תהלים
/118:1 דאַנקען גאָט; װאָרום ער איז גוט, װײַל זײַן חֶסד איז געבליבן
                                                       אויף אייביק.
/118:2 זאָל ישׂראל אַצונד זאָגן: זײַן חֶסד איז אױף אײביק.
/118:3 זאָל אַצונד זאָגן דאָס הױז פֿון אַהרן: זײַן חֶסד איז אױף אײביק.
/118:4 זאָלן אַצונד זאָגן די װאָס האָבן מורא פֿאַר גאָט, אַז זײַן חֶסד איז אױף אײביק.
/118:5 איך האָב גערופֿן צו גאָט אין נויט, גאָט האָט מיר געענטפֿערט, און מיך אַרײַנגעזעצט
                                                    אַ גרויס אָרט.
/118:6 גאָט איז אױף מײַן זײַט; איך וועל ניט מורא האָבן: וואָס קען אַ מענטש טאָן צו מיר?
/118:7 גאָט נעמט מײַן חלק מיט די װאָס העלפֿן מיר, דרום װעל איך זען מײַן
                 באַגערט די װאָס האָבן מיך פֿײַנט.
/118:8 בעסער זיך פֿאַרזיכערן אױף גאָט, װי זיך פֿאַרזיכערן אױף אַ מענטשן.
/118:9 בעסער זיך פֿאַרזיכערן אױף גאָט, װי זיך פֿאַרזיכערן אין האַרן.
/118:10 אַלע פֿעלקער האָבן מיך אַרומגערינגלט, אָבער אין נאָמען פֿון גאָט װעל איך
                                                       צעשטערן זיי.
/118:11 זײ האָבן מיך אַרומגערינגלט; יאָ, זיי האָבן מיך אַרומגערינגלט, אָבער אין נאָמען
                 פֿון גאָט װעל איך זײ פֿאַרטיליקן.
/118:12 װי בינען האָבן זײ מיך אַרומגערינגלט; זיי ווערן אויסגעלאשן ווי א פייער
דערנער, װאָרום אין נאָמען פֿון גאָט װעל איך זײ פֿאַרטיליקן.
/118:13 דו האָסט אַרײַנגעשטױגן װײטיק צו מיר, אַז איך זאָל פֿאַלן, אָבער גאָט האָט מיר געהאָלפֿן.
/118:14 גאָט איז מײַן שטאַרקײט און געזאַנג, און איז געװאָרן מײַן ישועה.
/118:15 דאָס קָול פֿון פֿרײד און ישועה איז אין די געצעלטן פֿון דעם
צדיקים: די רעכטע האַנט פון גאָט טוט גוואַלדיק.
/118:16 די רעכטע האַנט פֿון גאָט איז דערהויבן, די רעכטע האַנט פֿון גאָט טוט.
                                                                העלדיש.
/118:17 איך װעל ניט שטאַרבן, נײַערט לעבן, און דערצײלן די װערק פֿון גאָט.
/118:18 גאָט האָט מיך געטריפֿט, אָבער ער האָט מיך ניט איבערגעגעבן צו
                                                                    טויט.
/118:19 עפֿנט צו מיר די טױערן פֿון גערעכטיקײט, איך װעל אַרײַנגיין אין זײ, און איך װעל
                                                               לויב ה\':
/118:20 דעם דאָזיקן טױער פֿון גאָט, אין װאָס די צדיקים װעלן אַרײַנקומען.
/118:21 איך װעל דיך לױבן, װאָרום דו האָסט מיך צוגעהערט, און ביסט געװאָרן מײַן ישועה.
/118:22 דער שטײן װאָס די בױער האָבן אָפּגעזאָגט, איז געװאָרן דער קאָפּשטײן פֿון דעם
                                                                ווינקל.
/118:23 דאָס איז גאָטס טאן; עס איז ווונדערלעך אין אונדזער אויגן.
/118:24 דאָס איז דער טאָג װאָס גאָט האָט געמאַכט; מיר וועלן זיך פרייען און זיך פרייען
                                                                        עס.
/118:25 היט אַצונד, איך בעט דיך, גאָט, גאָט, איך בעט דיך, שיק אַצונד.
                                                          וווילטאָג.
/118:26 געבענטשט איז דער װאָס קומט אין נאָמען פֿון גאָט:מיר האָבן דיך געבענטשט.
                                    פֿון דעם הױז פֿון גאָט.
/118:27 גאָט איז יהוה, װאָס האָט אונדז באַװיזן ליכט;בינד דאָס שלאַכטאָפּפֿער מיט
                     שנורן ביז די הערנער פונעם מזבח.
/118:28 דו ביסט מײַן גאָט, און איך װעל דיך לױבן;דו ביסט מײַן גאָט, איך װעל דערהײבן.
                                                                      דיר.
/118:29 דאַנקען גאָט; װאָרום ער איז גוט, װאָרום זײַן חֶסֶד בלײַבט
                                                                      אלץ.