תהלים
/130:1 פֿון די טיפֿענישן האָב איך געשריען צו דיר, גאָט.
/130:2 גאָט, הערט צו מײַן קָול, זאָלן דינע אױערן היטן צו מײַן קָול
תחנונים.
/130:3 אױב דו, גאָט, זאָלסט װײַזן זינד, גאָט, װער זאָל באַשטײן?
/130:4 אָבער בײַ דיר איז מחילה, כּדי דיך זאָל מוֹרא האָבן.
/130:5 איך װאַרט אױף גאָט, מײַן זעל װאַרט, און אױף זײַן װאָרט האָפֿן איך.
/130:6 מײַן זעל װאַרט אױף גאָט מער װי די פֿרימאָרגן.
זאָג איך, מער װי די װאָס היטן אױף דער פֿרי.
/130:7 זאָל ישׂראל האָפֿן אױף גאָט, װאָרום מיט גאָט איז חֶסד, און מיט
ער איז אַ סך גאולה.
/130:8 און ער װעט אױסלײזן ישׂראל פֿון אַלע זײַנע זינד.
