סיראַטש
/21:1 מײַן זון, האָסטו געזינדיקט? טאָן אַזוי ניט מער, אָבער בעט מחילה פֿאַר דיין ערשטע
זינד.
/21:2 אַנטלױפֿט פֿון זינד װי פֿון דעם פּנים פֿון אַ שלאַנג, װאָרום אױב דו קומסט צו דערנענטערן
עס, עס וועט דיך בייַסן: איר ציין זענען ווי די ציין פון אַ לייב,
הרגענען די נשמות פון מענטשן.
/21:3 אַלע זינד איז װי אַ צװײשציקער שװערד, די װוּנדן פֿון װאָס קענען ניט זײַן
געהיילט.
/21:4 צו שרעקן און צו טאָן שלעכטס װעט פֿאַרװיסטן אַ עשירות;אַזױ דאָס הױז פֿון שטאָלץ
װערט װיסט.
/21:5 אַ תּפֿילה פֿון אַן אָרעמאַןס מױל דערגײט ביז די אױערן פֿון גאָט, און זײַן
משפט קומט גיך.
/21:6 דער װאָס האָט פֿײַנט זיך צו באַשטראָפֿן, איז אױפֿן װעג פֿון זינדיקע, אָבער דער װאָס
האָט מורא אַז גאָט וועט תשובה טאן פון זיין האַרץ.
/21:7 װײַט און נאָענט איז באַװוּסט אַ בעל־לשון; אָבער אַ מענטש פון שכל
ווייסט ווען ער גליטשט.
/21:8 אַזױ װי דער װאָס בױט זײַן הױז מיט אַנדערע מענערס געלט
זאמלט זיך שטײנער צום קבר פון זיין קבורה.
/21:9 די עדה פֿון די רשָעים איז װי אַ שלעפּ אײַנגעװיקלט, און דער סוף
פֿון זיי איז אַ פֿײַער פֿײַער זיי צו פֿאַרטיליקן.
/21:10 דער װעג פֿון די זינדיקע איז קלאָר מיט שטײנער, אָבער זײַן עק איז געװען
דער גרוב פון גיהנום.
/21:11 דער װאָס היצט די תּוֹרה פֿון גאָט, באַקומט איר פֿאַרשטאַנד;
און די שלימות פֿון מורא פֿון גאָט איז חכמה.
/21:12 דער װאָס איז ניט קלוג װעט ניט געלערנט װערן, אָבער עס איז אַ חכמה װאָס
מערן ביטערניש.
/21:13 די װיסן פֿון אַ חכם װעט פֿיל װי אַ מבול, און זײַן עצה
איז ווי אַ ריין קוואל פון לעבן.
/21:14 די אינעװײניקסטע טיילן פֿון אַ נאַר זײַנען װי אַ צעבראָכענער כּל, און ער װעט ניט האַלטן
וויסן אַזוי לאַנג ווי ער לעבט.
/21:15 אַז אַ קלוגער מאַן הערט אַ קלוג װאָרט, װעט ער עס באַלויפֿן, און צוגעבן צו אים.
אָבער ווי באַלד ווי איינער פון קיין שכל הערט עס, עס איז נישט צופֿרידן אים,
און ער האָט עס אַװעקגעװאָרפֿן הינטער זײַן רוקן.
/21:16 דאָס רעדן פֿון אַ נאַר איז װי אַ לאַסט אױפֿן װעג, אָבער חן װעט זײַן
געפונען אין די ליפּן פון די חכמים.
/21:17 זײ פֿרעגן אױפֿן מױל פֿון דעם חכם אין דער עדה, און זײ האָבן
זאָלן קלערן זײַנע װערטער אין זײער האַרצן.
/21:18 אַזױ װי אַ הױז װאָס איז צעשטערט, אַזױ איז חכמה פֿאַר אַ נאַר;
וויסן פון די אומחכמה איז ווי רעדן אָן זינען.
/21:19 די לערנונג פֿאַר די נאַרן איז ווי קעשעצן אויף די פֿיס, און ווי די הענט אויף די פֿיס.
רעכטע האנט.
/21:20 אַ נאַר הײבט אױף זײַן קָול מיט געלעכטער; אָבער אַ חכם טוט קנאַפּ
שמייכלט א ביסל.
/21:21 לערן איז פֿאַר אַ קלוגן װי אַ גאָלדענער צירונג, און װי אַ בענד.
אױף זײַן רעכטן אָרעם.
/21:22 אַ פֿוס פֿון אַ נאַר איז באַלד אין זײַן הױז;
דער דערפאַרונג איז פאַרשעמט מיט אים.
/21:23 אַ נאַר װעט אַרײַנקוקן אין דער טיר אין הױז, אָבער דער װאָס איז געזונט
נערטשערד וועט שטיין אָן.
/21:24 עס איז די גראָבקייט פֿון אַ מענטשן צו הערן בײַ דער טיר, אָבער אַ חכם װעט
זײט צער מיט די חרפה.
/21:25 די ליפּן פֿון די רעדערס װעלן דערצײלן אַזעלכע זאַכן, װאָס ניט
זיי: אָבער די ווערטער פון די וואָס האָבן פארשטאנד זענען וועגן אין די
וואָג.
/21:26 דאָס האַרץ פֿון די נאַרן איז אין זײער מױל, אָבער דאָס מױל פֿון די חכמים איז אין.
זייער הארץ.
/21:27 אַז דער רשעים שעלט דעם שטן, שילט ער זײַן אײגענע זעל.
/21:28 אַ שושקען פֿאַראומרײניקט זײַן זעל, און ער איז פֿײַנט געװאָרן װוּ ער װױנט.
