רוימער
/9:1 איך זאָג דעם אמת אין משיחן, איך ליג ניט, און מײַן געװיסן טראָגט מיך
עדות אין די רוח,
/9:2 אַז איך האָב אין מײַן האַרצן אַ גרױסע שװער און שטענדיקן צער.
/9:3 װאָרום איך האָב געקאָנט װוּנטשן, אַז איך בין פֿאַרשאָלטן פֿון משיחן פֿאַר מײַנע ברידער,
מיינע קרובים לויטן פלייש:
/9:4 װער זײַנען די ישׂראלים; צו וועמען געהערט די קינדער, און די כבוד, און
די בונדים, און די געבן פון די געזעץ, און די דינסט פון גאָט, און
די הבטחות;
/9:5 זײ זײַנען די עלטערן, און פֿון װעמען איז דער משיח געקומען פֿון דעם פֿלײש.
ווער איז איבער אַלע, גאָט געבענטשט אויף אייביק. אמן.
/9:6 ניט אַזױ װי דאָס װאָרט פֿון גאָט האָט ניט געװיזן. פֿאַר זיי זענען נישט
גאַנץ ישׂראל, װאָס זײַנען פֿון ישׂראל:
/9:7 און ניט, װײַל זײ זײַנען דאָס זאָמען פֿון אַבֿרהמען, זײַנען זײ אַלע קינדער;
אָבער, אין יצחק וועט גערופן ווערן דיין זאָמען.
/9:8 דאָס הײסט, די װאָס זײַנען קינדער פֿון פֿלײש, דאָס זײַנען ניט די
קינדער פון גאָט: אָבער די קינדער פון די צוזאָג זענען גערעכנט פֿאַר די
זוימען.
/9:9 װאָרום דאָס איז דאָס װאָרט פֿון צוזאָג: אין דער צײַט װעל איך קומען, און שׂרה
זאָל האָבן אַ זון.
/9:10 און ניט נאָר דאָס; אָבער ווען רבקה איז אויך טראָגעדיק געוואָרן דורך איינעם, אפילו דורך
אונדזער פאטער יצחק;
/9:11 װאָרום די קינדער זײַנען נאָך ניט געבאָרן געװאָרן, און האָבן ניט געטאָן קײן גוטס אָדער
בייז, אַז דער ציל פון גאָט לויט די וואַלן זאל שטיין, ניט פון
אַרבעט, אָבער פון דעם וואָס רופט;)
/9:12 מע האָט צו איר געזאָגט: דער עלטסטער זאָל דינען דעם ייִנגערן.
/9:13 אַזױ װי געשריבן: יעקב האָב איך ליב געהאַט, אָבער עֵשָׂו האָב איך פֿײַנט.
/9:14 װאָס זאָלן מיר דען זאָגן? איז עס אומגערעכטיקייט מיט גאָט? חלילה.
/9:15 װאָרום ער האָט געזאָגט צו משהן: איך װעל דערבאַרימען װעמען איך װעל דערבאַרימען, און
איך וועל רחמנות האבן אויף וועמען איך וועל רחמנות האבן.
/9:16 איז עס ניט פֿון דעם װאָס װיל, און ניט פֿון דעם װאָס לױפֿט, נאָר פֿון דעם
גאָט װאָס טוט רחמנות.
/9:17 װאָרום דער פּסוק זאָגט צו פַּרעהן: צו דעם זעלבן צװעק האָב איך
האט דיך אויפגעהויבן, כדי איך זאל ווייזן אין דיר מיין כוח, און מיין נאמען
זאל דערקלערט ווערן איבער דער גאנצער ערד.
/9:18 דרום האָט ער דערבאַרימט װעמען ער װעט דערבאַרימען, און װעמען ער װיל
פאַרגליווערט.
/9:19 װעסטו זאָגן צו מיר: װאָס טרעפֿט ער נאָך שולד? פאר ווער האט
אַנטקעגנשטעלנ זיך זיין וועט?
/9:20 ניין אָבער, מענטש, ווער ביסטו וואָס ענטפערט קעגן גאָט? זאָל די זאַך
געשאַפֿן זאָג צו דעם װאָס האָט עס געשאַפֿן: װאָס האָסטו מיך אַזױ געמאַכט?
/9:21 האָט ניט דער טעפּער מאַכט איבער דעם ליים, פֿון אײן שטיק צו מאַכן
כּלי צו כּבֿוד, און אַן אַנדערער פֿאַר שאַנד?
/9:22 וואָס אויב גאָט, וואָס איז גרייט צו ווייַזן זיין גרימצארן, און צו מאַכן באקאנט זיין מאַכט,
האט אויסגעהאלטן מיט פיל ליידן די כלים פון צארן צוגעפאסט צו
צעשטערונג:
/9:23 און ער זאָל באַקענען דעם עשירות פֿון זײַן פּראַכט אױף די כּלים פֿון
רחמנות, וואָס ער האָט פריער צוגעגרייט צו כבוד,
/9:24 אַפֿילו אונדז, װאָס ער האָט גערופֿן, ניט נאָר פֿון די ייִדן, נאָר אויך פֿון די
גויים?
/9:25 אַזױ װי ער האָט אױך געזאָגט אין אָזע: איך װעל זײ רופֿן מײַן פֿאָלק װאָס איז ניט געװען מײַן פֿאָלק
מענטשן; און איר באליבטע, וואס איז נישט געווען באליבט.
/9:26 און עס װעט זײַן, אין דעם אָרט װאָס מע האָט געזאָגט צו אים
זיי, איר זענט נישט מיין מענטשן; דאָרטן זאָל מען זיי גערופֿן ווערן קינדער פֿון
דער לעבעדיקער גאָט.
/9:27 און ישעיה שרײַט אױף ישׂראל, כאָטש די צאָל פֿון די קינדער
פֿון ישׂראל זאָל זײַן װי דער זאַמד פֿון ים, אַ איבערבלײַב װעט ניצול װערן;
/9:28 װאָרום ער װעט פֿאַרענדיקן די אַרבעט, און פֿאַרשניטן זי מיט גערעכטיקײט;
אַ קורץ אַרבעט וועט גאָט מאַכן אויף דער ערד.
/9:29 און אַזױ װי ישעיה האָט געזאָגט פריער: סײַדן גאָט פֿון שבֿות האָט אונדז איבערגעלאָזט אַ
זאָמען, מיר זענען געווען ווי סדום, און מיר זענען געווען ווי גאָמאָררהאַ.
9:30 וואָס זאָל מיר זאָגן? אז די גוים, וואס האבן נאכגעפאלגט נישט נאך
גערעכטיקייט, האָבן דערגרייכט צו גערעכטיקייט, אַפֿילו די גערעכטיקייט
וואָס איז פון אמונה.
/9:31 אָבער ישׂראל, װאָס האָט נאָכגעיאָגט דער תּוֹרה פֿון גערעכטיקײט, האָט ניט
דערגרייכט צו די משפט פון גערעכטיקייט.
/9:32 פֿאַר װאָס? ווייַל זיי געזוכט עס ניט דורך אמונה, אָבער ווי עס איז געווען דורך די
מעשים פון דער תורה. װאָרום זײ האָבן זיך געטראָפֿן אױף יענעם שטראָם;
/9:33 אַזױ װי געשריבן איז: זע, איך לײג אין צִיון אַ שטרױסשטײן און אַ פֿעלז פֿון
עבירה: און ווער סע גלויבט אין אים, וועט זיך ניט שעמען.
