התגלות
/18:1 און נאָך די דאָזיקע זאַכן האָב איך געזען אַן אַנדער מלאך אַראָפּגענידערט פֿון הימל
גרויס מאַכט; און די ערד איז ליכטיק געוואָרן מיט זײַן פּראַכט.
/18:2 און ער האָט שטאַרק געשריגן מיט אַ שטאַרקן קָול, אַזױ צו זאָגן: דאָס גרױסע איז בבֿל
געפֿאַלן, איז געפֿאַלן, און איז געװאָרן אַ װױנונג פֿון שדים, און פֿאַר אַ הױז
פֿון איטלעכן שלעכטן גײַסט, און אַ שטײַג פֿון יעטװעדער אומרײנעם און שנאהדיקן פֿױגל.
/18:3 װאָרום אַלע פֿעלקער האָבן געטרונקען פֿון דעם װײַן פֿון גרימצאָרן פֿון איר זנות,
און די מלכים פֿון דער ערד האָבן זנות מיט איר, און די
סוחרים פון דער ערד זענען רייך געווארן דורך איר שפע
                                                        דעליקאַסיז.
/18:4 און איך האָב געהערט אַן אַנדער קָול פֿון הימל, אַזױ צו זאָגן: גײ אַרױס פֿון איר, מײַן!
מענטשן, כּדי איר זאָלט ניט אָנטייל נעמען אין אירע זינד, און אַז איר זאָלט ניט באַקומען
                                                           אירע מכות.
/18:5 װאָרום אירע זינד האָבן דערגרײכט ביזן הימל, און גאָט האָט איר געדענקט
                                                              אומרעכט.
/18:6 באַלוינונג איר, אַזױ װי זי האָט דיר באַלױנען, און טפּלער צו איר טאָפּל
לױט אירע מעשׂים: אין דעם בעכער װאָס זי האָט אָנגעפֿילט, פֿיל צו איר
                                                                טאָפּל.
/18:7 װיפֿל זי האָט זיך געערלעכט, און אַזױ פֿיל געלעבט
גיב איר מאַטערן און צער, װאָרום זי זאָגט אין איר האַרצן: איך זיץ אַ מלכּה,
און איך בין נישט קיין אלמנה, און איך וועל נישט זען קיין צער.
/18:8 דרום װעלן קומען אירע פּלאָגן אין אײן טאָג, טױט און טרויער, און
הונגער; און זי זאָל פֿאַרברענט װערן אין פֿײַער, װאָרום שטאַרק איז דער
                                האר גאָט וואס ריכטער איר.
/18:9 און די מלכים פֿון דער ערד װאָס האָבן מזנה געװען און געלעבט
געשמאק מיט איר, זאלן זי וויינען, און קלאָגן אויף איר, ווען זיי
                  וועט זען דעם רויך פון איר ברענען,
/18:10 שטײט פֿון דער װײַטן פֿון מורא פֿאַר איר פּײַניקונג, אַזױ צו זאָגן: װײ, װײ װאָס
גרויס שטאָט בבל, די שטאַרק שטאָט! װאָרום אין אײן שעה איז דײַן משפּט
                                                                  קומען.
/18:11 און די סוחרים פֿון דער ערד װעלן װײנען און טרויערן איבער איר; פֿאַר קיין מענטש
                                     קויפט מער זייער סחורה:
/18:12 די סחורה פֿון גאָלד, און זילבער, און טײַערע שטײנער, און פֿון פּערל,
און לײַנען, און פּורפּל, און זײַד, און װערמילרױט, און אַל דײַן האָלץ,
און אַלע כּלים פֿון העלפאַנדביין, און אַלע כּלים פֿון די טײַערסטע
האָלץ, און קופּער, און אייַזן, און מירמלשטיין,
/18:13 און צימערינג, און ריחות, און זאַלב, און װײַרױך, און װײַן, און
אײל, און מעל, און װײץ, און בהמות, און שאָף, און פֿערד, און
רײַטװאָגן, און קנעכט, און נשמות פֿון מענטשן.
