געזאַנג פון שלמה
/6:1 װוּ איז דײַן געליבטע אַװעק, דו שענסטע צװישן װײַבער? וואו איז דיין
באליבטע אפגעקערט? אַז מיר זאָלן אים זוכן מיט דיר.
/6:2 מײַן געליבענער איז אַראָפּגעגאַנגען אין זײַן גאָרטן, צו די בשמים־בעגער, צו פֿיטערן
אין די גערטנער, און צו זאַמלען ליליעס.
/6:3 איך בין פֿון מײַן ליבהאָבער, און מײַן געליבטער איז מײַן, ער פֿיטערט צװישן די ליליעס.
/6:4 שײן ביסטו, מײַן ליבשאַפֿט, װי תרצה, שיינע װי ירושָלַיִם, שרעקלעך
װי אַן אַרמיי מיט פֿאָן.
/6:5 קער זיך אָפּ פֿון מיר דײַנע אױגן, װאָרום זײ האָבן מיך מנצח געװען;די האָר איז װי
אַ שאָף ציגן װאָס באַװײַזן זיך פֿון גִלעָד.
/6:6 דײַנע ציין זײַנען װי אַ שאָף פֿון שאָף װאָס גײען אַרױף פֿון דעם װאַש, װאָס פֿון זײ
איטלעכער טראָגט אַ צווילינג, און עס איז נישטא קײן עקרה צװישן זײ.
/6:7 װי אַ שטיק מילגרוים זײַנען דײַנע טעפּל אין דײַנע שװעלן.
/6:8 עס זײַנען פֿאַראַן זעכציק מלכּות, און אַכציק קעפּסװײַבער, און יונגפֿרױען
אָן נומער.
/6:9 מײַן טױב, מײַן אומפֿאָרעמדיקער איז נאָר אײן; זי איז די איינציקע פֿון איר מוטער, זי
איז די ברירה פון איר וואָס האָט איר געטראָגן. די טעכטער האבן זי געזען, און
געבענטשט זי; יאָ, די מלכּות און די קעפּסװײַבער, און זײ האָבן זי געלויבט.
/6:10 װער איז די װאָס קוקט אַרױס װי דער פֿרי, שײן װי די לבנה, קלאָר װי?
די זון, און שרעקלעך ווי אַן אַרמיי מיט פאָן?
/6:11 איך בין אַראָפּגעגאַנגען אין דעם גאָרטן פֿון ניסלעך צו זען די פֿרוכטן פֿון טאָל, און
צו זען צי דער ווייַנשטאָק האָט געבליט, און די מילגרוים האָבן זיך צעבראָכן.
/6:12 אָדער אַלץ װאָס איך האָב געװוּסט, האָט מיך מײַן זעל געמאַכט װי די רײַטװעגן פֿון עמינדיבֿ.
/6:13 קער זיך אום, קער זיך אום, שולמית; קער, קער זיך, אַז מיר זאָלן דיך אָנקוקן.
װאָס װעט איר זען אין דער שולמית? ווי עס איז געווען די פירמע פון צוויי אַרמיז.
