סיראַטש
/1:1 אַלע חכמה קומט פֿון גאָט, און איז מיט אים אױף אײביק.
/1:2 װער קען ציילן דעם זאַמד פֿון ים, און די טראָפּן פֿון רעגן, און די טעג
פון אייביקייט?
/1:3 װער קען געפֿינען די הײך פֿון הימל, און די ברײט פֿון דער ערד, און?
דער טיף און חכמה?
/1:4 חכמה איז באַשאַפֿן געװאָרן פֿאַר אַלץ, און דער פֿאַרשטאַנד פֿון
חכמה פון אייביקייט.
/1:5 דאָס װאָרט פֿון גאָט דער העכסטער איז דער קװאַל פֿון חכמה; און אירע װעגן זײַנען
אײביקע געבאטן.
/1:6 צו װעמען איז אַנטפּלעקט געװאָרן דער װאָרצל פֿון חכמה? אָדער ווער האָט זי געקענט
חכמים עצות?
/1:7 צו װעמען איז אַנטפּלעקט געװאָרן די װיסן פֿון חכמה? און ווער האט
פארשטאנען איר גרויס דערפאַרונג?]
/1:8 פֿאַראַן אַ קלוגער און שטאַרק צו מורא האָבן, גאָט זיצט אױף זײַן האַנט
טראָן.
/1:9 ער האָט זי באַשאַפֿן, און האָט זי געזען, און האָט זי געצײלט, און האָט זי אױסגעגאָסן
אַלע זיינע מעשים.
/1:10 מיט אַלע לײַבער איז זי לױט זײַן מתּנה, און ער האָט איר געגעבן
די װאָס האָבן אים ליב.
/1:11 די מורא פֿון גאָט איז כּבֿוד, און פּראַכט, און פֿרײד, און אַ קרוין פֿון גאָט.
זיך פרייען.
/1:12 די מורא פֿון גאָט מאַכט אַ פֿרײלעכער האַרץ, און גיט פֿרײד און פֿרײד,
און אַ לאַנג לעבן.
/1:13 דער װאָס האָט מוֹרא פֿאַר גאָט, װעט זײַן צום סוף גוט מיט אים, און ער
וועט געפֿינען חן אין דעם טאָג פֿון זײַן טויט.
/1:14 צו מורא האָבן פֿאַר גאָט איז דער אָנהייב פֿון חכמה, און זי איז באַשאַפֿן געװאָרן מיט דעם
געטריי אין דער בויך.
/1:15 אַן אײביקן פֿונדאַמענט האָט זי געבױט מיט מענטשן, און זי װעט
פאָרזעצן מיט זייער זוימען.
/1:16 צו מורא האָבן פֿאַר גאָט איז פֿולקייט פֿון חכמה, און אָנפֿילט מענטשן מיט אירע פֿרוכטן.
/1:17 זי פֿילט זײער גאַנצן הױז מיט זאַכן, און די זאַכן מיט
איר פאַרגרעסערן.
/1:18 די מורא פֿאַר גאָט איז אַ קרוין פון חכמה, וואָס מאכט שלום און שליימעסדיק
געזונט צו בליען; ביידע וואָס זענען די מתנות פון גאָט: און עס איז גרעסער
זייער פרייד וואס האט אים ליב.
/1:19 די חכמה רעגנט אַראָפּ בײַטונג און װיסן פֿון פֿאַרשטאַנד, און שטײן
דערהויבן זיי צו כּבֿוד וואָס האַלטן איר פעסט.
/1:20 דער װאָרצל פֿון חכמה איז צו מורא האָבן פֿאַר גאָט, און אירע צװײגן
לאנג לעבן.
/1:21 די מורא פֿון גאָט טרײַבט אַװעק זינד, און װוּ זי איז דאָ, זי
קערט אָפּ דער גרימצארן.
/1:22 אַ גרימצאָרן װערט ניט גערעכט; װאָרום דער װאַנג פֿון זײַן גרימצאָרן װעט זײַן פֿאַר אים
צעשטערונג.
/1:23 אַ געדולדיקער מאַן װעט צערײַסן פֿאַר אַ צײַט, און דערנאָך װעט שפּריצן פֿרײד
צו אים.
/1:24 ער װעט באַהאַלטן זײַנע װערטער פֿאַר אַ צײַט, און די ליפּן פֿון פֿיל װעלן דערצײלן
זײ ן חכמה .
1:25 די משלים פון וויסן זענען אין די אוצרות פון חכמה, אָבער פרום
איז אַ גנבֿה פֿאַר אַ זינדיקער.
/1:26 אױב דו װילסט חכמה, היטן די געבאָט, און גאָט װעט געבן
זי צו דיר.
/1:27 װאָרום די מורא פֿון גאָט איז חכמה און לימוד, און אמונה און
עניוות איז זיין פאַרגעניגן.
/1:28 ניט פֿאַרטרוי די מורא פֿון גאָט, װען דו ביסט אָרעם, און קום ניט צו
אים מיט אַ טאָפּל האַרץ.
/1:29 זאָלסט ניט זײַן אַ חופּה אין די אױגן פֿון מענטשן, און היט זיך גוט װאָס דו ביסט.
רעדן.
/1:30 זאָלסט זיך ניט דערהויבן, כּדי דו זאָלסט ניט פֿאַלן, און ברענגען שאַנד אױף דײַן זעל,
און אַזױ האָט גאָט אַנטפּלעקט דײַנע סודות, און דיך אַװעקגעװאָרפֿן אין מיטן דער
עדה, ווײַל דו ביסט ניט געגאַנגען אין אֶמת צום מורא פון גאָט,
אָבער דײַן האַרץ איז פֿול מיט אָפּנאַר.
