התגלות
/16:1 און איך האָב געהערט אַ גרױסער קָול פֿון דעם היכל זאָגן צו די זיבן מלאכים:
גײ אײַערע װעגן, און גיסט אױס די שפּײַלן פֿון דעם גרימצאָרן פֿון גאָט אױף דער ערד.
/16:2 און דער ערשטער איז געגאַנגען, און האָט אױסגעגאָסן זײַן פֿלעקל אױף דער ערד; און דארט
געפאלן אויף די מענטשן וואָס האָבן דעם צייכן פון די
חיה, און אויף די וואס האבן זיך געבוקט צו זיין בילד.
/16:3 און דער צװײטער מלאך האָט אױסגעגאָסן זײַן קאָרעל אױפֿן ים; און עס איז געווארן ווי
דאָס בלוט פֿון אַ טױטן, און איטלעכער לעבעדיקער זעל איז געשטאָרבן אין ים.
/16:4 און דער דריטער מלאך האָט אױסגעגאָסן זײַן קאָרעל אױף די טײַכן און קװאַלן פֿון
וואסערן; און זײ זײַנען געװאָרן בלוט.
/16:5 און איך האָב געהערט דעם מלאך פֿון די װאַסערן זאָגן: דו ביסט גערעכט, גאָט,
וואָס איז, און איז געווען, און וועט זיין, ווייַל דו האָסט אַזוי געמשפט.
/16:6 װאָרום דאָס בלוט פֿון קדושים און נבֿיאים האָבן זײ פֿאַרגאָסן, און דו האָסט געגעבן
זיי בלוט צו טרינקען; ווארים זיי זענען ווערט.
/16:7 און איך האָב געהערט אַן אַנדערער פֿון מזבח זאָגן: אַזױ, האַר גאָט אַלמעכטיקער!
אמת און צדיק זענען דײַנע משפּטים.
/16:8 און דער פֿערטער מלאך האָט אױסגעגאָסן זײַן שפּול אױף דער זון; און מאַכט איז געווען
געגעבן אים צו פאַרברענען מענטשן מיט פייער.
/16:9 און מענטשן זײַנען פֿאַרברענט געװאָרן מיט גרױסער היץ, און האָבן געשלאָגן דעם נאָמען פֿון גאָט.
וואָס האָט מאַכט איבער די דאָזיקע פּלאָגן, און זיי האָבן תשובה געטאָן ניט אים צו געבן
כבוד.
/16:10 און דער פֿינפֿטער מלאך האָט אױסגעגאָסן זײַן שפּול אױפֿן זיץ פֿון דער בהמה; און
זײַן מלכות איז געווען פֿול מיט פֿינצטערניש; און זײ האָבן געקראָגן זײערע צונג
ווייטיק,
/16:11 און האָט געשלאָגן דעם גאָט פֿון הימל פֿון װעגן זײערע פּײַן און זײערע געשװאָרן,
און האָט ניט תשובה געטאָן אויף זייערע מעשים.
/16:12 און דער זעקסטער מלאך האָט אױסגעגאָסן זײַן קאָרעל אױפֿן גרױסן טײַך פרת;
און איר װאַסער איז פֿאַרטריקנט געװאָרן, אַזױ װי דער װעג פֿון די מלכים פֿון דער שטאָט
מזרח קען זיין צוגעגרייט.
/16:13 און איך האָב געזען דרײַ אומרײנע גײַסטער װי זשאַבען אַרױסגײן פֿון מױל פֿון דעם
שלאנג, און פֿון דעם מױל פֿון דער בהמה, און פֿון דעם מױל פֿון דער חיה
פאלשע נביא.
/16:14 װאָרום דאָס זײַנען די גײַסטער פֿון שדים, װאָס טוען װוּנדער, װאָס גײען אַרױס
צו די מלכים פֿון דער ערד און פֿון דער גאַנצער וועלט, זיי צו זאַמלען
די שלאַכט פון יענעם גרויסן טאָג פון גאָט דער אלמעכטיקער.
/16:15 זע, איך קום װי אַ גנבֿ. וואויל איז דער וואָס וואַך און היטן זיין
מלבושים, כדי ער זאָל נישט גיין נאַקעט, און זיי וועלן זען זיין בושה.
/16:16 און ער האָט זײ אײַנגעזאַמלט אין אַן אָרט װאָס הײסט אױף העברעיִש
אַרמאַגעדדאָן.
/16:17 און דער זיבעטער מלאך האָט אױסגעגאָסן זײַן שפּול אין דער לופט; און עס איז געקומען א
גרויס קול פון דעם היכל פון הימל, פון דעם שטול, אַזוי צו זאָגן: עס איז
געטאן.
/16:18 און עס זײַנען געװען קולות, און דונערן, און בליץ; און עס איז געווען א
גרויס ערדציטערניש, אַזאַ ווי ניט געווען זינט מענטשן זענען געווען אויף דער ערד, אַזוי
גוואַלדיק אַן ערדציטערניש, און אַזוי גרויס.
/16:19 און די גרויסע שטאָט איז צעטיילט געװאָרן אין דרײַ טיילן, און די שטעט פֿון דער
פֿעלקער זײַנען געפֿאַלן, און די גרויסע בבל איז געקומען אין דערמאָנונג פֿאַר גאָט, צו געבן
צו איר דער בעכער פון ווייַן פון די גרימצארן פון זיין גרימצארן.
/16:20 און איטלעכער אינזל איז אַנטלױפֿן, און די בערג האָבן זיך ניט געפֿונען.
/16:21 און עס איז געפֿאַלן אױף די מענטשן אַ גרױסער האָגל פֿון הימל, איטלעכער שטײן אַרום
די וואָג פֿון אַ טאַלאַנט, און מענטשן האָבן געשלעסט גאָט פֿון װעגן דער פּלאָג
דער האָגל; װאָרום איר פּלאָג איז געװען זײער גרױס.
