רות
/4:1 איז בוֹעַז אַרױפֿגעגאַנגען צום טױער, און האָט אים דאָרטן אַװעקגעזעצט, ערשט דער
געקומען איז אַ קרובֿ פֿון וועמען בעז האָט גערעדט; צו וועמען ער האָט געזאָגט: האָ, אַזאַ איינער!
קער זיך אָפּ, זעצט זיך דאָ. און ער האָט זיך אָפּגעקערט, און האָט זיך געזעצט.
/4:2 און ער האָט גענומען צען מענער פֿון די עלטסטע פֿון שטאָט, און האָט געזאָגט: זעצט אײַך
דאָ. און זײ האבן זיך אװעקגעזעצט.
/4:3 און ער האָט געזאָגט צו דעם קרובֿ: נעמי, װאָס איז צוריקגעקומען פֿון דעם
דאָס לאַנד פֿון מואָב, פֿאַרקױפֿט אַ שטיקל לאַנד װאָס איז געװען אונדזער ברודער
אלימלך:
/4:4 און איך האָב געטראַכט דיך צו מעלדן, אַזױ צו זאָגן: קױפֿט עס פֿאַר די באַװױנער,
און פאר די עלטסטע פון מיין פאלק. אויב דו וועסט עס אויסלייזן, אויסלייז עס:
אָבער אויב דו וועסט עס ניט אויסלייזן, זאָג מיר, כּדי איך זאָל וויסן: וואָרעם דאָרטן
איז קיינער עס צו אויסלייזן חוץ דיר; און איך בין נאָך דיר. און ער האָט געזאָגט: איך
וועט עס אויסלייזן.
/4:5 האָט בוֹעַז געזאָגט: װעמען טאָג קױפֿט דו קױפֿט דאָס פֿעלד פֿון דער האַנט פֿון נעמי?
זאָלסט עס אויך קױפֿן פֿון רות די מואבישע װײַב פֿון די מתים
הײב אױף דעם נאָמען פֿון דעם מת אױף זײַן נחלה.
/4:6 און דער קרובֿ האָט געזאָגט: איך קען עס מיר ניט אױסלײזן, כּדי איך זאָל ניט פֿאַרשװעכן מײַנע
ירושה: אויסלייז מיין רעכט צו זיך; װאָרום איך קען עס ניט אױסלײזן.
/4:7 און אַזױ איז געװען אין אַמאָל אין ישׂראל װעגן אױסלייזן
און וועגן טשאַנגינג, פֿאַר צו באַשטעטיקן אַלע זאכן; א מאן האט זיך אראפגעריסן
זײַן שוך, און האָט עס געגעבן צו זײַן חבֿר, און דאָס איז געװען אַ עדות אין
ישראל.
/4:8 דרום האָט דער קרובֿה געזאָגט צו בוֹעַזן: קויף עס פֿאַר דיר. אַזוי האָט ער זיך אַוועקגעלאָזט
זײן שוך.
/4:9 האָט בוֹעַז געזאָגט צו די עלטסטע, און צום גאַנצן פֿאָלק: איר זײַט עדות
הײַנט, װאָס איך האָב געקױפֿט אַלץ װאָס איז געװען פֿון אלימלך, און אַלץ װאָס איז געװען
פון כיליון און מַהלוֹן, פון דער האַנט פון נעמי.
/4:10 און רות די מואבישע, די װײַב פֿון מַהלוֹן, האָב איך געקױפֿט צו זײַן
מײַן װײַב, אױפֿצושטעלן דעם נאָמען פֿון דעם מת אױף זײַן נחלה, אַז דער
דער נאָמען פֿון די מתים זאָל ניט פֿאַרשניטן װערן פֿון צװישן זײַנע ברידער און פֿון דעם
טױער פֿון זײַן אָרט: איר זײַט הײַנט עדות.
/4:11 און דאָס גאַנצע פֿאָלק װאָס אין טױער, און די עלטסטע, האָבן געזאָגט: מיר זײַנען
עדות. די פֿרױ װאָס איז אַרײַנגעקומען אין דײַן הױז אַזױ זאָל גאָט מאַכן
רחלע און װי לאה, װאָס צװײ האָבן געבױט דאָס הױז פֿון ישׂראל: און טאָן
דו ביסט ווערט אין אפֿרת, און זייט באַרימט אין בית לחם.
/4:12 און דײַן הױז זאָל זײַן אַזױ װי דאָס הױז פֿון פרץ װאָס תמר האָט געבאָרן
יהודה, פֿון דעם זאָמען וואָס גאָט וועט דיר געבן פֿון דער דאָזיקער יונגער פרוי.
/4:13 האָט בוֹעַז גענומען רות, און זי איז געװען זײַן װײַב, און אַז ער איז אַרײַנגעגאַנגען צו איר.
גאָט האָט איר געטראָגן, און זי האָט געבאָרן אַ זון.
/4:14 האָבן די װײַבער געזאָגט צו נעמין: געלױבט איז גאָט װאָס האָט ניט איבערגעלאָזט
דיך הײַנט אָן אַ קרובֿ, כּדי זײַן נאָמען זאָל זײַן באַרימט אין ישׂראל.
/4:15 און ער װעט דיר זײַן אַ דערנערער פֿון דײַן לעבן, און אַ דערנער פֿון דײַן לעבן.
דײַן עלטער: פֿאַר דײַן שװער, װאָס האָט דיך ליב, װאָס איז
בעסער פֿון זיבן זין, האָט אים געבאָרן.
/4:16 און נעמי האָט גענומען דאָס קינד, און האָט עס אַרײַנגעלײגט אין איר בוזעם, און איז געװאָרן אַ ניאַניע
צו אים.
/4:17 און די װײַבער אירע שכנות האָבן עס געגעבן אַ נאָמען, אַזױ צו זאָגן: אַ זון איז געבאָרן געװאָרן
צו נעמי; און זײ האָבן גערופֿן זײַן נאָמען עוֹבֿד; ער איז דער פֿאָטער פֿון יִשַין
פאטער פון דוד.
/4:18 און דאָס זײַנען די דָורוֹת פֿון פּרֵץ: פּרֶץ האָט געבאָרן חֶצרוֹנען.
/4:19 און חצרון האָט געבאָרן רם, און רם האָט געבאָרן עַמינָדָבן.
/4:20 און עַמינָדָב האָט געבאָרן נחשון, און נחשון האָט געבאָרן לַלםן.
/4:21 און שלמון האָט געבאָרן בוֹעַזן, און בוֹעַז האָט געבאָרן עוֹבֿדן;
/4:22 און עוֹבד האָט געבאָרן יִשַין, און יִשַי האָט געבאָרן דָוִדן.
