סיראַטש
/5:1 נעם דײַן האַרצן אױף דײַן פֿאַרמעג; און זאָלסט ניט זאָגן: איך האָב גענוג פֿאַר מײַן לעבן.
/5:2 זאָלסט ניט גײן אױף דײַן װעג און דײַן שטאַרקײט
הארץ:
/5:3 און זאָלסט ניט זאָגן: װער װעט מיך באַהערשן איבער מײַנע מעשים? װאָרום גאָט װיל
פֿאַרװאָס נקמה דײַן שטאָלץ.
/5:4 זאָלסט ניט זאָגן: איך האָב געזינדיקט, און װאָס פֿאַר אַ שאָד איז מיר געשען? פֿאַר די
האר איז ליידיק, ער וועט קיינמאָל לאָזן דיך גיין.
/5:5 װעגן זױנה, זאָלסט ניט מורא האָבן צו לייגן זינד אױף זינד;
/5:6 און זאָלסט ניט זאָגן זײַן חֶסד איז גרױס; ער וועט זיין פרידלעך פֿאַר די המון פון
מײַנע זינד: װאָרום פֿון אים קומען רחמנות און גרימצאָרן, און זײַן גרימצאָרן רוקט
אויף זינדיקע.
/5:7 זאָלסט ניט אָפּהאַלטן זיך צו קערן צו גאָט, און ניט אָפּהאַלטן פֿון טאָג צו טאָג;
װאָרום פּלוצים װעט אַרױסקומען דער גרימצאָרן פֿון גאָט, און אין דײַן זיכערקײט
װעסט חרוב װערן, און װעסט אומקומען אין טאָג פֿון נקמה.
/5:8 זאָלסט ניט מאַכן דײַן האַרץ אױף אומגערעכטע פֿאַרמעגן, װאָרום זײ װעלן ניט
נוץ דיך אין דעם טאָג פון ומגליק.
/5:9 זאָלסט ניט װינטן מיט יעדן װינט, און ניט גײן אין אַלע װעגן, װאָרום אַזױ טוט דער
זינדיקער וואָס האָט אַ צווייטער צונג.
/5:10 זײַ פעסט אין דײַן פֿאַרשטאַנד; און דײַן װאָרט זאָל זײַן דאָס זעלבע.
/5:11 זײַ גיך צו הערן; און זאָל דיין לעבן זיין אָפנהאַרציק; און מיט געדולד געבן
ענטפערן.
/5:12 אױב דו האָסט פֿאַרשטאַנד, ענטפֿער דײַן חבֿר; אויב ניט, לײג דײַן האַנט
אויף דיין מויל.
/5:13 כּבֿוד און בושה איז אין רעדן, און די צונג פֿון מענטשן איז זײַן פֿאַל.
/5:14 זאָלסט ניט גערופֿן װערן אַ שושקען, און זיך ניט לײגן מיט דײַן צונג;
אַ בושה איז אױף דעם גנבֿ, און אַ בײז משפט אױף דעם צװײטן
צונג.
/5:15 זאָלסט ניט ניט װיסן פֿון קײן זאַך אין אַ גרױסער אָדער אַ קלײנער זאַך.
