תהלים
/138:1 איך װעל דיך לױבן מיט מײַן גאַנצן האַרצן, פֿאַר די געטער װעל איך זינגען
לויב צו דיר.
/138:2 איך װעל זיך בוקן צו דײַן הײליקן טעמפּל, און לױבן דײַן נאָמען פֿון װעגן דײַן
חֶסֶד אוּן פוּן דייַן אֶמת, וואָרעם דוּ האָסט געמאַכט דייַן וואָרט
איבער דײַן גאַנצן נאָמען.
/138:3 אין טאָג װאָס איך האָב געשריען האָסטו מיר געענטפֿערט, און מיך געשטערט מיט
שטאַרקייט אין מיין נשמה.
/138:4 אַלע מלכים פֿון דער ערד װעלן דיך לױבן, גאָט, װען זײ הערן דעם
ווערטער פון דיין מויל.
/138:5 יאָ, זײ װעלן זינגען אין די װעגן פֿון גאָט, װאָרום גרויס איז די פּראַכט פֿון גאָט.
דער האר.
/138:6 כאָטש גאָט איז הױך, האָט ער זיך געהיט צו די נידריגע, אָבער די
שטאָלץ װײס ער פֿון װײַטן.
/138:7 כאָטש איך גײ אין מיטן פֿון צרה, װעסטו מיך אױפֿלעבן;
שטרעק אױס דײַן האַנט אַקעגן דעם גרימצאָרן פֿון מײַנע פֿײַנט און דײַנע
די רעכטע האַנט װעט מיך העלפֿן.
/138:8 גאָט װעט פֿאַרענדיקן דאָס װאָס איז מיט מיר: דײַן חֶסד, גאָט,
בלײַבט אױף אײביק: פֿאַרלאָזן ניט די מעשׂים פֿון דײַנע הענט.
