געזאַנג פון שלמה
/8:1 ביסטו געװען אַזױ װי מײַן ברודער, װאָס האָט געזויגן די בריסט פֿון מײַן מוטער!
ווען איך זאָל דיך געפֿינען אין דרויסן, וואָלט איך דיך קושן; יאָ, איך זאָל ניט זיין
                                                               פאראכט .
/8:2 איך װעל דיך פֿירן, און דיך ברענגען אין מײַן מוטערס הױז, װער עס װאָלט
זאג מיר: איך וועל דיך טרינקען פון געווירציק ווייַן פון דעם זאַפט פון
                                                   מיין מילגרוים.
/8:3 זײַן לינקער האַנט זאָל זײַן אונטער מײַן קאָפּ, און זײַן רעכטער האַנט זאָל אַרומנעמען
                                                                      מיר.
/8:4 איך באַפֿױלן אײַך, איר טעכטער פֿון ירושָלַיִם, איר זאָלט ניט דערװעקן און ניט דערװעק
                                     מיין ליבע, ביז ער ביטע.
/8:5 װער איז דער דאָזיקער װאָס גײט אַרױף פֿון מדבר, לײענט זיך אױף איר?
באליבטע? איך האב דיך אויפגעהויבן אונטערן עפלבוים: אהין האט דיין מוטער געבראכט
דיך אַרױס: דאָרטן האָט זי אַרױסגעבראַכט דיך װאָס האָט דיך געבאָרן.
/8:6 שטעל מיך װי אַ סתימה אױף דײַן האַרצן, װי אַ פּלאָמבע אױף דײַן אָרעם, װאָרום ליבע איז
שטאַרק ווי טויט; קנאות איז אכזר ווי דער קבר: אירע קוילן זענען
קוילן פֿײַער, װאָס האָבן אַ שטאַרקער פֿלאַם.
/8:7 פֿיל װאַסערן קענען ניט בלען ליבע, און די מבול קענען ניט דערטרינקען זי;
דער מענטש וואָלט געבן אַלע די פאַרמאָג פון זיין הויז פֿאַר ליבע, עס וואָלט גאָר
                                                   ווערן פארמשפט.
/8:8 מיר האָבן אַ קלײנע שװעסטער, און זי האָט ניט קײן בריסט; פֿאַר װאָס זאָלן מיר טאָן?
אונדזער שוועסטער אין דעם טאָג ווען זי וועט זיין גערעדט פֿאַר?
/8:9 אױב זי איז אַ מױער, װעלן מיר בױען אױף איר אַ זילבערנעם פּאַלאַץ, און אױב זי
זײט אַ טיר, מיר װעלן זי אַרײַנמאַכן מיט צעדערן ברעטער.
/8:10 איך בין אַ מױער, און מײַנע בריסט װי טורעמס;און איך בין געװען אין זײַנע אױגן װי אײנער
                                      וואָס געפונען טויווע.
/8:11 האָט שלמה געהאַט אַ װײַנגאָרטן אין בַּעַל-חָמוֹן; ער האָט אַרױסגעלאָזט דעם װײַנגאָרטן
שומרים; איטלעכער פֿאַר איר פֿרוכט זאָל ברענגען טױזנט שטיקער
                                                         פון זילבער.
/8:12 מײַן װײַנגאָרטן װאָס איז מײַן, איז פֿאַר מיר;דו, שלמה, מוז האָבן אַ
טױזנט, און די װאָס היטן איר פֿרוכט צװײ הונדערט.
/8:13 דו װאָס זיצט אין די גערטנער, די באַגלייטער הערן צו דײַן קָול;
                                                    לאָז מיך הערן.
/8:14 מאך אײַל, מײַן געליבטע, און זאָלסט זײַן װי אַ רוי אָדער צו אַ יונגן האַרט.
                                    אויף די בערג פון בשמים.