רוימער
/11:1 אַזױ זאָג איך: האָט גאָט אַװעקגעװאָרפֿן זײַן פֿאָלק? חלילה. פֿאַר איך בין אויך אַ
ישׂראלי, פֿון דעם זאָמען פֿון אַבֿרהמען, פֿון דעם שבט בנימין.
/11:2 גאָט האָט ניט אַװעקגעװאָרפֿן זײַן פֿאָלק װאָס ער האָט פֿאַראויסגעקענט. דו ווייסט נישט וואס דו זאגסט
זאגט פסוק פון אליהו? ווי ער טוט השתדלות צו גאָט קעגן
ישׂראל האָט געזאָגט,
/11:3 גאָט, זײ האָבן געטײט דײַנע נבֿיאים, און דײַנע מזבחות האָבן אָפּגעגראָבן; און איך
בין געבליבן אַליין, און זיי זוכן מיין לעבן.
/11:4 אָבער װאָס זאָגט צו אים דער ענטפֿער פֿון גאָט? איך האב רעזערווירט צו זיך
זיב ן טױזנט , װא ס האב ן ניש ט געבויג ן ד י קני , פא ר דע ם בילד .
/11:5 אַזױ איז אױך אין דער איצטיקער צײַט אַ איבערבלײַב לױט
די בחירה פון חסד.
/11:6 און אויב דורך חן, איז עס ניט מער פֿון מעשים; אַנדערש איז דער חן ניט מער
חן. אבער אויב עס איז פון מעשים, דעמאָלט איז עס ניט מער חן: אַנדערש אַרבעט
איז ניט מער אַרבעט.
/11:7 װאָס דען? ישׂראל האָט ניט דערגרייכט דאָס װאָס ער זוכט; אָבער די
די וואַלן האָבן עס באקומען, און די איבעריקע זענען פארבלענדט.
/11:8 אַזױ װי געשריפֿט איז: גאָט האָט זײ געגעבן דעם גײַסט פֿון שלאָף;
אױגן װאָס זײ זאָלן ניט זען, און אױערן װאָס זײ זאָלן ניט הערן;) צו
דעם טאָג.
/11:9 און דוד האָט געזאָגט: זאָל זײַן זײער טיש פֿאַר אַ שטרויכלונג, און אַ פֿאַל, און אַ
שטראָם, און אַ שכר צו זיי:
/11:10 זאָלן פֿינצטער זײַן זײערע אױגן, אַז זײ זאָלן ניט זען, און זיך בוקן זײערע
שטענדיק צוריק.
/11:11 איך זאָג דען: האָבן זײ זיך געשטרויכלט, אַז זײ זאָלן פֿאַלן? חלילה: אָבער
אלא דורך זייער פאַל ישועה איז געקומען צו די גויים, פֿאַר צו
דערוועקן זיי צו קנאה.
/11:12 אַצונד, אױב דער פֿאַל פֿון זײ איז דער עשירות פֿון דער װעלט, און דאָס פֿאַרקלענערט
פון זיי די עשירות פון די גויים; ווי פיל מער זייער פולקייט?
/11:13 װאָרום איך רעד צו אײַך פֿעלקער, װײַל איך בין דער שליח פֿון דעם
גוים, איך מגדיל מיין אמט:
/11:14 אױב איך װעל מיט עפּעס דערצערענען די װאָס זײַנען מײַן פֿלײש, און
זאל ראַטעווען עטלעכע פון זיי.
/11:15 װאָרום אױב דאָס פֿאַרװאַרפֿן פֿון זײ איז דאָס אױסגלײַכן פֿון דער װעלט, װאָס?
זאָל דאָס נעמען פֿון זײ זײַן, נאָר לעבן פֿון די מתים?
/11:16 װאָרום אױב דער ערשטער פֿרוכט איז הײליק, איז אױך דער שטיק הײליק;
הייליק, אַזוי זענען די צווייגן.
/11:17 און אױב עטלעכע פֿון די צװײגן װערן צעבראָכן, און דו ביסט אַ װילד אײלבערט
בױם, װערט אַרײַנגעפֿלאָכטן צװישן זײ, און מיט זײ געטיילט אין דער װאָרצל
און פֿעטס פֿון דעם אײלבױם;
/11:18 זאָלסט זיך ניט באַרימען אױף די צװײגן. אבער אויב דו בארימט זיך, דו טראסט ניט דעם
וואָרצל, אָבער דער וואָרצל דיר.
