התגלות
/5:1 און איך האָב געזען אין דער רעכטער האַנט פֿון דעם װאָס איז געזעסן אױפֿן טראָן אַ בוך פֿאַרשריבן
אינעווייניק און אויף די צוריק, געחתמעט מיט זיבן סתימות.
/5:2 און איך האָב געזען אַ שטאַרקן מלאך, װאָס האָט אױסגערופֿן מיט אַ הױכן קָול, װאָס איז װערט צו
עפֿענען דאָס בוך, און פֿאַרלירן אירע סתימות?
/5:3 און קײן מענטש אין הימל, און ניט אויף דער ערד, און ניט אונטער דער ערד, האָט געקענט
עפנט דאָס בוך, ניט צו קוקן אויף אים.
/5:4 און איך האָב געװײנט, װײַל קײן מענטש איז ניט געפֿונען געװאָרן װערט צו עפֿענען און לייענען דעם
בוך, ניט צו קוקן אויף אים.
/5:5 און איינער פֿון די עלטסטע האָט צו מיר געזאָגט: װײנט ניט; זע, דער לײב פֿון דעם
שבֿט יהודה, דער וואָרצל פֿון דוד, האָט געוואָלט עפֿענען דאָס בוך, און
צו פארלירן אירע זיבן סתימות.
/5:6 און איך האָב געזען, ערשט אין מיטן טראָן און פֿון די פֿיר
בהמות, און צווישן די זקנים איז געשטאנען א לאם אזוי ווי עס איז געווען
געהרגעט, מיט זיבן הערנער און זיבן אויגן, וואָס זענען די זיבן גייסטער פון
גאָט האָט געשיקט אין דער גאַנצער ערד.
/5:7 און ער איז געקומען, און האָט גענומען דאָס בוך פֿון דער רעכטער האַנט פֿון דעם װאָס איז געזעסן אױף אים
דעם טראָן.
/5:8 און אַז ער האָט גענומען דאָס בוך, די פֿיר בהמות, און פֿיר און צװאַנציק
זקנים געפאלן אַראָפּ פֿאַר די לאם, מיט יעדער איינער פון זיי האַרפּס, און
גילדענע ווייאַלז פול מיט רייעך, וואָס זענען די תפילות פון הייליקע.
/5:9 און זײ האָבן געזונגען אַ נײַ געזאַנג, אַזױ צו זאָגן: דו ביסט װערט צו נעמען דאָס בוך, און
צו עפֿענען אירע סתימות, װאָרום דו ביסט דערשלאָגן געװאָרן, און האָסט אונדז אױסגעלײזט
גאָט דורך דיין בלוט פֿון יעדער משפּחה, און צונג, און מענטשן, און
פאָלק;
/5:10 און האָסט אונדז געמאַכט פֿאַר מלכים און כּהנים צו אונדזער גאָט, און מיר װעלן קיניגן אױף
די ערד.
/5:11 און איך האָב געזען, און איך האָב געהערט דאָס קָול פֿון פֿיל מלאכים רונד אַרום
טראָן און די בהמות און די זקנים, און די צאָל פון זיי איז געווען צען
טויזנט מאל צען טויזנט, און טויזנטער פון טויזנטער;
/5:12 אַזױ צו זאָגן מיט אַ הױכן קָול: װערט איז דאָס לאַם װאָס איז דערשלאָגן געװאָרן צו נעמען
מאַכט, און עשירות, און חכמה, און שטאַרקייט, און כּבֿוד, און כבוד, און
בענטשונג.
/5:13 און יעטװעדער באַשעפעניש װאָס אין הימל, און אױף דער ערד, און אונטער דער
ערד, און אַזעלכע, װאָס אין ים, און אַלץ װאָס אין זײ, האָב איך געהערט
אַזוי צו זאָגן: ברכה און כּבֿוד, און כבוד און מאַכט, זאָל זיין צו אים
זיצט אויף דעם שטול, און צו די לאם אויף אייביק און אייביק.
/5:14 האָבן די פֿיר בהמות געזאָגט: אָמן. און די פֿיר און צװאַנציק זקנים זײַנען אַראָפּגעפֿאַלן
און זיך געבוקט צו אים, וואָס לעבט אויף אייביק און אייביק.
