תהלים
/140:1 זײַ מיך מציל, גאָט, פֿון דעם בײזן מאַן, היט מיך פֿון דעם גבֿיר;
/140:2 װאָס פֿאַרטראַכטן אומגליק אין זײער האַרצן; תּמיד זײַנען זײ אײַנגעזאַמלט
צוזאַמען פֿאַר מלחמה.
/140:3 װי אַ שלאַנג האָבן זײ געשאַרפֿט זײערע צונג; אַדדערס סם איז
אונטער זײערע ליפּן. סלע.
/140:4 היט מיך, גאָט, פֿון די הענט פֿון די רשָעים; היט מיך פון די
גוואַלדיק מענטש; װע ר ע ם האב ן זי ך געװאל ט אומקער ן מײ ן גאנג .
/140:5 די פֿרעמדע האָבן באַהאַלטן פֿאַר מיר אַ שטריק, און שנורן; זיי האָבן אויסגעשפּרייט אַ נעץ דורך
די וועג; זיי האָבן מיר געשטעלט דזשינס. סלע.
/140:6 איך האָב געזאָגט צו גאָט: דו ביסט מײַן גאָט;הערט מײַן קָול
געבעט, גאָט.
/140:7 גאָט יהוה, די שטאַרקײט פֿון מײַן ישועה, האָסט צוגעדעקט מײַן קאָפּ
אין טאָג פון שלאַכט.
/140:8 גיב ניט, גאָט, די תאוות פֿון די רשָעים, װײַטער ניט זײַנע רשָעים.
מיטל; טאָמער זיי דערהויבן זיך. סלע.
/140:9 דעם קאָפּ פֿון די װאָס אַרומרינגלען מיך, זאָל דאָס אומגליק
זייערע אייגענע ליפּן דעקן זיי.
/140:10 זאָלן אױף זײ פֿאַלן ברענעדיקע קוילן, אין פֿײַער זאָלן זײ אַרײַנװאַרפֿן; אין
טיפע גרוב, אז זײ שטײען ניט װידער אויפ.
/140:11 זאָל ניט באַפֿעסטיקט װערן אַ שלעכטער רעדנער אױף דער ערד: די בײזע װעט יאָגן
גוואַלדיק מענטש צו אָוווערטראָו אים.
/140:12 איך װײס, אַז יהוה װעט היטן די ענטפֿער פֿון די געפֿילן און די
רעכט פון די אָרעם.
/140:13 פֿאַר װאָר, די צדיקים װעלן דאַנקען דײַן נאָמען;
וואוינען אין דיין פנים.