/11:19 זאָלסטו זאָגן: די צװײגן זײַנען אָפּגעריסן געװאָרן, כּדי איך זאָל זײַן
איינגעווארפען.
11:20 נו; פֿון װעגן אומגלויבן זײַנען זײ אָפּגעריסן געװאָרן, און דו שטײסט דערבײַ
אמונה. זייט ניט הויך-מיינדאַד, אָבער מורא:
/11:21 װאָרום אױב גאָט האָט ניט אָפּגעשפּאָרן די נאַטירלעך צװײגן, זאָלט ער זיך היט, אַז ער זאָל ניט שױן
נישט דיר.
/11:22 און זע, די גוטסקײט און שטרענגקײט פֿון גאָט: אױף די װאָס זײַנען געפֿאַלן,
שטרענגקייט; אָבער צו דיר, גוטסקייט, אויב דו וועסט בלייבן אין זיין גוטסקייט.
אַנדערש זאָלסטו אויך פֿאַרשניטן ווערן.
/11:23 און אױך זײ, אױב זײ בלײַבן ניט נאָך אין אומגלויבן, װעלן אַרײַנגעזעצט װערן;
װאָרום גאָט קאָן זײ װידער אַרײַנטאָן.
/11:24 װאָרום אױב דו װעסט אױסשניידן װערן פֿון דעם אײלבערטבױם װאָס איז פֿון נאַטור װילד, און
ווערט גראַפעד פאַרקערט צו נאַטור אין אַ גוט מאַסלינע בוים: ווי פיל מער
װעל ן ד י דאזיק ע , װא ס זײנע ן ד י נאטירלעכ ע צװײגן , ארײנגעגראפ ט װער ן אי ן זײער ע אײגענע
מאַסלינע בוים?
/11:25 װאָרום איך װיל ניט, ברידער, אַז איר זאָלט ניט װיסן פֿון דער דאָזיקער מיסטעריע,
טאָמער זאָלט איר זיין קלוג אין אייער אייגענער געדאנק; אַז בלינדקייט אין טייל איז
איז געשען מיט ישׂראל, ביז די פֿולקייט פֿון די פֿעלקער איז אַרײַן.
/11:26 און אַזױ װעט געהאָלפֿן װערן גאַנץ ישׂראל: אַזױ װי געשריפֿט איז: עס װעט אַרױסגײן
פון ציון דעם מציל, און וועט אָפּקערן די רשעות פון יעקבֿ.
/11:27 װאָרום דאָס איז מײַן בונד צו זײ, װען איך װעל אָפּנעמען זײערע זינד.
/11:28 װעגן דער בשורה, זײ זײַנען פֿײַנט פֿון אײַער װעגן;
רירנדיק די וואלן זענען זיי באליבט צוליב די אבות.
/11:29 װאָרום די מתנות און רוף פֿון גאָט זײַנען אָן תשובה.
11:30 פֿאַר ווי איר אין פאַרגאַנגענהייט האָבן ניט געגלויבט גאָט, נאָך האָבן איצט באקומען
רחמנות דורך זייער אומגלויבן:
/11:31 אַזױ האָבן די דאָזיקע אױך אַצונד ניט געגלױבט, אַז דורך דײַן חֶסד האָבן זײ זײ
קען אויך קריגן רחמנות.
/11:32 װאָרום גאָט האָט זײ אַלע פֿאַרענדיקט אין אומגלויבן, כּדי ער זאָל דערבאַרימען
אויף אַלע.
/11:33 דו, די טיפעניש פֿון דעם עשירות, סײַ פֿון דער חכמה און פֿון דער קענטעניש פֿון גאָט! ווי
אומבאַקאַנט זענען זיינע משפטים, און זיינע וועגן פאַרגאַנגענהייט!
/11:34 װאָרום װער האָט געקענט דעם געדאַנק פֿון גאָט? אָדער ווער איז געווען זיין
קאָונסעלאָר?
/11:35 אָדער װער האָט אים ערשט געגעבן, און עס זאָל אים פֿאַרצאָלט װערן
ווידער?
/11:36 װאָרום פֿון אים, און דורך אים, און צו אים, איז אַלץ: צו װעמען
כבוד אויף אייביק. אמן.
