התגלות
/17:1 און עס איז געקומען אײנער פֿון די זיבן מלאכים װאָס האָבן געהאַט די זיבן שפּעללען, און
האָט גערעדט מיט מיר, און צו מיר געזאָגט: קום אַהער; איך וועל דיר ווייזן דעם
משפט פון די גרויס זונה וואָס זיצט אויף פילע וואסערן:
/17:2 מיט וועמען די מלכים פֿון דער ערד האָבן זנות געטאָן, און די
די באַװוינער פֿון דער ערד זײַנען שיכור געװאָרן פֿון איר װײַן
                                                                    זנות.
/17:3 און ער האָט מיך אַװעקגעפֿירט אין דעם גײַסט אין מדבר, און איך האָב געזען אַ
פרוי זיצן אויף אַ שאַרלעכ רויט בונט חיה, פול פון נעמען פון בלאַספאַמי,
                           מיט זיבן קעפ און צען הערנער.
/17:4 און די פֿרױ איז געװען אָנגעטאָן אין פּורפּל און װערמילרױט, און אָנגעטאָן מיט
גאָלד און טייַער שטיינער און פערל, מיט אַ גאָלדען גלעזל אין איר האַנט
פֿול מיט אומװערדיקײטן און אומרײנקײט פֿון איר זנות:
/17:5 און אױף איר שטערן איז געװען אָנגעשריבן אַ נאָמען: מיסטעריע, בבֿל די גרױסע,
די מוטער פון זונות און אַבאַמאַניישאַנז פון דער ערד.
/17:6 און איך האָב געזען די פֿרױ שיכּורן פֿון בלוט פֿון די קדושים, און פֿון דעם
בלוט פון די מאַרטערז פון יאָשקע: און ווען איך געזען איר, איך געחידושט מיט גרויס
                                                    אַדמעריישאַן.
/17:7 און דער מלאך האָט צו מיר געזאָגט: פֿאַר װאָס האָסטו זיך געחידושט? איך וועל דערציילן
די מיסטעריע פֿון דער פֿרױ, און פֿון דער בהמה װאָס טראָגט זי, װאָס
                      האט די זיבן קעפ און צען הערנער.
/17:8 די חיה װאָס דו האָסט געזען איז געװען און איז ניט; און זאָל אַרױסגײן פֿון דעם
די גרוב פון די דנאָ, און גיין אין פאַרדאָרבן, און די וואָס זיצן אויף דער ערד
וועט ווונדער, וועמענס נעמען זענען נישט געשריבן אין דעם בוך פון לעבן פון די
יסוד פון דער וועלט, ווען זיי זען די חיה וואָס איז געווען און איז
                                              ניט, און נאָך איז.
/17:9 און דאָ איז דער מיינונג װאָס האָט חכמה. די זיבן קעפ זענען זיבן
                      בערג, אויף וועלכע די פרוי זיצט.
/17:10 און עס זענען זיבן מלכים: פֿינף זײַנען געפֿאַלן, און אײנער איז, און דער אַנדערער איז
נאך נישט קומען; און אַז ער קומט, דאַרף ער פאָרזעצן אַ קורצן אָרט.
/17:11 און די חיה װאָס איז געװען און איז ניט, זי איז די אַכט, און איז פֿון דעם
                       זיבן, און גייט אין פארדארבונג.
/17:12 און די צען הערנער װאָס דו האָסט געזען, זײַנען צען מלכים װאָס האָבן אױפֿגענומען
נאָך קיין מלכות; אָבער באַקומען מאַכט ווי מלכים איין שעה מיט די חיה.
/17:13 די האָבן אײן מיינונג, און זײ װעלן געבן זײער מאַכט און שטאַרקײט צו דעם
                                                                      חיה.
/17:14 די דאָזיקע װעלן מלחמה מאַכן מיט דעם לאם, און דאָס לאם װעט זײ איבערקערן.
װאָרום ער איז דער האר פֿון די האַרן, און דער מלך פֿון די מלכים, און די װאָס מיט אים
זענען גערופן, און אויסדערוויילט, און געטרייַ.
/17:15 און ער האָט צו מיר געזאָגט: דאָס װאַסער װאָס דו האָסט געזען, װוּ די זונה.
זיצט, פעלקער, און פאלק, און אומות, און לשונות.
/17:16 און די צען הערנער װאָס דו האָסט געזען אױף דער בהמה, די װעלן פֿײַנט האָבן די
זונה, און וועט זי מאַכן וויסט און נאַקעט, און וועט עסן איר פלייש,
                        און פֿאַרברענט זי מיט פֿײַער.
/17:17 װאָרום גאָט האָט אַרײַנגעטאָן אין זײערע הערצער צו מקיים זײַן זײַן װילן, און צו פֿאַרשטײן
געבן זייער מלכות צו דער חיה, ביז די ווערטער פון גאָט וועט זיין
                                                                  מקוים.
/17:18 און די פֿרױ װאָס דו האָסט געזען איז די גרױסע שטאָט װאָס קיניגט איבער
                                      די מלכים פֿון דער ערד.