלטערן.
/22:10 אָבער קינדער, װאָס זײַנען הױבעריק, פֿון פֿאַראַכטונג און פֿון מחזק טאָן דאָס
פלעק די אדלשטאנד פון זייער קרובים.
/22:11 װײנט װעגן דעם טױט, װאָרום ער האָט פֿאַרלוירן דאָס ליכט, און װײנט װעגן דעם נאַר.
װאָרום ער װיל פֿאַרשטאַנד; מאַכט אַ ביסל געװײן פֿאַר די מתים, פֿאַר אים
איז אין רו, אָבער דאָס לעבן פון דעם נאַר איז ערגער ווי טויט.
/22:12 זיבן טעג טרויערן מען איבער דעם טױטן; אָבער פֿאַר אַ נאַר און אַן
דער רשעים אַלע טעג פֿון זײַן לעבן.
/22:13 רעד ניט פיל מיט אַ נאַר, און גײ ניט צו דעם װאָס האָט ניט קײן שכל;
היט אייך פאר אים, כדי דו האסט נישט קיין צרות, און וועסט נישט פאראומרײניקן
מיט זײַנע נאַרן: גײט אַװעק פֿון אים, און װעסט געפֿינען רו, און קײן מאָל ניט
זײַ זיך דערשראָקן מיט משוגעת.
/22:14 װאָס איז שװער פֿון בלײ? און װאָס איז דער נאָמען דערפֿון, נאָר אַ נאַר?
/22:15 זאַמד און זאַלץ, און אײַזן מאָס איז גרינגער צו טראָגן, װי אַ מענטש
אָן שכל.
/22:16 אַזױ װי געהילץ־גאַרטל און אײַנגעבונדן אין אַ געביידע קען מען ניט אױסלײזן
שאָקלען: און דאָס האַרץ וואָס איז באַשטימט דורך אַן עצה וועט מורא האָבן
אין קיין צייט.
/22:17 אַ האַרץ אַרײַנגעזעצט אויף אַ געדאַנק פֿון פֿאַרשטאַנד איז װי אַ שיינע קלאַנג
אויף דער וואַנט פון אַ גאַלעריע.
/22:18 אַ בלאַסן װאָס איז אױפֿגעשטעלט אױף דער הײך װעלן קײן מאָל ניט שטײן קעגן דעם װינט;
א שרעקלעכן הארץ אין דער פאנטאזיע פון א נאר קען נישט שטיין קעגן קיינעם
מורא.
/22:19 דער װאָס שטעכט דאָס אױג, װעט מאַכן טרערן פֿאַלן, און דער װאָס שטריקט
דאָס האַרץ מאַכט עס צו ווייַזן איר וויסן.
/22:20 דער װאָס װאַרפֿט אַ שטײן צו די פֿױגלען, רײַסט זײ אַװעק;
שַׁעֲרִית אֶת חֲבֵרֶת לְבָרִיד.
/22:21 כאָטש דו האָסט געצויגן אַ שװערד צו דײַן פֿרײַנט, זאָלסטו אָבער ניט פֿאַרצװײפלט; װאָרום דאָרטן
קען זיין אַ צוריקקומען [צו טויווע.]
/22:22 אַז דו האָסט געעפֿנט דײַן מױל קעגן דײַן פֿרײַנט, זאָלסט ניט מורא האָבן; פֿאַר דאָרט
קען זיין אַ ויסגלייַך: אַחוץ פֿאַר אַבראַידינג, אָדער שטאָלץ, אָדער אַנטפּלעקונג
פון סודות, אָדער אַ פאַררעטערדיק ווונד: פֿאַר די זאכן יעדער פרייַנד
וועט אוועקגיין.
/22:23 זײַ געטרײַ דײַן חבֿר אין זײַן אָרעמקײט, כּדי זאָלסט זיך פֿרײען אין
זײַן וווילטאָג; בלײַבט באַ אים אין דער צײַט פֿון זײַן צרה
איר מעגט זײַן אַ יורש מיט אים אין זײַן נחלה, װאָרום אַ שלעכטע נחלה איז ניט
תּמיד צו פֿאַרשמאַכט װערן, און ניט דעם רײַכן װאָס איז נאַריש צו זײַן
אַדמעריישאַן.
/22:24 אַזױ װי דער פּאַרע און רויך פֿון אַ אױװן גײט פֿאַרן פֿײַער; אַזוי ריווילינג
פאר בלוט.
/22:25 איך װעל זיך ניט שעמען צו באַשיצן אַ פֿרײַנט; און איך װעל מיך ניט באַהאַלטן
פון אים.
/22:26 און אַז דורך אים װעט געשען מיט מיר אַ בײז, װעט איטלעכער װאָס הערט עס
היט אייך פון אים.
/22:27 װאָס װעט שטעלן אַ װאַך פֿאַר מײַן מױל, און אַ פּלאָמבע פֿון חכמה אױף מײַן מױל
ליפּן, אַז איך זאָל ניט פּלוצלינג פאַלן דורך זיי, און מיין צונג זאָל צעשטערן מיר
נישט?
