התגלות
/21:1 און איך האָב געזען אַ נײַעם הימל און אַ נײַע ערד: פֿאַר דעם ערשטן הימל און דעם
ערשטער ערד זענען דורכגעגאנגען; און עס איז מער ניט געווען קיין ים.
/21:2 און איך, יוחנן, האָב געזען די הײליקע שטאָט, דאָס נײַע ירושלים, אַראָפּנידערן פֿון גאָט פֿון גאָט
הימל, צוגעגרייט ווי אַ כלה באַצירט פֿאַר איר מאַן.
/21:3 און איך האָב געהערט אַ גרױסער קָול פֿון הימל, אַזױ צו זאָגן: זע, דער מִשכּן
פֿון גאָט איז מיט מענטשן, און ער וועט וואוינען מיט זיי, און זיי וועלן זיין זיין
מענטשן, און גאָט אַליין וועט זיין מיט זיי, און זיין זייער גאָט.
/21:4 און גאָט װעט װישן אַלע טרערן פֿון זײערע אױגן; און עס וועט ניט זיין
מער טױט, ניט צער, און ניט געשרײ, און עס װעט ניט זײַן מער
ווייטיק: פֿאַר די ערשטע זאכן זענען דורכגעגאנגען.
/21:5 און דער װאָס איז געזעסן אױפֿן טראָן האָט געזאָגט: זע, איך מאַכן אַלץ נײַ. און
האָט ער צו מיר געזאָגט: שרײַב, װאָרום די דאָזיקע װערטער זײַנען אמת און געטרײַ.
/21:6 און ער האָט צו מיר געזאָגט: עס איז געשען. איך בין אַלף און תוו, דער אָנהייב און
דער סוף. איך וועל געבן דעם וואָס איז דאָרשטיק פון דעם קוואל פון די
                                     וואַסער פון לעבן פריי.
/21:7 דער װאָס מנצח װעט אַלץ אַרבן; און איך וועל זיין זיין גאָט, און
                                        ער װעט זײַן מײַן זון.
/21:8 אָבער די מוראדיקע און אומגלויביקע, און אומגלויבלעכע, און מערדער, און
זונות, און מכשפים, און געטער, און אַלע ליגנערס, וועט האָבן
זייער טייל אין דער אָזערע וואָס ברענט מיט פייער און שוועבל: וואָס איז
                                             דע ר צװײטע ר טויט .
/21:9 און עס איז געקומען צו מיר אײנער פֿון די זיבן מלאכים װאָס האָבן געהאַט די זיבן שפּײַלן
פול מיט די זיבן לעצטע מכות, און גערעדט מיט מיר, אַזוי צו זאָגן: קום אַהער,
איך וועל דיר ווייזן די כלה, די ווייב פון לאם.
/21:10 און ער האָט מיך אַװעקגעפֿירט אין גײַסט אױף אַ גרױסן און הויך באַרג, און
האָט מיר געוויזן אַז גרויס שטאָט, די הייליק ירושלים, אראפנידערן פון הימל
                                                           פֿון גאָט,
/21:11 מיט די פּראַכט פֿון גאָט, און איר ליכט איז געװען װי אַ שטײן
טײַער, אַפילו ווי אַ דזשיספּער שטיין, קלאָר ווי קריסטאַל;
/21:12 און האָט געהאַט אַ מױער גרױסע און הױכע, און האָט געהאַט צוועלף טױערן, און בײַ די טױערן.
צוועלף מלאכים, און נעמען אָנגעשריבן אויף זיי, וואָס זענען די נעמען פון די
    צוועלף שבטים פֿון די קינדער פֿון ישׂראל:
/21:13 אין מזרח דרײַ טױערן; אין צפון דרײַ טויערן; אויף די דרום דריי
                    טויערן; און אין מערב דרײַ טױערן.
/21:14 און די מױער פֿון דער שטאָט האָט געהאַט צװעלף יסודות, און אין זײ די נעמען
                    פון די צוועלף שליחים פון די לאם.
/21:15 און דער װאָס האָט מיט מיר גערעדט, האָט געהאַט אַ גילדערנעם שטאַנג צו מעסטן די שטאָט, און
                               אירע טױערן, און אירע מױער.
/21:16 און די שטאָט איז געלעגן פֿירעקעכדיק, און די לענג איז גרױס װי דער
און ער האָט אָפּגעמאָסטן די שטאָט מיט דעם שטאַנג, צוועלף טױזנט
פורלאָנגס. די לענג און די ברייט און די הייך פון עס זענען גלייַך.
/21:17 און ער האָט אָפּגעמאָסטן איר מױער, הונדערט און פֿיר און פֿערציק אײלן;
לױט דער מאָס פֿון אַ מענטשן, דאָס הײסט, פֿון דעם מלאך.
/21:18 און דער בנין פֿון איר מױער איז געװען פֿון יאַשפּיז, און די שטאָט איז געװען רײן
                                 גאָלד, ווי צו קלאָר גלאז.
/21:19 און די יסודות פֿון דער שטאָט מויער זײַנען געװען באַצירט מיט אַלע
שטייגער פון טייערע שטיינער. דער ערשטער יסוד איז געווען דזשאַספּער; די צווייטע,
סאַפייער; די דריטע, אַ כאַלסעדאָניע; דער פערט, אַן שמאַראַגד;
/21:20 דער פֿינפֿטער, סאַרדאָניקס; דער זעקסטער, סאַרדיוס; דער זיבעטער, טשריסאָליטע; די
אַכט, בעריל; דער נײנטער, א טאפאז; דער צענט, אַ טשריסאָפּראַסוס; די
עלפט , א דזשאסינט ; דע ר צװעלפטער , א ן אמעטיסט .
/21:21 און די צוועלף טױערן זײַנען געװען צװעלף פערל;
פּערל: און די גאַס פון דער שטאָט איז געווען ריין גאָלד, ווי אַ טראַנספּעראַנט
                                                                    גלאז.
/21:22 און איך האָב אין אים ניט געזען קײן טעמפּל, װאָרום יהוה גאָט דער אַלמעכטיקער און דאָס לאם זײַנען
                                                דער היכל דערפון.
/21:23 און די שטאָט האָט ניט געדאַרפֿט דער זון, און ניט די לבנה, צו שײַנען אין.
עס: פֿאַר די כבוד פון גאָט האט ליכט עס, און די לאם איז די ליכט
                                                                דערפון.
/21:24 און אין איר ליכט זאָלן גײן די פֿעלקער פֿון די געהאָלפֿן;
און די מלכים פֿון דער ערד ברענגען אין איר זייער פּראַכט און כּבֿוד.
/21:25 און איר טױערן זאָלן גאָר ניט פֿאַרמאַכט װערן בײַ טאָג, װאָרום עס װעט זײַן
                                              קיין נאַכט דאָרט.
/21:26 און זײ װעלן אַרײַנברענגען אין איר די פּראַכט און כּבֿוד פֿון די פֿעלקער.
/21:27 און עפּעס װאָס פֿאַראומרײניקט זאָל ניט אַרײן אין איר.
און ניט אַלץ װאָס טוט אַ תּוֹבֿה, אָדער מאַכט אַ ליגן, נאָר די װאָס
      זענען געשריבן אין די לאם ס בוך פון לעבן.