/18:14 און די פֿרוכט װאָס דײַן זעל האָט באַגערט, זײַנען אַװעקגעגאַנגען פֿון דיר, און
אַלץ װאָס איז געװען געשמאַק און גוט, איז אָפּגעקערט פֿון דיר, און דו
                                װעסט זײ מער ניט געפֿינען.
/18:15 די סוחרים פֿון די דאָזיקע זאַכן װאָס זײַנען דורך איר רײַך געװאָרן, װעלן באַשטײן
פֿון דער װײַטן פֿון פחד פֿון איר פּײַניקונג, געװײן און געװײנט,
/18:16 און האָט געזאָגט: װײ, װײ, די גרױסע שטאָט, װאָס איז געװען אָנגעטאָן אין לײַנען;
און פּורפּל, און שאַרלעכ רויט, און באַצירט מיט גאָלד, און טייַער שטיינער, און
                                                                    פערל!
/18:17 װאָרום אין אײן שעה איז אַזױ גרױס עשירות פֿאַרשלאָגן. און יעדער שיפט-מאַכער,
און די גאַנצע קאָמאַנדע מיט שיפֿן, און מאַטראָסן, און אַלע װאָס האַנדלן מיטן ים,
                                                     געשטאנען װײט,
/18:18 און זײ האָבן געשריגן, װי זײ האָבן געזען דעם רויך פֿון איר ברענען, אַזױ צו זאָגן: װאָס איז אַ שטאָט?
                              ווי אין דער גרויסער שטאָט!
/18:19 און זײ האָבן געװאָרפֿן שטױב אױף זײערע קעפּ, און האָבן געשריגן, געװײן און געװײנט;
אַזוי צו זאָגן: וויי, וויי, די גרויס שטאָט, אין וואָס זיי זענען רייך אַלע וואָס האט
שיפן אין די ים ווייַל פון איר טייַער! װאָרום אין אײן שעה איז זי
                                                     געמאכט וויסט.
/18:20 פֿרײ זיך איבער איר, דו הימל, און איר הײליקע שליחים און נביאים; פֿאַר
              גאָט האָט דיך נוקם געווען אויף איר.
/18:21 און אַ שטאַרקער מלאך האָט אױפֿגענומען אַ שטײן אַזױ װי אַ גרױסער מילשטײן, און האָט אים אַװעקגעװאָרפֿן.
אין ים אַריין, אַזוי צו זאָגן: אַזוי מיט גוואַלד וועט די גרויסע שטאָט בבל
װערט אַראָפּגעװאָרפֿן, און מע װעט מער ניט געפֿינען.
/18:22 און דער קָול פֿון האַרפּער, און קלאַנגען, און פֿון פּיפּער, און טרומפּעטערן,
אין דיר וועט מען מער נישט הערן; און קיין בעל מלאכה, פון וועלכער
מעשׂה װעט ער זײַן, װעט מער אין דיר געפֿונען װערן; און דער קלאנג פון א
     אין דיר וועט מען מער נישט הערן מילשטיין;
/18:23 און דאָס ליכט פֿון אַ ליכט װעט מער ניט שײַנען אין דיר; און די
דער קָול פֿון דעם חתן און פֿון דער כּלה זאָל מער ניט געהערט װערן
אין דיר, װאָרום דײַנע סוחרים זײַנען געװען די גרױסע מענטשן פֿון דער ערד; פֿאַר דורך דיין
     כישוף זענען אלע פעלקער פארפירט געווארן.
/18:24 און אין איר איז געפֿונען געװאָרן דאָס בלוט פֿון נבֿיאים, און פֿון קדושים, און פֿון אַלע
וואָס זענען דערשלאָגן געוואָרן אויף דער ערד.