געזאַנג פון שלמה
/2:1 איך בין די רויז פֿון שרון, און די ליליע פֿון טאָל.
/2:2 אַזױ װי אַ ליליע צװישן דערנער, אַזױ איז מײַן ליבשאַפֿט צװישן די טעכטער.
/2:3 אַזױ װי דער עפּעלעבױם צװישן די װאַלדבײמער, אַזױ איז מײַן געליבטע צװישן
די זין. איך האָב זיך געזעצט אונטער זיין שאָטן מיט גרויס פאַרגעניגן, און זיין פרוכט
איז געווען זיס צו מיין געשמאַק.
/2:4 ער האָט מיך געבראַכט אין דעם משפּטהױז, און זײַן פֿאָן איבער מיר איז געװען ליבע.
/2:5 בלײַבט מיך אָן מיט פֿלאַנצן, טרײסט מיך מיט עפּל, װאָרום איך בין קראַנק פֿון ליבשאַפֿט.
/2:6 זײַן לינקער האַנט איז אונטער מײַן קאָפּ, און זײַן רעכטער האַנט אַרומנעמען מיך.
/2:7 איך באַפֿױלן אײַך, איר טעכטער פֿון ירושָלַיִם, מיט די הינדן און מיט די הינדן
פֿון פֿעלד, כּדי איר זאָלט ניט דערװעק, און ניט דערװעק מײַן ליבשאַפֿט, ביז ער װעט באַפֿעלן.
/2:8 דאָס קָול פֿון מײַן ליבהאָבער! זע, ער קומט אַ שפּרינגען אויף די בערג,
סקיפּינג אויף די היללס.
/2:9 מײַן געליבטער איז װי אַ רוי אָדער אַ יונג האַרט;זע, ער שטײט הינטער אונדזער
וואַנט, ער קוקט אַרויס צו די פֿענצטער, ווייזן זיך דורך די
לאַטאַס.
/2:10 האָט גערעדט מײַן געליבטע, און האָט צו מיר געזאָגט: שטײ אױף, מײַן ליבשאַפֿט, מײַן שיינע, און
קום אַוועק.
/2:11 װאָרום זע, דער װינטער איז פֿאַרבײַ, דער רעגן איז איבער און אַװעק;
/2:12 די בלומען באַװײַזן זיך אױף דער ערד; די צייט פון געזאַנג פון פייגל איז
קום, און דער קָול פֿון דער טשערעפּאַכע ווערט געהערט אין אונדזער לאַנד;
/2:13 דער פֿײַגבוים גיט אַרױס אירע גרינע פֿײַגן, און די װײַנשטאָק מיט די צאַרט
ווייַנטרויב געבן אַ גוט שמעקן. שטיי אויף, מיין ליבע, מיין שיין איינער, און קום אַוועק.
/2:14 מײַן טױב, װאָס איז אין די שפּאַלטן פֿון פֿעלדז, אין די פֿאַרבאָרגענע ערטער
די טרעפּ, לאָמיר זען דײַן פּנים, לאָמיך הערן דײַן קָול; פֿאַר זיס
איז דיין קָול, און דיין פּנים איז שיין.
/2:15 נעם אונדז די פֿוקסן, די קלײנע פֿוקסן, װאָס צעבױבן די װײַנשטאָק;
האָבן ווייך ווייַנטרויבן.
/2:16 מײַן געליבטער איז מײַן, און איך בין זײַן, ער פֿיטערט צװישן די ליליעס.
/2:17 ביז דער טאָג װעט זיך צעברעכן, און די שאָטנס אַנטלױפֿן, קער זיך, מײַן געליבטע, און װער
דו ווי אַ רוי אָדער אַ יונג הירש אויף די בערג פון בית בתר.
