תהלים
/144:1 געלויבט איז גאָט מײַן שטאַרקײט, װאָס לערנט מײַנע הענט אין מלחמה, און מײַנע
פינגער צו קעמפן:
/144:2 מײַן גוטס, און מײַן פֿעסטונג; מייַן הויך טורעם, און מיין מציל; מיין
שילד, און דער אין וועמען איך צוטרוי; װאָס אונטערטעניק מײַן פֿאָלק אונטער מיר.
/144:3 גאָט, װאָס איז דער מענטש, אַז דו קענסט אים! אָדער דער זון פון מענטש,
אַז דו האָסט אים גערעכנט!
/144:4 װי אַ נישטיקײט איז דער מענטש, װי אַ פֿאַרגײענדיק שאָטן זײַנען זײַנע טעג.
/144:5 בויג דײַן הימל, גאָט, און קום אַראָפּ, רירט אָן די בערג, און זײ
וועט רייכערן.
/144:6 גײ אַרױס אַ בליץ, און צעשפּרײט זײ;שיסן אַרױס דײַנע פֿײַלן, און
צעשטערן זיי.
/144:7 שיק דײַן האַנט פֿון אױבן; ראטעװעט מיך, און מציל מיך פון גרױסע װאםערן,
פון דער האַנט פון פרעמדע קינדער;
/144:8 זײַן מױל רעדט נישטיקײט, און זײער רעכטע האַנט איז אַ רעכטער האַנט
שקר.
/144:9 אַ נײַ געזאַנג װעל איך דיר, גאָט, זינגען, אױף אַ פּסח און אַ
מכשיר פון צען סטרים וועל איך דיר לויבן.
/144:10 ער איז דער װאָס גיט הילף די מלכים, דער װאָס מציל זײַן דָוִדן
קנעכט פון דער שעדלעך שווערד.
/144:11 באַרײַ מיך, און מציל מיך פֿון דער האַנט פֿון פֿרעמדע קינדער װאָס זײער מױל
רעדט נישטיקייט, און זייער רעכטע האַנט איז אַ רעכטער האַנט פֿון שקר.
/144:12 כּדי אונדזערע זין זאָלן זײַן װי אױסגעװאַקסענע געוויקסן אין זײער יוגנט; אַז אונדזער
טעכטער זאלן זײן װי װינקעלע שטײנער, געפאלן נאך דער דומה פון א
פּאַלאַץ:
/144:13 כּדי אונדזערע זאַמען זאָלן זײַן פֿול, מיט אַלע משפּחות;
שעפּס קענען ברענגען אַרויס טויזנטער און צען טויזנט אין אונדזער גאסן:
/144:14 כּדי אונדזערע רינדער זאָלן שטאַרק זײַן צו אַרבעטן; אַז ס\'איז נישטא קיין איינברעך און אויך נישט
ארויס גיין; אַז ס\'זאָל נישט באַקלאָגן זיך אין אונדזערע גאַסן.
/144:15 גליקלעך איז דאָס פֿאָלק, דאָס איז אין אַזאַ פֿאַל: יאָ, גליקלעך דאָס פֿאָלק,
וועמענס גאָט איז יהוה.
