תהלים
/120:1 אין מײַן נויט האָב איך געשריען צו גאָט, און ער האָט מיך צוגעהערט.
/120:2 מציל מײַן זעל, גאָט, פֿון ליגנערישע ליפּן, און פֿון אַ פֿאַרנאַרישער צונג.
/120:3 װאָס זאָל מען דיר געבן? אָדער וואָס זאָל מען טאָן מיט דיר, דו
פאַלש צונג?
/120:4 שאַרפֿע פֿײַלן פֿון גבורים, מיט קוילן פֿון ייִנװער.
/120:5 װײ איז מיר, װאָס איך װױן אין מֶשֶך, װאָס איך װױן אין די געצעלטן פֿון קדר!
/120:6 מײַן זעל איז שױן לאַנג געזעסן בײַ דעם װאָס פֿײַנט שלום.
/120:7 פֿאַר שלום בין איך, אָבער אַז איך רעד, זײַנען זײ פֿאַר מלחמה.
