התגלות
/4:1 נאָך דעם האָב איך געקוקט, ערשט אַ טיר איז געעפֿנט געװאָרן אין הימל;
דער ערשטער קָול װאָס איך האָב געהערט, איז געװען װי פֿון אַ שופר, װאָס רעדט מיט מיר;
װאָס האָט געזאָגט: קום אַרױף אַהער, און איך װעל דיר װײַזן װאָס זאָל זײַן
נאכדעם .
/4:2 און תיכף בין איך געװען אין גײַסט, ערשט אַ טראָן איז אַרײַנגעשטעלט געװאָרן
הימל, און איינער איז געזעסן אויף דעם שטול.
/4:3 און דער װאָס איז געזעסן, האָט צוקוקן װי אַ יאַשפּיז און אַ סאַרדיןשטײן;
רונד אַרום דעם שטול איז געווען אַ רעגנבויגן, אין דערזען ווי אַן
שמאַראַגד.
/4:4 און רונד אַרום דעם טראָן זײַנען געװען פֿיר און צװאַנציק זיצן;
זיצ ן הא ב אי ך געזע ן זיצ ן פי ר או ן צװאנצי ק זקנים , אנגעטא ן אי ן װײס ע קלײדער ;
און זיי האָבן געהאַט אויף זייערע קעפּ גילדערנע קרוינען.
/4:5 און פֿון טראָן זײַנען אַרױסגעגאַנגען בליץ און דונערן און קולות;
און עס זײַנען געװען זיבן פֿײַער־לעמערן, װאָס האָבן געברענט פֿאַר דעם טראָן
די זיבן גייסטער פון גאָט.
/4:6 און פֿאַר דעם טראָן איז געװען אַ ים פֿון גלעזער אַזױ װי אַ קריסטאַל;
אין מיטן טראָן, און רונד אַרום דעם טראָן, זײַנען געווען פֿיר בהמות
פול מיט אויגן פאר און הינטער.
/4:7 און די ערשטע חיה איז געװען װי אַ לײב, און די צװײטע חיה אַזױ װי אַ קאַלב,
און די דריטע חיה האָט געהאַט אַ פּנים ווי אַ מענטש, און די פֿערטע חיה איז געווען ווי אַ
פליענדיק אָדלער.
/4:8 און די פֿיר בהמות האָבן געהאַט זעקס פֿליגלען אַרום אים איטלעכער; און זיי זענען געווען
פול מיט אויגן אינעווייניק: און זיי רוען ניט טאָג און נאַכט, אַזוי צו זאָגן: הייליק!
הייליק, הייליק, יהוה גאָט דער אלמעכטיקער, וואָס איז געווען, און איז, און וועט קומען.
/4:9 און אַז די בהמות געבן כבוד און כּבֿוד און אַ דאַנק דעם װאָס איז געזעסן
אויף דעם שטול, וואָס לעבט אויף אייביק און אייביק,
/4:10 די פֿיר און צװאַנציק עלטסטע פֿאַלן אַראָפּ פֿאַר דעם װאָס איז געזעסן אױפֿן טראָן;
און זיך בוקן דעם וואָס לעבט אויף אייביק און אייביק, און וואַרפן זייערע קרוינען
פארן שטול, און געזאגט:
/4:11 דו ביסט ווערט, גאָט, צו באַקומען כבוד און כּבֿוד און מאַכט;
האָסט אַלע זאַכן באַשאַפֿן, און פֿאַר דײַן פֿאַרגעניגן זײַנען זיי און זײַנען באַשאַפֿן געוואָרן.
